IHAN

Beni terk ettiğin için senden,gitmene izin verdiğim için kendimdennefret ediyorm

YEKTAʹDAN

Hayır Uluç,hayır şimdi olmaz.Daha yeni bir düzen oturtmuşken olmaz,beni hatta özellikle Begümʹü yalnız bırakamassın,yapamazsın!!
Hastaneye gittiğimde aşırı derecede hareketlilik vardı, hemşirelere,doktorlara durumunu sormama rağmen hepsi sanki ben orda yokmuşum gibi davranıyordu.
O sırada telefonum çalmaya başladı,arayan Begümʹdü telefonu ilk kez ona sinirlenerek açtım:
-Uluçʹu da arıyorum telefonu kapalı,nerdesiniz siz?
-Uluç şu an ne halde sen biliyor musun?
-Anlamadım,ne demeye çalışıyorsun Yekta
-Hastanedeyiz çabuk buraya gel,diyerek telefonu yüzüne kapattım.

Hadi be Uluç,şakanında bir sınırı var kabak tadı verdi artık kalk!!Begümʹün sana ihtiyacı v..dememe kalmadı Uluçʹun kalp ritmi bozuldu.O an ağzımdan sadece "Uluç..Kardeşim.." döküldü,dünyam karardı.Doktor odadan çıktı ve söylediği:
- Başınız sağolsun,Allah kalbinizi serin kılsın
-Ne diyon lan sen,sensin serin.Uluçʹu gösterin bana,ben işlemleri başlattım ne zaman odaya alırsınız?
-Oğlum çok üzgünüm ama kardeşinizi kaybettik,beyin kanaması geçirdiğini düşünüyoruz ama eğer isterseniz otopsi de yapabiliriz
-Yarın taburcu ederiz değil mi? Uluç zaten yerinde durmaz,narkozun etkisi geçtiği an hadi gidelim demeye başlar.Yarın çıkara bilir miyiz?
-Oğlum kardeşin..öldü..

POYRAZʹDAN

-Poyraz bişey yoktur değil mi?Sence neden hastanedeler?ben maça gitmeyelim demiştim tutturdun yok erken gidelim bizi beklerler yok şöyle yok böyle,bişey yoktur degil mi Poyraz?Ne olur yanımda ol,yalnız birakamayacaksin beni değil mi?
-Sakin olur musun artık?Hep senin yanındayım,anladın mı?Her zaman..
-Bana yardım et Poyraz,ya birşey olduysa,ben Uluçʹa birşey şey olursa yaşayamam Poyraz.Vicdan azabı yer beni
-Bana bak!!Gözlerime bak!!diyerek ellerimle kafasını tutarak gözlerini gözlerime sabitledim ve konuşmaya devam ettim:
-Ben burdayım Begüm,senin yanında ve herzaman.Birşey olamayacak tamam mı?diyerek onu hastaneye soktum.Içim içimi yiyordu,Begümʹe cesaret vermeye çalışıyordum.Ilk söylediğim gerçekti ama ikinci söylediğimden emin değilim.Eğer abisine birşey olursa kendimi asla affetmem.
Abisinin arkadaşını gördüğümüzde birşeylerin çok çok ters gittigini anlamam o kadar da uzun sürmedi,Begüm koşarak o çocuğa sarıldı ama çocuk hiç tepki vermedi sadece bedeni burda gibiydi,elleri kanıyordu ve yanlış gormediysem kesik yerlerine cam parçaları dolmuştu.Begüm de birşeylerin ters gittiğini anladığında onu sarstı ama hiç tepki yoktu.
-Yekta!!Yekta,Uluç nerde?Odaya aldılar mı?
-Begüm..
-Evet hangi oda ogrenmedîn mi sende,bekleyin ben sorup geliyorum,diyerek yanımızdan tam ayrılacakken Yekta denen çocuk bileğine yapıştı ve:
-Begüm..Uluç..artık..yok
-Ne diyon sen Yekta ya?Ne yanlış yaptida sildin hemen abicigimi?,diye sordu.Bu olamazdı,hayır ya hayır!! Olayı anlamadığı çok barizdi.Yekta koluna hala bırakmamisti:
-Begüm..Uluç..un..kalbi durdu!!
-Yekta bu şakayı yapmistiniz bir kez yedim ama sizde beni iyice saf sandiniz,başka numaralarla gelin olum.Nerde hani Uluç?Pislik şimdi bir köşeye pısmış bizi izliyordur ama yemedim o yüzden çıksın, dedi.Yapma Begüm böyle çok acı çekeceksin.
-Cenaze işlemlerini başlatmamiz için bir kaç imza gerekli,Uluç beyin yakını kimse,lütfen benimle gelsin,dedi doktor da tam bu olayın üstüne çıkarak
-Oooo Yekta Bey,doktorlar felan bayaa büyütmüşünüz bu sefer ama kurgu olmamış bak,bir daha isterim,dedi begüm dalga geçerek o hala olayın ciddiyetini anlamamıştı.
-Begüm..o öldü!!dedi Yekta bagirarak,ışte o noktada Begümʹün gülümsemesi soldu.Ama hiçbir tepki vermiyordu sanırım şoktaydı.Bu çok kötü oldu,hemen sakinleştirici yapmaları için doktor hemşireleri çağırdı yoksa felç inebilirdi.

Begüm gözlerini açtığında Ilayda ve Burkay başında dikiliyordu ben ise elini tutmuş destek olmaya çalışıyordum.
-Nasılsın uykucu şirin?diyerek tepkisini ölçmeye çalıştım.Gozleri tüm odayı dolaştı,sanırım sesin kimden geldiğini anlamaya çalışıyordu,gözleri son olarak bende durdu ama hiçbir tepki vermeden gözlerini tekrar kapattı.
Begümʹün bu halini gören Burkay yumruklarını sıktı ve gözlerinden birkaç damla yaş düşerek odadan çıktı.Ilayda da arkasından çıkmak istedi ama engelledim,biraz rahatlamaya ihtiyacı vardı sevdiği kızın gözleri önünde bu şekilde olmasını kimse kaldıramazdı.
-Begüm..,diye seslendim usulca tekrar,gözleri hala kapalıydı uyumadigindan emindim.Gerçekten çok yıkılmıştı ve nasıl toparlayacagim hakkında hiçbir fikrim yoktu.

Aradan yarım saat geçtikten sonra Begümʹün abisinin arkadaşı olan artık ihtiyaç duyulmayan Yekta adındaki çocuk geldi,bizleri es geçerek Begümʹün diğer yanına oturdu,elini tuttu ve konuşmaya başladı:
-Ben varım,eğer istersen,dedi.Dallamaya bak ya biz 28 saattir söylemediğimiz ikna edici söz bırakmadık adam gelmiş bir şarkı sözüyle ikna edecek,hahahaaa.diyordum ki Begüm gözlerini yavaşça araladı,ellerini daha sıkı tuttu,ama hiçbir şey konuşmadı hala şokun etkisinde olsa gerekti.

ILAYDA'DAN

Begüm ilk kez tepki vermişti ve işin garip kısmı bu kişi Yektaʹydı.Ahhh önemli olan kişi değildi Begümʹün kendine gelmiş olmasıydı.
Yektaʹnın bu duruma sevindigî yanaklarında ki gamzelerden belli oluyordu,sakince konuşmaya devam etti:
-Bu kadar hizmet yeter,hadi şimdi evimize gidelim,dedi. Begümʹün diz kapaklarından ve boynundan elini sokup kaldırdı.Kafamı Poyrazʹa çevirdiğimde ateş püskürüyordu,sanırım kıskançlık krizi tuttmuştu.
-Uluçʹu da alalım ben ona çorba yaparım iyileşir,burda bırakamayız o çok üşür ve ilgi ister,dediğinde tüm kafalar Begümʹe çevrilmişti.Hala kabullenmek istemiyordu,onun için çok zordu bunu anlıyordum ama sadece anlıyordum fazlası değil.

Yekta çıkış işlemlerini halletmişti.O yüzden direk çıkış kapısına ilerliyorduk,ne ben ne poyraz ne de..Burkay nerde??
Bunu farkettiğim an Poyrazʹa döndüm:
-Burkay yok!
-Dönmemiş miydi daha?
-Hayır,eve mi gitti acaba?
-Imkansız,Begüm bu haldeyken hiçbir yere gitmez!
-Ama Begüm ile o kadar samimi değillerdi ki zaten aralarında hep bir duvar vardı,eve gitmiş olabilir.
-Sen öyle san!
-Ne demeye çalışıyorsun!? diye çıkıştım,bu da neydi şimdi Poyraz benim bilmediğim neyi biliyordu??diye kafayı yerken ayağım sendeledi ve bilegim incindi,Poyraz hemen imdadıma yetişti kolumu kavradı:
-Bu işler öyle çene ile olmuyormuş değil mi,iyi misin?dedi bu arada da lafını sokmuştu.Beni kucağına aldı:
-Napiyorsun sen!!?
-Yardımcı olmaya çalışıyorum
-Bu şekilde mi?
-Aklına daha iyisi geliyor mu?dediğinde hastaneden çıkmış arabaya varmıştık.
Poyraz Yektaʹya Begümʹü bindirmesi için kapıyı açtı ve:
-Atlayin!! dedi.Yekta sert bir şekilde Poyrazʹa bakarak:
-Taksi ile gideriz,desede Poyraz ikna olmadı Begümʹü Yektaʹnın kucagindan alıp arabaya bindirdi:
-Taksi ile gidebilirsin Begüm benimle geliyor,dedi.Bu ciddi hava dağılmazsa kavga çıkacaktı:
-Hadi Yekta abi!!diye seslendigimde,istemeyerek arka koltuğa Begümʹün yanına oturdu.Bana da öne oturmak kaldı.
Yol boyunca hiç kimse tek bir kelime dahi etmedi.Geldiğimizde Begüm,Yektaʹnın dizinde uyumustu.Poyraz kapıyı açıp Begümʹü kucağına aldı.Yekta da hızlı bir şekilde inip evin kapısını açtı.Begümʹün odasını Poyrazʹa tarif etti.
Begümʹü yatağına yatırdıktan sonra hepimiz salona geçtik.Elimi yüzümü yıkamaya ihtiyacım vardı kim bilir ne haldeydim?
-Yekta abi lavabo nerde?
-Soldan ikinci kap..ahh dur orda ayna yok o yüzden üst katta koridorun sonunda,diye tarif ettiğinde çok sinirim bozulmuştu o kadar mı kötü durumdaydim da bana ayna olan banyoyu söylemisti.Sanki içimi okumuş gibi:
-Yanlış anlama bu evde bir tek orda ayna var..ahh bir de Uluçʹun odasında..,dedi yutkunarak ve devam etti:
-Çünkü Begümʹün aynalara karşı fobisi var.

BIR BÖLÜMÜN DAHA SONUNA GELDIK,DIĞER BÖLÜMÜ MERAKLA BEKLEYIN..

BÖLÜM ŞARKINIZ =>=> TAEYANG-EYES,NOSE,LIPS(dinlemeyen kalmasın dehşet bır şarkı)

Bu hikayede Hangi karakteri en çok sevdiniz???Yorumları bekliyorum...Kalın sağlıcakla

VOTE ISTERIM!!!