Complicated (fanfiction with one direction)

Πρόλογος

Τα συναισθήματα γεμίζουν τον μικρό χώρο. Ο παραμικρός ήχος μπορεί να ακουστεί κάθε κίνηση σκανάρεται από τον καθένα. Ο κάθε άνθρωπος διαφέρει από τον άλλον μέσα σε αυτή την περιοχή.

Οι εξωτερικές διαφορές του καθενός διακρίνονται.

Άλλοι είναι μαύροι. Άλλοι άσπροι.

Άλλοι κοντοί. Άλλοι ψηλοί.

Άλλοι μεγάλοι. Άλλοι μικροί.

Οι εσωτερικές; Όχι..Οι εσωτερικές διαφορές δεν φαίνονται. Μόνο άμα προσέξεις τον χώρο γύρω συ θα καταλάβεις. Δεν προσέχουν τον κόσμο γύρω τους έτσι δεν πιάνουν αυτές τις μικρές λεπτομέρειες που μπορούν να φανερωθούν και να δείξουν ένα μικρό κομμάτι αυτού του εσωτερικού κόσμου. Ένα μικρό κομμάτι. Ένα κομμάτι που δεν είναι τόσο πληγωμένο για να φοβηθεί να φανερωθεί.

Να, εκεί. Σε εκείνη την σκοτεινή άκρη.

Αχνοφαίνεται ένα κορίτσι. Κλαίει...Κανείς δεν ξέρει γιατί. Πολλοί θα νομίζουν ότι είναι αδύναμη.

Πλησιάζει ένα αγόρι. Το κορίτσι σταματα και κοιτα το αγόρι.

Και τότε ο κόσμος σταματά να κοιτά. Δεν νοιάζετε πια. Νομίζει ότι η κατάσταση είναι απλή. Ότι το κορίτσι βρήκε αυτό που έψαχνε, ότι η ζωή συνεχίζεται.

Όχι. Δεν ξέρουν τίποτα και αυτό σας το λέει το κορίτσι.

Λίγα μέτρα μακριά βρίσκεται ένα κορίτσι, ελαφρά μεγαλύτερο από το άλλο. Εκείνη δεν κλαίει. Δεν αφήνει τον εαυτό της να κλαίει. Κάθεται και κοιτά τον ουρανό με τα χέρια της τοποθετημένα πίσω από το κεφάλι της.

Θα την πουν χαζή άμα της ρίξουν μια ματιά.

Αλλά όχι...Ονειροπόλα είναι.

Σιγά σιγά ένα αγόρι τρέχει και κάθεται τσαπατσούλικα δίπλα της. Είναι ερωτευμένοι έτσι;

Αυτοί το ξέρουν. Ο κόσμος θα πει ότι περνούν μια φάση της εφηβείας τους.

Ο κόσμος δεν ξέρει τι είναι απλό η περίπλοκο. Δεν ψάχνει, δεν μελετά. Είναι επιπόλαιος και είναι σίγουρος ότι γνωρίζει τα πάντα χωρίς να γνωρίζει το παραμικρό.

Γιατί αυτή η περιοχή που ανέφερα αρχικά είναι ολόκληρος ο κόσμος.

Η γη, ίσως και ο ουρανός. Όλοι κοιτούν και δεν θα σταματήσουν να το κάνουν.

Μην τους αφήσεις να ψάξουν, να βρουν τις διαφορές σου. Μην αλλάξεις για αυτούς.

Της διαφορές σου θα τις βρει μόνο ένα άτομο. Ίσως δύο.

Το κορίτσι που κλαίει υπάρχει. Εσύ δεν το έχεις προσέξει.

Το κορίτσι που ονειροπολεί υπάρχει. Εσύ δεν το έχεις προσέξει.

Ξέρεις γιατί; Γιατί δεν είσαι αυτός που έπρεπε να είσαι. Δεν ήσουν εκεί για το κορίτσι. Το κορίτσι δεν σε χρειάζεται. Δεν χρειάζεται το βλέμμα σου.

Και αυτά στα λέει το κορίτσι.

*by cupcake*