Ikaanim..

11 0 0
                                    

The reason why people find it so hard to be happy is that they always see the past better than it was and the present worse than it is.. And its hard to look forward if you still have the burden you carry inside until now..

In my case, madali syang tanggapin. But it's hard to let it go lalo na't alam kong ako ang may dahilan, ako ang may kasalan dahil sa pagiging makasarili ko..

They say, if you want to be happy, kailangan mo matutunang pakawalan ang mga bagay na humahadlang sa kasiyahan mo. Kailangan mong matutunang pakawalan yung mga masasakit na alaalang naiwan sa puso't isipan mo..

Madaling sabihin para sa iba ang bagay na iyon, pero pagdating sa akin, kahit anong subok ko.. dumarating pa rin sa punto na halos lamunin ako ng sobrang guilt dahil sa nangyari.. Maraming nagsasabi na isang accident lamang iyon.. Ngunit para sa akin, hindi.. Dahil ako mismo ang may kasalanan.. Ako mismo ang may kagagawan..

At sa tuwing bumabalik sa akin ang mga alaalang iyon, nakakaramdam ako ng sobrang lungkot at hindi ko maiwasang sisihin ang sarili ko dahil sa pagiging makasarili ko..


"Lys!" Rinig kong tawag saakin habang naglalakad ako palayo ng parking lot.

Maaga akong sinundo ng driver nmin knina sa bahay ni Nanay Esther.. Wala pa akong maayos na tulog dahil buong mgdamag nanaman akong umiyak.. Mabuti na lamang at natakpan ng concealer ang namumugtong mga mata ko..


Tumigil ako sa paglalakad at lumingon sa likuran ko kung saan nkita kong naglalakad sa kinaroroonan ko si Sylvester.. Agad akong ngpaskil ng isang magiliw na ngiti..


"Ves!" I said happilly at hinalikan ang kanyang pisngi nung makalapit na sya sa kinaroroonan ko..


"You never change huh" Mapang alaska nyang sagot at ngumisi ng nakakaloko.. "Gustong gusto mo talaga akong hinalikan tuwing magkikita tayo." Aniya na nagpaikot ng aking mata..



"Pwede na ba akong mangisay dito sa sobrang kayabangan mo?" I said sarcastically that made him laugh gently..Inakbayan nya ako at nagpatuloy na kmi sa pglalakad patungo sa building ng una nming klase.


Nakasanayan ko nang gawin ang ginawa ko kay Sylvester sa tuwing makgkikita kmi.. No feelings attached when Im doing that.. Its like Im his little sister who always greet him with a peck on his cheek..


Maraming nagsasabi na kami na daw dalawa, hindi lang dw nmin pinapaalam sa knila.. But I don't mind, We don't mind.. Isipin na nila ang gusto nilang isipin basta deadma lang kmi ni Ves because we are bestfriends.. Sya lang ang tinuturing kong bestfriend sa lahat ng mga kaibigan ko..

"Hindi pwede dahil walang magbubuhat sa iyo papuntang clinic. Ayokong masayang ang porma ko para lang buhatin ka.. Lalayuan na ako ng mga chix pag nagkataon." Pabirong gatong nya at natawa pa.. Tumigil muli ako sa paglalakad at tiningnan sya ng masama..


"Ang sama mo talaga!" Ungot ko at napanguso.. Natawa sya ng malakas dahil sa ginawa ko.. He pinch my cheek at umakbay muli sa akin..


"That was a joke! Ano ka ba, napakaseryoso mo naman.." Natatawa nyang saad.. Hindi na ako sumagot at napanguso na lamang tahimik lang kmi habang naglalakad sa hallway hanggang sa magsalita syang muli..

"Tumawag ako sa inyo kagabi, hindi ka nanaman daw umuwi?" He asked in his serious voice..


Isang mabigat na paghinga ang pinakawalan ko bago tumango at sumagot. "Dumiretso ako kina Nanay kagabi." Walang gana kong sabi..


"Without knowing it to your parents?" Patuloy na tanong nya..


Isang buntong hininga muli ang pinakawalan ko.. Ayokong mabaling ang usapan nmin dito.. He knows that my father and I are not in good terms kaya sya mausisa ng todo..

"Tinawagan na sila ni Nanay kagabi.." Walang paki kong sabi.


Nang mapadaan kmi sa locker room ay bigla kong naalala na may naiwan nga pala akong isang activity book para sa aking subject ngayon..Magsasalita pa sana sya nang bigla akong lumayo mula sa pagkakaakbay nya na kanyang ipinagtaka.. Ngumiti ako at itinuro ang direksyon ng locker..


"Nakalimutan kong may kukunin pa pala ako sa locker." Malapad ang ngiting saad ko.. Daan na rin ito upang nakaiwas ako sa pagtatanong nya..


"I'll come with you." Aniya at humakbang na patungo sa kinaroroonan ng locker..


Maagap kong hinawakan ang kanyang braso upang mapigilan..

"Hwag na!" Mabilis kong sagot.. Lumingon sya at binigyan ako ng ngtatakang tingin. Binitawan ko na ang kanyang braso at napahawak sa sling ng aking bag.. "Ahm-I mean, huwag mo na akong samahan.. Madali lang naman ako doon, kukunin ko lang ung activity book ko tapos didiretso na ako ng room. Mauna kna sa room, susunod ako after I get it." Naisip kong palusot at mahigpit na hinawakan ang sling ng aking bag..

He nod then smile.. "Ok, I'll wait you." Aniya. Tumango ako bilang sagot bago nagpaalam na tutungo na sa locker..

Napansin ko na ako lang ang tao pagkarating ko sa locker room.. Maybe nasa kani kanilang mga klase pa, kaya walang studyante ang napapadaan rito.. Nang makalapit ako sa aking locker ay kaagad kong binuksan ito.. Tumambad sa akin ang gabundok na mga letters na hindi ko alam kung knino galing..


Napailing na lamang ako at kumuha ng isang plastic sa aking bag at inilagay roon ang mga letters..Araw araw nalang parating ganito ang sitwasyon ng aking locker, punom puno ng mga letter or I should sya Love letters na hindi ko naman alam kung sino sino ang nagbibigay.. Matyaga kong nilagay ang mga ito sa plastic, ngunit may isang familiar na maliit na kulay blue envelop ang hindi ko isinali sa pagsisilid sa plastic..


Lihim ko iyong isiniksik sa aking activity book at itinabi ko iyon sa gilid.. Sa tuwing umuuwi ako ay kaagad kong binabasa ang sulat na iyon..

Ewan ko ba, pero nakakaramdam ako ng kakaibang saya sa tuwing binabasa ko ang laman ng sulat na iyon.. It was a hand written from someone na hindi man lang nag iiwan ng buong name sa huling sulat nya kundi tatlong letra na LIX lamang and I dont know if it is a Roman numerals.. at kada bubuklatin ko na ang sulat na iyon, may mahuhulog na isang kulay blue na petal ng rose.

He knows na paborito kong bulaklak ang blue rose kahit pa bihira lamang ang klase nito and Im glad to know that. I hope na makilala ko rin sya someday..

Nang matapos ako sa paglalagay ng mga letters sa plastic ay kaagad ko iyon itinapon sa basurahan sa gilid ko at kinuha ko na ang aking pakay.. I am in the middle of checking my things in my locker nang biglang may nagsalita sa aking likuran..

"You really like kissing boys in public, huh." Ani nito na nagpagulat sa akin..

----

Happy sunday everyone!! Ngayon na lang ulit ako nakaupdate dahil sa sobrang busy!! Anyways.. thanks for still reading my work! ^_^

Fool Again..Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon