KUYA

Chapter 15

Ezekiel's POV

Hindi nya ba babawiin yung sinabi nya sa akin?

Flashback

"Kiel, how many times do we have to do this"

"I told you everything"

"Can you just go back here"

"You know I can't do that"

"If you can't can we e. . . " hindi ko na pinatapos yung sasabihin nya dahil alam ko yun at ayokong mangyari

"Can you please stop it!"

"Kiel, It's been 4 months, I don't like this kind of relationship, can we just end up here"

"You can't do that to me, you know I have responsibilty here and I must follow what Lola told me!"

"Reason's... stop it kiel! I'm tired listening to your damn responsibility! This relationship didn't work, If you continue doing that, you just chosen that life than being with me. Just stop this nonsense relationship! Kiel can we just break-up?!"

"FINE!!! I HAVE NO CHOICE. BUT REMEMBER THIS. . . . YOU ARE THE ONE WHO SAID THAT. MARK YOUR WORDS!"

End Of Flashback

Ang hirap lang, na bakit kailangan nya pang gawin yun?. Sh*t can she just understand na kailangan kong gawin to para kay Lola Felicia

Nakakainis pa na ayaw akong tantanan ng mga maid dito hindi ba nila ako naintindhan. Ano bang hindi nila naintindihan sa sinabi ko?

"Ezekiel" narinig ko na naman ang boses na yun

"Ezekiel sabi nila hindi ka pa daw kumakain, may narinig din daw sila na basag dyan sa loob, okay ka lang ba?"

Naiirita na ako! Hindi ba nila alam yung PRIVACY f*ck mga bobo ba tao dito

Binuksan ko yung pinto at nakita ko na halos lahat sila nasa labas ng kwarto ko. Hinatak ko sya at sinara ulit yung kwarto

Binuksan ko ulit ang pintuan

"GET AWAY!" umalis naman sila at sinarado ko na din yung pintuan

"Ano bang kailangan mo ha?"

"Sabi kasi nila hindi ka pa daw kumakain at hindi ka daw lumalabas, nag aalala lang naman kami sayo"

"oh? nag aalala? sh*t tigilan nyo nga ako, hindi nyo ba alam yung PRIVACY HA?!"

"anong nangyari dito?" binalewala nya lang yung sinabi ko.

Nakatingin sya sa akin, nandidilim yung paningin ko pag nakikita ko sya. Kung ano yung nadampot ko hinagis ko sa sahig, nagulat sya pero hindi umalis yung tingin nya sa akin

"Alam mo, IKAW NAMAN ANG MAY KASALANAN NITO EH!"

Lumapit ako sa kanya, sya namang atras nito.

"KUNG HINDI KITA NAKILALA, EDI SANA MAAYOS PA ANG BUHAY KO NGAYON!!"

"hindi kita maintindihan"

"HINDI MO TALAGA AKO MAIINTINDIHAN DAHIL WALA KA SA SITWASYON KO!!"

Hinawakan ko sya sa braso nya, nanggigigil ako sa kanya to the point na gusto ko syang saktan

"NANG DAHIL SAYO! NAGKAGULO GULO NA YUNG MASAYA KONG BUHAY"

"Ezekiel bitawan mo ko nasasaktan ako"

"NASASAKTAN KA?! WALA PA YAN SA GINAWA MO"

Nakita ko umiiyak sya, kaya binitawan ko na sya

"TIGILAN MO KO SA KAIIYAK MO, AKALA MO MAAAWA AKO SAYO! UMALIS KA NA BAGO PA KITA TULUYANG MASAKTAN"

Hindi ko na alam ang gagawin ko sa sarili ko.