İşte şimdi ne yapacağımı şaşırmıştım. Eğer benim olduğumu bilse benimle bağlantılarını keser hatta onunla kalmayıp evden ayrılırdı. Sonra da kalacak yer bulamaz dışarılarda sürünürdü. Bende bunu hiç istemediğimden dolayı şimdilik benim yaptığımı öğrenmemesi için inkar etmek zorundaydım.
"Sana diyorum izem. Sen mi yaptın" dedi hafif kızgınlaşmaya başladığını belli ederek
"Eğer yaptıysan söylemen yeterli." bu sefer sinirlendiğini gayet açıkça göstermişti.
"Hayır, hem ben senin yanında değil miydim? Hatta birlikte uyumuş kalmışız bende senin gibi sosyal medyadan öğreniyorum" dedim şaşırmış gibi yaparak.
"Peki tamam hadi yemeğimizi yiyelim." dedi bende hemen ayağa kalktım.
"Zaten bende çok açım hadi!" diyerek koşarak mutfağa geçip tabakları çıkarıp makarnaları özenli şekilde yerleştirdim. Dolaptan meyve suyu çıkarıp masanın üstünde olan bardaklara koydum. Hemen oturup yemeye başladık. Düşündüm de şuanda o çöplükte olsam büyük ihtimal aç bırakırlar ve döverlerdi ondan sonra uyuşturucuyu da yapıp birilerin altına koyarlardı. Hiç unutmayacaktım. O değil de oradan kaçtığımda sadece uyuşturucu almıştım sonrasında da iş güç derken unutmuştum. Hatta istemiyordum bile... İyi gelişme... Yemekleri de yedikten sonra bulaşıkları dizip saat geç olduğu için yataklara ayrıldık.
Mina sanki o haberi okuduktan sonra bana soğuk davranmış ve hiç konuşmamıştı. Normalde olsa konuşup, gülerek hareket ederdik ama ne bileyim sanki aramızda böyle bir şey geçmişte onun tribindeyiz. Ve bu olayda çok can sıkıcı olmaya başlamıştı. Bana inanmadığını biliyordum keşke çakıyla 'dikkatli ol!' gibi şeyler yazsaydım böyle yazarak benim olduğum Mina tarafından çok dikkat çekiciydi. Lanet olsun o kızı dövdüğüm için! Lanet olsun öyle bir iz bıraktığım için! Diyerek kendime kızıyordum. Normalde yaptığım hiç bir şey yüzünden böyle pişman olmazdım ama konu Mina olunca olunuyormuş. O kız neydi ha İzge!
Onu görünce gözüm döndü kendimi bile zor frenlemiştim nasıl olsa o benim kız kardeşime karışıyor ve alay ediyordu altını çiziyorum kız kardeş. Bir de onu dinlemeyle mi kalsaydım zaten kız kaşarlıktan ben yapmasam biri gelir yine döverdi. Sokağın ortasında biriyle yiyişen kızdan ne bekleyeceksin? Ama hele ki onun yüzünden Mina'yla aramız bozulsun işte bu yaptığım hafif kalacaktı. Kendimi iyi hissetmediğim için hemen evden çıkıp karşının kapısını çaldım. Her olayda -kötü olduğum olaylar da- yanımda olup destek çıkıyordu. Kendimi bir boktan farksız hissediyordum bugün hafta sonu ve bizim Mina'yla gezip buraların tozunu attırmamız gerekirken gereksiz bir olay yüzünden bu boyuta çıkıp ikimizde kendi moralimizi bozuyorduk. Değmezdi de... Kapıyı tekrardan çaldım çünkü bir beş dakikadır düşüncelerimle savaştığımdan dolayı ve de o kapıyı hala açmadığı için çalma gereği duydum. Yoksa ağaçtan farksız bir durumda olacaktım. En nefret ettiğim şeylerden biri de bekletilmek.
Bekletilmekdi! Ah nerede bu daha fazla bekleyemeyeceğim için eve girip kapıyı arkamdan sertçe çarpıp söylenmeye başladım.
"Biri gelir boş, gereksiz bir olay yüzünden trip atar diğerine ihtiyacım olur o da kapıyı açma zahmetine bile girmez süper ya ben ölsem yerlerinden kıpırdamayacaklar. Şunlara bak."
dedim bağırarak. Ardından hemen içeriye Mina daldı cidden daldı balıklama atlar gibi
Bu kız evde miydi? Vallahi sesi bile yoktu. Bir de bağırdım o kadar hepinize lanet girsin lanetlerle dolun inşallah!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyah Sır #Wattys2017
Misteri / ThrillerYazılma tarihi: 21 ağustos 2016 Yayınlanma Tarihi: 4 temmuz 2017 Bozguna uğramış bir kalp nasıl acı çeker ise öyleydi benim canımın acısı. Kimseye muhtaç kalmamak için yaşam mücadelesi veyahut sevdiklerini onca yıl bulamamış olmak. Pişmanlıktı tüm h...