MERAK

Giriş

Ayaklarıma hakim olamamış ve kuaföre atmıştım kendimi . Koltuğa oturduğumda aklımda sadece Bulut vardı .

Dört gün önce şehir dışına tatile gitmişti ve her zamanki gibi tartışmıştık . O günden beri hiç arayıp sormadı beni .

Özlemimden depresyona girmeye karar verdim ve hiç anlam veremediğim şeyi yapmaya -saçlarımı kestirmeye- kuaföre geldim .

Düşüncelerimi bölen kuaför kadının sesi oldu .

"Helin hanım saç modeliniz nasıl olsun? "

Tabi ya . Saclarimi kestirmeye gelmistim buraya . Biranda Bulut'un saçımı okşarken söylediği o sözler geldi aklıma ,

İpek saçlım , ipeğim..

Beni böyle seven , saçlarımı böyle okşayan birine bunu yapamazdım .

"Helin hanım iyi misiniz? "

"Efendim? Bana mı dediniz?"

"Evet. Saçlarınız nasıl olsun ?"

"B-ben kestirmeyeceğim . Belki başka sefere . "

Kuaför kadının bana şaşkın bakışlarına aldırmadan oradan uzaklaşıp , sessizliğe doğru yürümeye başladım .

Bir süre yürüdükten sonra nihayet her zamanki ağacımın altına oturmuştum . Sessiz sakin ve o kadar huzurlu bir yer ki burası. Nehrin şırıltısı , rüzgarda sallanan yaprakların o sakin sesi..  düşünmek için çok uygun bir yer fakat burayı bilen birine henüz rastalamadım .

Gözlerimi kapatmış Bulut'u düşünüyordum . Derinden bir keman sesi yayılmaya başladı etrafa .

Bulunduğum yere o kadar yakışıyordu ki bu ses . Gözlerimi kapatmış sadece o sesi dinlemeye başladım . Ruhuma işliyordu sanki.

Ne kadar süredir dinlediğimin farkında değildim . Keman sesi kesilince kendime geldim . Saat bu ormanlık alan için epey geç olmuştu ve tabi ormanın çıkışındaki ara sokak için de öyle .

Tam toparlanıp gidiyordum ki aklıma gelen şeyle gözlerim kocaman açıldı .

Keman sesi mi!!

Benden başka burayı bilen kim olabilirdi ki ? Aylardır geliyorum ve ilk defa yalnız değilim .

Kim olduğunu merak edip adımlarımı ters yöne çevirdim. Belki ormanı biraz gezerek o kemancıyı bulurdum .

Tam ilerlemeye başlamıştım ki önümdeki ağaçların arkasında bir kıpırdanma gördüm .
Elbette korkum merakımdan üstün geldi ve çıkışa doğru deli gibi koşmaya başladım . Kalbim yerinden çıkacak kadar hızlı atıyordu .

Bi süre koştum ve nihanet işlek caddenin birine gelmiştim . Evim buraya yakın olduğu için yürüyerek kısa mesafede eve varmıştım.

Ev arkadaşlarım Sezgi ve Deniz'e  gözükmemek için sessizce anahtarı çevirip içeri girdim . Parmak ucunda yürürken kafamı kaldırmamla ellerini bellerime koymus ve bana 'hesap ver bakalım ' bakışları atan iki kız gördüm .

"Pekala kızlar siz sormadan ben söyliyim , kafa dinlemeye gitmiştim . "
"Saatten haberin var mı senin ? yalnız başına ıssız bir yere gitmen mantıklı mı geliyor ? Bir daha bu saatte ordan gelirsen bu son gidişin olur . "

"Ama Sezgi.."

"Itiraz etme ."

Dudaklarımı bükerek ona kısaca "peki" dedim . Grubumuzun en serti odur. Böyle konularda asla ona cevap veremezdik .

"Helin ya ayı çıksaydı karşına ? Ya hiç korkmuyor musun?"

"Deniz ne arasın ayı orda . Sessiz sakin bir yer işte . " grubumuzun en safına biraz ters davranıyorduk ama kesinlikle niyetimiz kötü değildi .

"Zaten yorgunum ben yatmaya gidiyorum . Iyi geceler. "

Onlar da iyi geceler dedikten sonra yatağıma ve yumuşak yastığıma kavuşup geceye gözlerimi kapattım .

****
(Birkaç gün sonra)

"Aloğğ "

"Günaydın Helin . Uyandırdım mı yoksa ?"

Saat daha 7 buçuk bile değil insafsız herif tabi uyandırdın . Bu saatte insan mı aranır ?

"Hayır uyanmıştım zaten . Günaydın."

"Aloğğ diye hönkürünce uyandırdım sandım. Aslında hala öyle düşünüyorum hatta sabah sabah sövdüğünü hissedebiliyorum canım . Sen bu saatte uyanık olmazsın ."

Söylediklerine kıkırdayınca o da kahkaha atmaya başlamıştı . Ne kadar uyandırdı diye kızsam da güne onun sesiyle uyanmak çok ayrı bir huzurdu.

Beni güldürdüğü her an ona teslim olurdum . Yine güldürdü yine teslim oldum . Bu böyleydi hiç bir zaman değismedi . Biranda unuturdum tüm kavgayı ve öyle devam ederdik . O da hiç bozuntuya vermez ayak uydururdu bana  .

"Helin bugün günlerden ne sevgilim ? "
"Perşembe işte Bulut . "

"E bu sana birşey ifade etmiyor mu ?"

"Bilmem ediyor mu ?

"Ediyor tabi sevgilim. Yarın cuma ve ben geliyorum ."

"Aaa evet nasıl unuturum ya . Uyku sersemliğime ver aşkım . Hani saat bayağı erken ya . Beni de bu saatte uyandırdın ya kendime gelemedim herhalde . Kusura bakmazsan sevinirim ama saat de 7 buçuk olunca insan bi donuk oluyor tabi haliyle ."

"Tamam hayatım mesaj alınmıştır . Özür dilerim seni o güzel uykundan uyandırdığım için . Ben de eski okul sıralarımızdaki gibi seni uyurken izlemeyi isterdim ama kismet degilmiş."

"Nasıl uyuyorum ki ben ?" Dedim mayışık mayışık .

"Malak gibi " sırıttığı anlaşılıyordu . Bir dakika , ne demişti o bana?

"Anlamadım ! "

"Yani şey .. melek gibi .. sen ayılmadan kapatsam çok iyi olur . Öptüm canım . Yarın görüşürüz ."

Gercekten hiç birsey anlamamistim ama kafa yormayıp güzel uykuma geri döndüm.

****

Yine kafa dinlemeye gelmiştim . Bulut varken pek sık gelemedigim için o gelmeden bi kez daha uğradım buraya .

Bi kaç saat otursam da keman sesi duyulmadı hiç . Ister istemez insan merak ediyor tabi . Günler çuvala girmedi ya elbet bulurum bir gün onu . Buraya bir kere gelen insan bırakamaz bu yüzden o kemancı da gelir elbet .

Yarın Bulut'un gelme heyecanıyla hava kararmadan eve vardım . Kızlar tartışıyorlardı .

"Sezgi ver şu kumandayı. Şuan depresyondayım bana iyi davranmak zorundasınız . "

"Aa yeter ama lisenin ilk yılından beri depresyondasın . Bizdeki de can yani . Her hafta senin duygusal aşk filmlerini mi çekicez biz . Patlamış mısırı ben yaptım . O yüzden otur şuraya aksiyon filmi izlicez . "

Ah Deniz ah hala unutmadın şu tipsiz çocugu. Madem seviyordun neden söylemedin ki lisedeyken . Bak universitenin ilk yılını bitirdik sen hala onun acısını çekiyorsun .

"Kızlar size doyum olmaz ama yarın Bulut geliyor . Odama gelin kıyafet seçmemiz lazım . "

Sızlanarak da olsa geldiler be kiyafetlerimi seçtik . Cok uzum sürmüştü bu yüzden rutin yatma hazırlıklarıni yapıp yatağıma uzandım . Yarına guzel uyanirim insallah.

Yazdığım ilk hikaye ve bana bi şans verin :) diger bolumlere de bir bakın . Olaylar yavaş yavaş gelişicek