aku membumikan haru,
tanpa tangis tanpa air mata
yang menghampiri hanya sesak
tanpa sesalan atau helaaan sesak
erhembus sudah lemabaran lama
pada kibaran angin timur yang telah bawa
ia dalam labuan hati gulana
ku serpihkan hati dalam jelmaan diri
musnah tersapu air pagi
bersama hati tak bertepi lagi
hanya dalam sepi terrenggut lagi
