My Forbidden Apple

MFA 15

"Shen! You're here.Kamusta na? nahirapan ka ba sa pag punta dito?"Mag kakasunod na tanong niAuntie. Mukhang Masaya siya sa pagdating ko.

Si Auntie ang nag iisang kamag-anak ko na hindi matapobre. Siya pinaka mabaitsamga kapatid nimommy. Ang problema lang naman kung bakit ayokong tumira ditto ay dahilsa mga anak niya naubod ng sasama ng ugali.

Unang una ay siMarielle.Maganda sana napakayabang lang at maarte.Kaya ko pa namang I tolerateang ugali niya but not Princess. Ang kakambal ni Marielle. Si Princess ang pinaka maldita sa kanilangdalawa. Selosa siya. Sobra.

Pero kailangan kong tiisin ang mga pag uugali nila. Para din sa akin to. Kailangan ko siyang kalimutanand this will be the firststep.

Ngumiti ako ng matamis kay auntie kahit halata na galling ako sa pag iyak. "I'm okay po. Nakita konaman po agad ang bahay niyo. Di naman po akomasyadong nahirapan.

"Ma!Nasaan yung shoes ko!Di ko Makita,nilagay ko lang naman yon sa may ibaba ng kama ah!"Sigaw niMarielle. Ang Dakilang maarte ng bahay na ito.

Pababa siya sa may hagdan ng makita niya ako. "And who are you?"tanong niya sa akin na nanliliitang mgamata.

"Yel. Don't you remember Crishen? Your cousin.Dito na siya titira sa atin.Wala na siyang ibangtitirhan kaya dito na siya titira."Nakangiting sabi ni auntie.

Napasimangot naman siya pagkarinig ng mga sinabi ni Auntie. Tinignan niyamuna ako mula ulohanggang paa tsaka nagsalita. "Tsss.Ayoko nang tumuloy ka dito samin, ay wala naman akongmagagawa. Fine sige. Dito ko nalang tumira. But please! Ayusin mo naman yang suot mo. Ampangetng mga damit mo. Bakamamayamapakilala kitang yaya ko pag nakita ka ng mga friends ko ditto sabahay na ito. Sabi ko pa man din maganda lahi natin.Okay?"sabay irap sakin at umakyat na sa taas.

"Ma! Pakitanong nalang kay cess kung nakita niya yung shoes ko ah! Baka sinuot nanaman ngmaditang yon ng walang paalam.Hmp!"Rinig ko pang sigaw ng pinsan ko.

Napangiti naman ako sa naging asta niya. Ganun pa rin talaga siya.Reyna ng kaartehan.Peromukhang mas okay siya pakisamahan kaysa sa kapatid niya.

"Naku pag pasensyahan mo na ang pinsan mo.Alam mo naman na ganoon talaga yon. Mabait namanyon pag tulog."Sabay tawa ng mahina.

"Wala pong problema yon. Ako na nga itong nakikitira ako pa bang magrereklamo?Nagpapasalamat nga po ako at pinayagan niya ako na ditto na muna pansamantala e. Hayaan niyo po,pag nakatapos na po ako hindi na ako magiging pabigatsainyo."Mahaba kong sabi.

"Ano kaba. Hindi ka pabigat. Masyadong maraming ginawa para sakin ang mommy mo parapagkaitan ko anak niya.Kung tutuusin kulang pa ito. Utang ko samommy mo kung ano man angmeron samin ngayon.Kaya wag ka ng pasalamat ng pasalamat diyan.Okay?"sabi niya ng nakangiti.

-------

Nakahiga ako ngayon sa kama. Binigay nilang kwarto sakin ang dating kay mommy. Hindi daw nilabinago ang kahit na ano ditto simula ng mag kaaroon ng sariling pamilya si mommy.Natutuwa ako na mahal na mahal nila ang mommy ko, but at the same time naiinggit.Naiinggit ako kasi wala pa ako sa kalingkingan niya.Nakakatawa. Sa dinami dami ng dapat kong kainggitan, bakit ang nanay ko pa?

Nakatulog ako ng yun ang nasa isip.