Hayatım Sensin ♡♥

*22* Rüya da olsa GELDİN

Hiç bilmediğim bir yerdeydim. Deniz hafif dalgalanıyordu. Kumsal da bilinmeze doğru yürüyordum. Güneş batmak üzereydi ama batmak için bir şeyleri bekliyor gibiydi. Bir çift el hafifçe gözlerimi kapattı. Gözlerimi kapatan o yumuşacık ellere dokundum. O ellerde tanıdığım bir şeyler vardı. Peki ya o koku ? Şimdi iyice anlamaya başlamıştım.. Sonra ağzımdan çıkan o tek ama bir çok duygu barındıran o kelimeyi duydum.

-GELDİN.

Yüzümü dönmemle zümrüt yeşili gözlerine aşık olduğum adamla karşılaştım. Saçları her zaman ki gibi hafif esen rüzgarda dalgalanıyordu. Bir an dalgalanan denizle ne kadar uyumlu olduğunu farkettim.

Gözlerimin içine bakıp ;

-GELDİM..

Dedi , bir dakika kadar gözlerimizin içine baktıktan sonra birbirimize sarıldık. Yüzyılın buluşması gibiydi ya da siz nasıl adlandırırsanız öyle mükemmel bir şeydi işte..

Öyle sımsıkı sarılmıştık ki birbirimize dünya durdu sandım. Dalgalanan deniz artık durmuştu , batmaya çalışan güneş her şeye inat öylece duruyor , rüzgar o hırçınlığından vazgeçip ılık havasında kalıyordu..

Sonra Dan geri çekildi ve kumsala uzanmamı söyledi. O anın büyüsünü bozmak istemiyordum ve hemen dediğini yapıp kumsala uzandım , o'da aynı şeyi yapıp yanıma uzandı..

Güneş adeta kaldığı yerden batmaya devam ediyordu. Güneş battıkça yıldızlar teker teker ortaya çıkıyordu. Aklıma Dan'in yıldızların altında söylediği o söz geldi tam bununla ilgili bir şey söyleyecekken Dan söze girdi. Anlaşılan söyleyecek çok şeyi vardı.

-" Şunlara bak aşkım , yıldızlara bak . onlar senin için bu kadar parlak ve bir arada. Hala anlamadın mı ? Her gece buraya geldiğini biliyorlar ve seni mutlu etmek için bir araya geliyorlar."

Öylece onu izliyordum . O gün söylediğini tek bir farkla tekrar aynı şekilde söylemişti . Sally yerine aşkım demişti. Tam da onu kaybettiğimi , beni unuttuğunu düşündüğüm anda yine o vardı yanımda yine o beni saran , koruyan , güvende hissettiren o sımsıcak sözleriyle.. Bende ona o günkü gibi cevap vermek istedim ;

-"Tıpkı senin gibi " dedim ve devam ettim. " Beni korumak ve bana sarkanları dövmek konusunda üstüne yok. Sana güveniyorum. Sen benim ailem ,arkadaşım , sevgilim , benim HAYATIM SENSİN ..

Ek olarak şunları da ilave ettim ;

-" Kendimi ne zaman yalnız , unutulmuş , terkedilmiş , sevgisiz hissetsem orda sen vardın. Hala sen varsın bunu nasıl başarıyorsun bilmiyorum. Bu hep böyle olsun , bu duyguları her hissettiğimde yanımda olan, elini tuttuğum kişi sen ol istiyorum. Neden yanımda yoksun neden yalnız savaşıyorum bu hayatta. Biliyorsun her zaman sen vardın yanımda , hiçbir zaman bana yalnız savaşmayı öğretmedin hatta savaşmak nedir ben sen gidince öğrendim sen benim yerime zaten yapardın bunları. Beni hiç yalnızlığa alıştırmadın ama bak şimdi yapayalnızım hem de hiç olmadığım kadar. Sen yoksun hayatta yok. Benim için bir istisna yapıp seni geri veremez mi hayat bana. Her şeyin mükemmel olduğu senli günlere dönemez miyim geri ?

Ben bunları söylerken hala yıldızları izlemeye devam ediyordum. Belki de gözlerine bakıp söylemeye cesaretim yoktu. Dan'e baktım beni izliyordu. Bir süre daha izlemeye devam etti ama son anda farkettiğim bir şey vardı. Ağlıyordu.. Ne yapacağımı bilemedim . Bende ağlamaya başladım . Ben ağlayınca kendi göz yaşlarını umursamadan ellerini yüzüme getirdi ve özenle gözyaşlarımı sildi , her bir damlayı hissederek..

-" Sen ağlama , ağlamayı bırak gözünden bir damla yaş düşse ben yaşayamam. Benim yaşama amacım senken , senin her parçan benimleyken , gözlerinden düşen her damlayla bende eksilirim senden o düşen damlalar gibi bende yok olurum.. Yaşamak için tek sebebim bile kalmaz. Birde seni ağlatan , gözyaşına sebep olan bensem işte o zaman yok olmak için 1 sn bile beklemem...