Yatağıma uzandım ve ağlamaya başladım. Biraz sinirim geçmişti.. Çok garip bir şekilde olanları çok çabuk atlatıyordum.Bu duruma alışmıştımbile...
Aradan 1 saat geçti ve odamın kapısı çalındı bu Dan'di.
-"Girebilir miyim ? " diyordu,
-"Gir. " dedim isteksizce.
Hâlâ ona kızgındım , biraz olsun bana birşeyler söylemeliydi..
Yanıma geldi ve yatağı işaret etti
-"Yanına oturabilir miyim ? "
Başımla onaylayıp yorganı açtım hemen içine girdi ve omzunu gösterdi,
-"Uyumak ister misin ? Küçükken hep böyle uyumayı çok severdin.." dedi.
Doğruydu onun omzu babamınki kadar güvenli ve yumuşaktı. Teklifini tereddütsüz kabul ettim.
Tıpkı küçükken olduğu gibi omzu yine çok rahattı.Başımı okşuyordu, o kadar güzeldi ki ona olan tüm kızgınlığım bir anda gitmişti onu seviyordum bu normaldi..
Aradan çok geçmeden uyumuştum gözlerimi açtığımda yanımda Dan'i gördüm. Tekyastıkta ikimizde uyuyorduk.Ben uyanıktım ama Dan hala uyuyordu. Uyurken ne kadar da masum ve huzurlu görünüyordu..
Bu haliyle ona bir kez daha aşık olabilirdim..
Birden uyandı ve gözleriyle beni aradı
-"Burdayım" dedim.
Kalbini göstererek,
-"Sen hep burdasın "dedi.
Heyecanlanmıştım bana kalbini göstererek sen burdasın demişti inanamıyordum yoksa..
-"Evet" dedi "Seni çok seviyorum, sana aşığım hemde 8 yaşımdan beri..
Hatırlıyor musun o gün arabada giderken beni yanağımdan öpmüştün. İşte o zaman aşık oldum sana ve Veranda ' da -kaderiniz şimdiden belli oluyor- demişti.
Bu doğruydu sen benim KADERİMSİN.. Sally seni sonsuza kadar seveceğim.. Sen benim herşeyimsin." dedi.
Artık yatakta değildik kalkmış balkonda duruyorkensöylemişti bunları.. Bir an kendimi düşecek gibi hissettim .
Beni kendine çekti , belimden tuttu ve gözlerime baktı o birşey demeden
-"Bende seni seviyorum sonsuza kadar " dedim. Güldü..
Beni biraz daha kendine çekti.. Yüzü beyazdı , saçları kumral hafif kıvırcık ılık rüzgarda dalgalanıyordu o muhteşem gözleriyle bana baktı ve
-"Sonsuza kadar " dedi.
Aramızda hiç mesafe yoktu .Tek hareketiyle dudakları dudaklarımı buldu..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatım Sensin ♡♥
Roman pour AdolescentsProvası yok hayatın , ne yeniden yaşamak mümkün ne de yaşadıklarını silebilmek.. Herşey o gün bi anda hayatımın değişmesiyle başladı. . Çocuktum farkedemedim hayatın bu derece acımasız , dayanilmaz , çekilmez olduğunu... Şimdi geçmişe dönüp herseyi...
