Elimden tuttu ve yürümeye başladık çok sessizdik. Dan ilk defa elimi hiç bırakmadan tutuyordu, neler oluyordu böyle aşk olabilirmiydi aşık olmuş olabilir miydim.
Sonra aptal olma dedim kendime , beni ilk kez 12 yaşımda yıldızları seyrederken öpmüştü. O zamanlar çocuktuk eminim neden yaptığını bile bile bilmiyordur.Ne aşık olması tamamen saçmalıyordum..
Peki ya ben , ben ona aşık olmuş olabilir miydim ?
Onu her gördüğümde sarılmak, elini tutmak o gözlerine doya doya bakmak istiyordum.
Yanında olduğumda kalbim hızla çarpıyordu. Korkusuz bir o kadar da güvende hissediyordum kendimi.
En önemlisi onun yanında mutluydum ,huzurluydum ve sanırım ben ona aşık olmuştum.
Bunu ilk defa kendime söylüyordum.Çok garip hissetmiştim.
Çünkü biz onunla beraber büyüdük , beraber oyunlar oynadık, korktuğumda yanımda hep o vardı. Ailemin yokluğunu hissettirmedi bana...
Eve gelmiştik kafamdaki bu düşünceleri bi yana bırakıp rüyaya odaklandım.Bunların bi açıklaması olmalıydı..
Salona geldiğimizde Veranda'yı bizi beklerken bulduk . Hemen koşup bana sarıldı hiçbirşey yapmadan öylece durdum..
Alt tarafı çıkıp biraz dolaşmıştım bunda bu kadar endişelenicek ne vardı anlamadım. Dan de endişeliydi herkese ne oluyordu böyle..
Veranda ;
-" Gelin çocuklar sizinle konuşmam gereken şeyler var" dedi.
Tahmin ettiğim konumuydu acaba şu rüya meselesi. Eğer o rüya doğruysa Veranda bir vampir ve rüyamı görmüş olabilirdi.
Birden Veranda ;
-"Evet sally rüyanı gördüm " dedi.
Dan sessizce Veranda'yı dinliyordu. Ben birden
-"Bu olanlar doğrumu yani sen bir vampirsin ve benim annemsin öylemi " dedim.
Sesim biraz sinirli çıkmıştı Dan'i hala sessiz görünce ,
-"Ve sen herşeyi biliyordun " dedim Dan'e dönerek..
Hala sessizdi..
Veranda konuşmaya girdi,
-"Olanlar aynen göründüğü gibi tatlım . Sana bunu en başından beri söylemek istedim ama beni bırakıp gitmenden korktum.
seni bir kez daha kaybedemezdim. Sen benim babandan kalan tek parçamsın , biricik kızımsın benim.."
Hala birşeyler söylüyordu yalnız kalmaya ihtiyacım vardı , ağlıyordum..
Koşarak odama çıktım. Veranda'nın arkamdan -seni seviyorum kızım lütfen beni affet -dediğini duydum..
Dan de bağırıyordu - üzgünüm sally bunu sana ben söyleyemezdim, bu doğru olmazdı- gibi şeyler söylüyordu..
Kimseyi duyacak halde değildim annem Sarah değil Veranda'ydı ..
ÜSTELİK O BİR VAMPİRDİ ..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatım Sensin ♡♥
Novela JuvenilProvası yok hayatın , ne yeniden yaşamak mümkün ne de yaşadıklarını silebilmek.. Herşey o gün bi anda hayatımın değişmesiyle başladı. . Çocuktum farkedemedim hayatın bu derece acımasız , dayanilmaz , çekilmez olduğunu... Şimdi geçmişe dönüp herseyi...