Hayatım Sensin ♡♥

*13* O sabah ..

Sabah olmuştu ikimizde yan yana yatıyorduk. Sessizdik , Dan sessizliği bozdu..

-''Yüzyıllardır bu anı bekliyordum '' dedi. Şaşırmıştım ,şaşkın şaşkın ona baktım

-''Daha öce biriyle birlikte olmadım '' dedi. Bana baktı  gülümsedim

' Bende ' dedim oda gülümsedi , '' biliyorum ' dedi bilmiş :)

Dan; 

''Harikaydı daha önce bu kadar mükemmel olabileceğini düşünmemiştim , sen.. sen mükemmelsin '' dedi.

Orda öylece uzanmış onu dinliyordum , aslında biraz utanmıştım konu değiştirmek istiyorum hemde biran önce .

-''Kahvaltıya ne dersin ? '  dedim. Sesim beklediğimden yüksek çıkmıştı gülmeye başladık :)

Üstüm zaen giyinikti , içim rahatlamıştı.

-''Olur , çok açım ''  dedikten sonra yataktan kalkıp kpıya doğru gittim.

-''Bekle sevgilim '' diyip arkamdan sarıldı.

-'' Birlikte hazırlamaya ne dersin, Veranda Mary teyzede kalacak 2 gün burda yok  ''

güldü , tamam dedim.

HADİ BAŞLAYALIM :)

O omlet yaptı bense patatesleri kızartmakla meşkuldüm.Ben bitirdim dediğinde sadece omlet yapmayı değil sofrayı hazırlama işini de bitirdiğini gördüm.Herşey mükemmel görünüyordu , kıskanmıştım 

-''Ama seninki kolaydı  tabi '' dedim ama pek inandırıcı olmadı sanırım dalga geçercesine tabi tabi dedi.

Herşey muhteşemdi bana da adını çıkarmak kalıyordu ;)

Kahvltımızı yaptık sofrayı kolayca toplamıştık.Eli bu işlere çok yatkındı bir an ileride ne kadar rahat edeceğimi düşündüm ve gülümsedim.Geleceği şimdiden hayal edebiliyodum.Bahçesi ola bir ev , denize yakın iki katlı , bakonda deniz manzarası ve tabi çocuklar..

Evin neşe kaynağı küçük afacanlar.Tıpkı hayal ettiğimiz gibi  kumral , renki gözlü kıvırcık 2 tane bir kız , bir erkek bahçede koşuşturuyolar :)

Dan ve bende onları izliyoruz.. Hayali bile güzel olan bu düşüncelerin gerçeğini düşünemiyorum ..

Ben hayallere dalarken Dan'in beni izlediğini farketmemiştim .. Büyük bi ihtimal kendimde olmadan  koltuğa oturmuş bu muheşem anın hayallerini kuruyordum. Öyle dalmışım ki beni seyrettiğini yeni farkediyorum..

-'' Ne ? '' diye sordum , şaşkın bakışlarına cevaben.

Gülümsedi. O gülümseyince aklımdaki herşey gidiyordu..

-'' Hayal kuruyordun öyle değil mi ? '' dedi. Ama bunu  nasıl bilebilirdi. Yoksa dedim içimden

-''Zİhnimi okumuş olamazsın dimi ? '' Ah hayır ! buna inanamıyorum..

-''Sakin ol sevgilim . Tabi ki senden izinsiz zihnini okuyamıyorum.Bunun için izin vermen gerekiyo.Bunu izinsiz yapamam . ''

Oh ! Geçekten rahatlamıştım , bunlar benim hayallerimdi ve ne olursa olsun bende kalmalıydı.

-'' Sadece öyle boş boş dışarı bakıp gülümsüyordun ,  hayal kurmuş olabileceğini düşündüm. Haksızmıyım ? ''

-''Haklısın sevgilim hyl kuruyordum gerçekleşmesini en çok istediğim şeyler.''

SONUNU BİLMEDEN KURDUĞUM HAYALLERDEN BİR TANESİYDİ İŞTE BUDA..ZATEN HAYAL DEDİĞİMİZ BU DEĞİL Mİ  ' SONSUZ BİLİNMEZLİK '..