ASİ HANIM AĞA

Bölüm 10

Aras'ın Ağzından;

Ne yani bu kız hani Atakol ailesinin küçük kızı şimdi tehlikeli beşlide ki tek kız ayrıca geriye kalan dördünün de gözdesi mi? Hadi ama bu saçmalığa inanmamı mı bekliyorsunuz? Ortalıkta töreye baş kaldıran okumaya kaçan kız mı koskoca Töreyle anlaşma masasına oturan ve o kadar ağanın kafasına silah dayayan.Gerçekten saçma bu aptal kız mıydı 2 sene önce benim kafama silah dayayan kız? O şimdi benim karım olacak ha ben de onun hayatını cehenneme çevirmezsem.O kadar Mardin halkının o kadar ağanın önünde beni rezil etmek neymiş görecek ona acıların en büyüğünü yaşatıcam.O zaman da kalkıp kafama silah dayayabilecek mi görürüz.

Asrın'ın Ağzından;

Sabahın köründe yine hizmetlilerin koşuşturmasıyla annem ve Nazoş onlara verdiği emirlerle ablamların ne giyeceğim ne yapacağım telaşıyla uyandım.Ya şu Mardin'e adımımı attım atalı bir günüm bile olaysız hareketsiz öyle sadece geçmez mi ya? Ankara başkenttir hareketlilik olaylar oradadır derler de Mardin araya baya fark attı.Siz şimdi bu kız mı tehlikeli beşlide diyeceksiniz biliyorum.Hey ben sadece ailemle ve kendi içimde neşeli biriyim aksi takdirde beni gülerken görmek penguenlerin uçtuğunu görmekle aynı olasılığa sahiptir.Ah tabi bir de o konu var Arda yüzünden ifşs oldum.Biliyorum eninde sonunda öğrenecekti ama bu kadar ani oluşu da başkasından duyuşu da koymadı değil.Yani bu sözleri ona ben söylemek yüzündeki korkuyu bizzat görmek isterdim ama ne yazık ki bunu ilk gören Arda oldu ve ikimizin ailesi.Biliyorum şu an annemler çok şaşkınlar babamsa kızgın ne de olsa.Adam seneler sonra ona meydan okuyan başına silah dayayan kişinin kızı olduğunu öğreniyor.O zamanlar benim için çok zordu.O benim babamdı hangi insan kolayca babasına silah doğrultabilir.Ama şimdi iyi ki yapmışım diyorum.Sırf okul için kaçtım diye beni cezalandırmak için tanımadığım bilmediğim bir adamın kollarına bıraktı.Ben bunları düşünürken kapının dışından bir ses geldi.

"Hanım ağam kalkmayacak mısınız? Yoksa uyanmak için yakışıklı prensin öpücüğünü mü bekliyorsunuz? Eğer öyle ise hemen geliyorum leydim"

Bu Volkan ağabeyimin sesiydi ah bu sesle uyanmayı ne kadar özlemişim.Hemen cevap verdim.

"Gelebilirsiniz önce Mardin'in ağası olan sonradan İngiliz centilmenine dönüşen biricik prensim"

Ben böyle der demez içeri daldı ve yatağımın ucuna oturdu.Önce o 'hadi kalk artık aşağıdakiler çok sıkıcı' bakışından fırlattı.Ben de ona 'spatulayla dahi kazısan çıkmam bu yataktan' bakışımı gönderdim.O da 'kalkmazsan geriye kalan milleti çağırır etrafını kuşatır kahkahadan ölene kadar gıdıklarız' bakışını ithaf etti.Ben de ona 'yapamazsın' bakışlarımdan 3 numaralı olanı yolladım.O ise bana karşılığında büyükçe bir piç sırıtışı lütfetti.Ve...

"Baran, Azad, Seval, Zeliha, Berfin,Derya koşuuun gıdıklama partisi varrr!!!!!"

Diyerek aşağı doğru bağırdı.Ah artık saklanmak için bile çok geç.Ölmek için çok gencim ve 'Güle güle git' sözünü daha teyit etmek istemiyorum.1... 2... 3... ve evet hepsi odama doluştu ve yüzlerinde pis sırıtmalarla bana bakıyorlar.Tam o sırada kapıdan geçen Erdem ve Mert eniştemi gördüm son şans onlardan yarım istemekti.

"Erdem enişteee.... Mert enişteeee.... İmdaaatt!!! Adam öldürüyolar... Kurtarın beniii"

Diye bağırdım ama bağırmaz olaydım onlarda pis sırıtışlarla odama girdiler.

"1..2..3.." deyip üzerime çullandılar ve gıdıklamaya başladılar onlara hem gülen aynı zamanda da yalvaran gözlerle bakıyordum.(Nasıl olduğunu ben de bilmiyorum bakmayın öyle).Kahkahalarımın arsında zorla konuştum.