Kayıp

BÖLÜM 3 - İlk Görüş

Arkadaşlar bu seferki biraz uzun bir bölüm oldu umarım sıkılmadan beğenerek okursunuz.Bu arada oy ve yorumlarınız benim için gerçekten önemli,lütfen atlamayın.İyi okumalar :)

Dış Dünya - Vancouver/Kanada

Eski karyoladaki yıpranmış minderin üzerinde kıpırdandım.Beni uyandıran şey güneşin yüksek katlardaki odamıza tırmanması mı yoksa açık pencereden içeriyi dolduran kızartma kokusu muydu bilmiyorum.Üzerimdeki yorganı tekmeledim,gözlerimi yavaşça yeni bir gün için açtım.

Rayna uyanmış ,bir kapağı kırık dolabının içinden birkaç parça eşyayı dışarı savurmakla meşguldü.Artık yıkanmaktan yıpranmış, tüylü mavi bir gömlek isyan ederek yüzüme çarptı.

"Sana da günaydın Rayna."dedim henüz uyanamamış bir sesle.Söylediğim kinayeli cümleyi fark etmeyecek kadar kendiyle meşguldü.

"Kapının önüne konmadan önce kendime kalacak bir yer aramaya gidiyorum bugün.Sence hangisini giyersem kabul edilme şansım artabilir ?"diye sordu.Bir elinde varla yok arası siyah bir elbise diğerinde ise uzun kollu bir etek ceket kombini vardı.

"Hmm.Eğer bir striptiz kulübünde kendine yer ayarlamak istiyorsan kesinlikle ilk seçeneği öneriyorum.Sonuçta direk üzerindeyken ceket giymek kollarını iyi kullanmanı engelleyebilir."

Yorumuma karşılık olarak gözlerini devirdi ve kafama cepleri taşlanmış taba rengi bir şort fırlattı.Kıkırdadım.Şortu ona geri yollarken "Ama sosyal hizmetlerde işe başlamak istiyorsan,mutlaka o ruhumu teslim etmek üzereyim ceketini giymelisin.Hiç bir koruyucu aile sana karşı koyamayacaktır."dedim.Karşı koyamamayı vurgulamak için dilimi üst dudağımda gezdirmeyi de ihmal etmeyerek.

Rayna midesi bulanmış gibi yüzünü buruşturdu ve cevap olarak orta parmağını gösterdi.

"Ciddiyim Rez.Üniversiteye falan gitmeyi planlamıyorsan,ki o notlarla anaokuluna bile alınabileceğini sanmıyorum kızım,kendine bir yol çizmen gerek.Mesela şu an kendini beğenmiş bir eski sevgiliye geri dönmenin tam sırası." dedi sadece benim anlayabileceğim bir imayla.Şimdi sarı straplez,şifon bir elbiseyi üzerine geçirmiş,aynada kalçasının ne kadar dışarı taştığını kontrol ediyordu.

Öncelikle şunu belirtmek isterim ki adı geçen malum şahısla aramızda iş ilişkisi dışında bir şey olmadı.Çoğu zaman.Malum şahsın varolan malum pis işleri vardı ve birkaç kez polisleri atlatmasında ona yardım etmiştim, ve o da bana bazı finansal desteklerde bulunmuştu.Ama bunların hiçbiri planlanmış şeyler değildi.

Malum şahıs ve ben,ne bir çift,ne iki dost,ne de ortak olabilmiştik.Hayatında koca yalnızlığından başka bir şey yoktu ve bu zoraki bir yalnızlık değildi.

Üzerimdeki yorganı tekmelerken Leba'nın yatağının boş olduğunu fark ettim.Yeni yeni kafama dank eden şey afallamama neden oldu.Rayna'ya kocaman olmuş gözlerle dönerken dudaklarımda belli belirsiz bir gülümseme olduğundan emindim.

"Cidden, siz dışarıya atılmaktan çok korkuyorsunuz."dedim boş yatağı işaret ederek.Leba'nın iş aramaya gittiğini tahmin etmek zor değildi ve yaptığım tespit karşımdakinin başından savuşturmaya çalıştığı gülle gibi ağır gerçekliği tekrar gün yüzüne çıkarmıştı.Rayna bu konuşmadan sıkıldığını belli ederek yüzünü buruşturdu.

"Bazılarının aksine Rez, yaşamlarında ne olup bittiğine önem veren insanlar var." ve elinde tuttuğu sarı elbiseyle birlikte kendini banyoya attı.

Derin bir iç çektim. Umursamazlık konusunda ardı arkası kesilmeyen nasihatlere maruz kalmaktan ciddi anlamda hoşlanmıyordum.Ne için endişelenmeliydik ki? Tepemizde duran ,boyası dökülmüş yıkık dökük tavan için mi ? Her gece yattığımız rengi soluk ,eski muşamba yatak için mi ? Yapmayın ama diye söylendim içimden.Belki de bu bir fırsattı.Kendi kararımızla bu yaşlı,yorgun ve kimsesiz harabeyi terk edecek gücümüz yoktu.Belli ki birinin bizi iteklemesine ihtiyaç duyuyorduk ve evren bu noktada hükümetin bizi yurttan göndermesi olarak devreye giriyordu.