KARANLIK ŞAPKA

TEŞEKKÜR EDERİM

Yüzüne fırlattığım alkol gözlerindeki siyah makyajını şakaklarından aşağı akıtıyordu..Fazlasıyla sinirli, kükremeye hazır görünüyordu.Ağzı beş karış açılmıştı herhalde benden böyle bir etkiye-tepki beklemiyordu.Kalabalık bize dönmüş meraklı gözlerle bizim hamlelerimizi bekliyordu.Müziğin sesi de bir hayli kısılmıştı.

'Yeter artık ne yapıyorsunuz?'

Bizim frigo ortalığı sakinleştirmek için atılmıştı.

'Arat artık ne yaptığım değil ne yapacağım önemli.'

Rahşan Hanım özenli tehditlerini savurduktan sonra hızlıca club'ın çıkışına ilerledi.

Arkasından bende bağırarak..

'Kaldığın yerden devam edemiyorsan en baştan başlarsın!'

'Tamam artık herkes bakıyor şimdi gitsen iyi olacak'

Kendi mekanı gibi birde kovuyordu..

'Kimin mekanından kovuyorsun sen?'

Burası 'TORALI CLUP' ve bende 'ARAT TORALI'

Bu cümle kulaklarımda yankılanmıştı.Vurguları beni yerin dibine sokmaya çoktan yetmişti.

'Senin mekanın olduğunu bilseydim zaten gelmezdim. 'Arat TORALI..''

Bu sefer ben onun cevabını beklemeden kalabalıkta onu teğet geçtim.Resmen yanaklarım kıpkırmızıydı bunu hissedebiliyordum. Kendimi dışarı attığımda sakinleşmeye çalıştım.Iğıl'lara haber veremedim.Şu anda yalnız kalmaya ihtiyacım vardı.Moralim oldukça bozulmuştu.Soyadıyla beni resmen yermişti ve sonrada clupten kovmuştu.Hazmetmek zaman alacaktı.Onu görmek artık beni bir hayli utandıracaktı.Yarın nede olsa okulda olmayacaktım.Bir günlük kaçamaktan sonra yeniden görmeye şimdiden takatim yoktu.Clup'ın 15 metre ilerisindeki kumsala indim topuklu ayakkabılarımı elime alarak yavaşça yürümeye başladım.Kulaklarımda duyduğum yankılar beni sendeliyordu.Dalga seslerinin bu yankıya son vermesini istiyordum.İleride koca bir ateş yanıyordu,etrafına dizilen insanlar hep birlikte şarkı söylüyorlardı.Oraya doğru ilerledim.Yanlarına oturmak için müsaade aldım ve minderin üzerine kuruldum.Sadece onları dinliyordum yanımdakiler ise şarkılara eşlik etmemi isteyince kayıtsız kalamadım.Şarkılar gitar eşliğinde söylenirken bende gece için durum değerlendirmesi yapıyordum.Gerçekten de rezil olmuştum.Ateşin de verdiği ısıyla bir hayli kızarmıştım.Minderden doğrulayarak insanlara 'İyi akşamlar'dedim.Saate baktığımda oldukça geç olmuştu.Ayrıca Uras'a oldukça sinirliydim.Mekanın Arat'a ait olduğunu biliyor muydu?Yurda geri dönmek için Iğıl'ı aradım.Onlarda clupten yeni çıkmışlardı.Yol kenarına çıktım ve onları bekledim.. Uras beni almak için kenara yavaşça yaklaştı.Bense kendimi durduramadım.

'Uras in aşağa'

Merakımı giderecek soruları sormadan içim rahat etmeyecekti.

'Mekanın Arat TORALI'ya ait olduğunu biliyor muydun?'

En merak ettiğim sorudan başladım.

'O kim?'

Gerçekten bilmiyor muydu yoksa bilmemezlikten mi geliyordu?

'Bana doğruyu söyle'

'Hayır sadece ünlü bir mekan.'

Oldukça sakin cevaplar veriyordu buda yalan söylemediğini kanıtlamıştı.

'Bana geçen gün çarpan arabanın sahibi ayrıca bu mekanında sahibiymiş.'

'Ne!!Peki üzerine ne oldu?'

'Iğıl sen hiç konuşma ben orda Arat TORALI'nın kız arkadaşıyla resmen burun buruna geldim.Oda tanışmak yerine üzerime alkol boca etti.Neyse ki yüzüne fırlattığım alkol bardağıyla ilgi odağı olmayı başardım ve Arat TORALI'da beni mekanından kovdu...'