My Christian Life (Christian Living Series #1)

Kabanata 012

1 Peter 5:7

"Cast all your anxiety on him because he cares for you."

-------------------------

Kabanata 012

Donah

Nung nakita ko siyang kinakausap si Coreen na devoted asheret . Ganun nalang din ang saya na aking nadarama. Hindi ko lubos na maisip na sasali siya,aattend siya. Pero with God nothing is do impossible. Kaya thank you for this Lord.

Habang nagprapraktis kami sa special music ay nagsimula na palang magmensahe si Pastor Matthew. Siya 'yung senior pastor dito. He was saved because one of his students share the gospel to him for he was a teacher back then and kahit na anti-christ pa siya noon. He was squarely converted. Up until now kahit matanda na siya,he still serves our master,our king,our God.

Umupo kami ni Miraflor sa benches kasama ang ibang choir members. Nilingon ko si Raymond kong saan siya nakaupo at sakto namang nagtama ang mga paningin namin. I smiled on him genuinely. Pilit rin siyang ngumiti. That's nice. Bumalik ang kanyang titig kay Pastor Matthew ng diretso.

"Okay. Magandang Gabi!"bati ni Pastor Matthew nung nakatungtong na siya sa polpeto. Bumati din kami pabalik.

Nadatnan ko si Pastor Matthew bata pa lang ako. My mom and dad was a Christian nung lumaki ako. Sila 'yung mga unang miyembro sa simbahan. Ika-tatlong simbahan na ito ni Pastor.

He was a wonderful Pastor. He got the patience God has given him sa mga pangyayaring hindi maganda. He got the word 'perverance' kasi may time noon na may naging miyembro kaming nagbackslide at nakita nalang namin na nagpakamatay sa bahay nila. And of course he got the love for this mission work,for this said ministry. Naglaki akong may pananampalataya sa Diyos. I'm born to be with my dad and mom every sunday sa church. Lumaki ako sa mission then I accept my Lord and Saviour Jesus Christ at the age of 15. Then I sacrifice my time for the ministry. At hanggang ngayon heto ako,nagpapatuloy parin sa likod ng lahat ng mga pagsubok. Sabi nga nila diyan matetest ang pananampalataya mo sa oras na may bagyong darating sa buhay mo. Thankfully,After all the storm I still got the strength to stand like a stood firmed tree. I thank God for that. Hanggang sa nakilala ko si Raymond. The guy who didn't believe that God exists. That God is always there for us. Who will never leave us nor forsake us. And he is my new mission.

Nakapaskil sa center stage ang tema ngayong youth camp "THE GREATEST LOVE OF ALL". May iba't-ibang desinyo pa ang nakalagay roon. Sa magkabilang dulo ay mga bulaklak. At may table sa gitna kung saan skinirting pa ito ng maigi na mapapamangha ka 'pag nakita mo ito. May iba't-iba ring bulaklak na linagay sa vase kung saan ito nakatungtong sa table. May bibliya rin roon.

Nagdasal muna si Pastor bago nagpatuloy. Pagkatapos ng dasal sinimulan na niya ang mensahe.

Unang punto ay The Love of Friends.

Madalas mas malapit tayo sa mga kaibigan natin kaysa sa ating mga kapamilya. Maraming mga kabataan ngayon na madalas ay may mga kabarkada. Pinagkakatiwalaan sa mga bagay-bagay at damayan sa mga problema. Palaging nandiyan ang mga kaibigan sa lahat ng aspeto sa ating buhay. Minsan nga mas malapit pa ang isang kaibigan kaysa sa mga nasa bahay na palagi nating nakakasalamuha. Iyong mga totoong kaibigan,sa kaligayahan man o sa kalungkutan o sa problema hindi ka iiwan niyan. Sa kahirapan man.

Second point is The Love of Parents.

Madalas sinasabi nating hindi tayo mahal ng ating mga magulang dahil nga dinisiplina nila tayo sa ating mga pagkakamali. We can't estimate the love of our parents toward us. Walang sinumang magulang ang gustong mag-abandona ng anak. Yes,may anak na abandona. Pero hindi ako naniniwala na walang konsensya ang magulang ng batang 'yun bago siya magbanduna.