5

17 2 1
                                    

Baş ucumdan gelen tarçın kokusu..
Allahım cennette olmalıyım.

Havuçlu tarçınlı kekk.

Bu benim en en en sevdiğim bunu nerden biliyorlar.

Siz tesadüflere inanır mısınız ?
Evet ? Hayır ?
Sizi bilmiyorum ama ben tesadüflere falan inanmıyorum.
Her şey hesaplı düzenli hayat bize roller vermiş.Kimilerimiz başröl kimilerimiz sadece bir dekor.
Sanırım ben hayatımın şuan dekor olan kısmındayım. tanıdığım kimse yok.Güvenebilceğim.İnanabilceğim hiç kimse yok.sadece boş duruyorum.Etrafımda olaylar dönüyor ama mudahale edemiyorum.Sadece izleyebiliyorum.Soru soramıyorum.Cevap alamıyorum.
O zaman niye burdayım ki.Niyeee ?

Bir hışımla odadan çıktım.sonrada bu tıkılı kaldığım yerden.

Opsss.

Sanırım bu kolay olmayacak çünkü bay siyah giyenler kapıya gözcü koymuşlar.

Pekii.Beynini kullan kızım defne napabilirsin napabilirsiiiiinnnnn.

Heyy.Sen.Orhan bey seni çağırıyo.

Benii mi dedi adam şaşırarak.

Evet.bana mesutu çağır hemen dedi.

İyide benim adım mesut değilki.
Ayhan.

Hay allahım.Ha mesut ha ayhan ne kadar büyüttün adam seni bekliyo kızdırmak istemezsin dimiii.

Tamam tamam.Buraya birini ayarliyim önce.

Ben dururum ya sen gelene kadar bir şey olursada arka kapıdaki çocuklardan yardım alırım.

Tamam.

Ya zeki olmak böyle bir şey sanırım hiç öyle atraksiyon yaşamadan firarii özgür hayatt .

Çocuk gidince hemen demir kapıyı açıp dışarıya çıktım.

Bu gerçekten bana iyi gelebilirdi.

Şehri gören tepeye çıktım.işte burası unutulmaz bir yerdi.öncedende ne zaman bunalsam buraya gelirdim.
Karanlığın usulca şehri örtmesini bekledim.
Geceleri daha bir hoş ve serin oluyordu.
-----
Poyrazdan :

Poyraz bu kız nerde poyrazzzzz ??

Orhan sinirden yerinde duramiyordu.

O kızı hemen bana bulll hemen..Bir kıza sahip çıkamayacaksak biz bu işi niye yapıyoruz amına koyim heee.

Beceriksiz herifler.Onu cevdet bulmadan bana getirin.

Kapıdaki adamların ne sikime yarıyo acaba ? Dedim sinirle.

Poyrazz o kızı bu akşam buluyorsun anladın mı bu akşam.

Orhan defneyi değil onun bildiklerini istiyordu.Menfaatleri için yanında tutuyordu.Peki ya ben ?
Ben onu niçin istiyordum?
Menfaatlerim için mi yoksa kendime dahi itiraf edemediklerim için mi ?

Nerdesin kızım bee nerdesinn...

--------

Gecenin karanlığıyla şehir varlığını,asaletini dahada ortaya seriyordu.Manzara mükemmeldi.Yaklaşık bir saattir burdayım fakat bu manzaraya doyamıyorum.İstanbul gerçekten büyülü bir şehir.

Defnee.

Adımı duyunca omzundan geriye baktım.

Poyraz.

Mimiklerim şok olduğumu anlatırken.Ayağa kalkıp

Burda olduğumu nasıl bildin? Dedim.

Aramızdaki mesafeyi kapattı.Tam karşıma geçti.Boyu benden yaklaşık 5 cm falan uzundu.Her zamanki gibi siyahlar içinde havalı gözüküyordu.

Bir sorun mu var defne neden kaçtın?

Yine soruya soruyla cevap veriyor.Gerçekten beni deli ediyosun desem mi.
Haha.

Samimiyetsiz bir şekilde güldüm.

Benim ne derdim sorunum olabilir ki .Tanımadığım adamlar beni bir minübüse koyup ne iduğü belirsiz bir yere tıkıyor hiçbir soruma cevap vermiyor.Bir gün tanıyormuş gibi bir gün düşmanı gibi davranıyor.Bilinmezlikler içinde bir sürü göndermeler yapıyor.Benim ne derdim olabilir sence kaçmak için hayatım mükemmel değil mi he ?

Bağırıyordum.Oda karşımda beni dinliyordu.Cümle bitince gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı.
Olduğum yere çöküp dizlerimi karnıma çektim.Başımıda diz kapaklarıma dayayıp ağladım.ağladım.
O bir süre ayakta durduktan sonra yanıma çömdü.

Tamam.yeter ağladığın.kalk gidiyoruz. Dedi

Senin için şu anlattıklarımın hiçbir önemi yok değil mi?
Dedim.

Kafasına sola çevirdi.tek ayağını hızlı hareketlerle oynatıyordu ki bu sinirlendiğine işaretti.

Defne ayağa kalk.
Ayağaaa kalkkk dedim sana.
Bu sefer o bağırıyordu.
Ayağa kalktım

Bak kızım sana bunu bir defa söylicem bunun bir tekrarı daha olmayacak.Artık bu dediklerimden ne anlarsan anla sana kalmış.Bir daha bana aynı şeyi yaşatma tamam mı?
Ve beni bir daha asla kendinle sorgulama sınama.

Beni kendinle sınama.
Bir daha bana aynı şeyi yaşatma.

Kafamda söyledikleri cümleler dönüyordu.Gözlerinin içine içine baktım.

Beni tanıyosun.Bunu gözlerinden anlayabiliyorum.Ama ben seni hatırlayamıyorum poyraz.Sen beni bu kadar bilirken ben senin hakkında hiçbir şey bilmiyorum.

Saniyelerde olsa gözlerini benden kaçırdı.Eliyle saçının önünü düzeltti ve gözlerime tekrardan odaklandı.

Yanılıyosun senin hakkında herşeyi bilmiyorum.
Dedi.

Bilmeseydin beni şu anda bulamamış olurdun.Mutsuz olduğumuda bildin çünkü ben buraya hep bir derdim olduğunda gelirim.Tuhaf olan şuki ben kimseye burayı anlatmadım.Eğer sen burada olduğumu biliyorsan.Bana...

Ellerimi saçlarımdan geçirdim.kalbimin ritmi hızlanıyordu.Kelimeleri tamamlamak ilk defa bu kadar zordu benim için.

Sana değer veren biri olmalıyım
Diye sözümü tamamladı.

Peki gerçekten öyle misin ?

Vereceği cevaptan korkuyordum.Sanki ne derse desin yıkılacaktım.Bana değer vermesini istiyordum evet ama veriyorsada bunu neden saklıyordu ki.

Gerçeğimi bilmek istiyorsun ?
Dedi.

Aslında tam olarak kalbinden geçeni duymak istiyorum.
Dedim.

Kalbimden geçen seni acıtabilir üzebilir.Ama gerçek şu ki defne

Nefes alamıyordum.Her an düşüp bayılacaktım.Gerçekler beni üzebilir.Evet üzecekte senin bana değer vermediğini duymak beni derinden yaralayabilir poyraz çünkü ben sana aşığım.Ve bunu sana sesli söyleyemiyorum.






Gençlerrr poyrazz sizce ne cevap vereceekkkk ?????
Yavaş yavaş okuma oranımız artıyor .zaten öyle milyonlar okusun beni falan gibi takıntılarım yok.Bir kişi bile zaman ayırıp okusa benim için çok değerli.okuyan herkese tesekkur edrrim .yorum yaparsaniz bana coj yardimci olursunuz cunku gidisatimi yorum yapilmadan anlayamiyorum.yorumlarinizi benden esirgemeyin sizi seviyorum yaa :*
.

KARA MELEK #Wattys2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin