Sınıfta yine o garip atmosfer vardı. Diğerleri ne durumdaydı bilmiyordum ama bildiğim tek şey Chanyeol'ün yüzünü artık ezbere biliyor oluşumdu. Onun hakkında yeni bir şey öğrenmiştim. İnatçının tekiydi. Gerçekten de yüzüme bakmaktan başka bir şey yapmamıştı. Sözümden dönmemek adına bende yüzüne bakmaktan başka bir şey yapmamıştım. Hayatımda bu kadar saçma bir olay yaşamadığıma adım gibi emindim. Hava kararana kadar nasıl birbirimize bakmayı sürdürdük inanın bilmiyorum ama bildiğim tek şey ciddi anlamda yüzünü ezberlemiş olmamdı.
Bayan Cha dosyasını bırakır bırakmaz ellerini çırpıp ilgiyi üzerine çekmişti. Sırtını da ezberlemek üzere olduğum Chanyeol'e bakmayı kesip Bayan Cha'ya odaklandım.
''İlk gününüz nasıldı bakalım?''
Saçmaydı. Hayatımdaki en saçma gündü.
Kimseden ses çıkmayınca yüzündeki neşe azalacağına artmıştı.
''Belli ki çok güzel geçmiş değil mi Jae?''
Jae'nin birden parlamaya başlayan saçları onun yanıtı olmuştu. Anlaşıldığı üzere Jae ve Sehun cephesinde iş yoktu. Zaten ilk günden bir şeyler olması mümkün değildi. Bana göre diğer günlerde pek parlak değildi ama...
''Parlayıp durdum.''
Jae utangaçça söylediğinde bir anlığına Sehun'un gülümsediğini görmüş gibi olmuştum. Hayal görüyor olmalıydım. Sehun gülmezdi. Göz yanılmamı bir kenara attıktan sonra kıkırdayan Bayan Cha'ya döndüm. Jae'nin omzunu sıvazlarken kıkırdamaya devam ediyordu.
''Peki ya Sehun?''
Sehun gözlerini Jae'nin parlayan saçlarından çekip Bayan Cha'ya çevirmişti. Yüzündeki ifade yeterli cevap olduğundan Bayan Cha yine anlayışlı bir gülümsemeyle Jongin'e ilerlemişti. Büyük ihtimalle Jongin'de de iş yoktu. Eğer Jongin bir şey yapabilmiş olsaydı şimdiye on kere dillendirerek anlatırdı.
''Isınıyor gibiyiz, ehehe''
Mahcup bir halde mırıldanıp kafasını eğdiğinde Jongin'den bir kez daha emin olmuştum. Kafamı hayal kırıklığıyla iki yana sallarken Bayan Cha'nın soru soran bakışlarıyla karşılaşmıştım. Ne diyecektim? Yeteneğimizi bir kenara koyup yüzlerimizi izledik mi diyecektim? Kısa bir anlığına duraksarken Bayan Cha ikimizin tam karşısına geçmişti. Kafam da cümleyi tartarken Chanyeol'ün 'Sıradan.'' demesiyle kafamdaki cümle yok olup gitmişti. Bayan Cha kafasıyla onaylayıp masasına ilerlerken verilebilecek en doğru cevabı verdiğini düşünüyordum. Cevap vermesine şaşırmıştım gerçi. Üzerimdeki şaşkınlıktan sıyrıldıktan sonra Bayan Cha yetenekler hakkındaki ayrıntıları anlatmaya kaldığı yerden anlatmaya başlamıştı. Birbirimizin yüzüne bakmak sıradan mıydı yani?
||
Dersin bittiğini ifade eden zil çaldığında eşyalarımı toplama gereksimi bile duymamıştım. Sonuçta sınıfta olacaktık.
Bayan Cha dosyasını düzenlerken ''Biraz ilerleme gösterdiğinizde sınıfta size yardım edeceğim tamam mı?'' diye sormuştu.
Tamam mırıldanışları son bulduğunda herkes teker teker çıkmıştı sınıftan, geriye ben ve Chanyeol kalmıştık. Açıkçası dünkü gibi susup yüzüme bakacak mıydı çok merak ediyordum. Yine ani bir hareketle bana dönüp sessizce durduğunda geri adım atmayacağına emin olmuştum. İlk konuşan kaybedecekmiş gibiydi. Kaybetmekten nefret ediyordum ama artık bakışlarından rahatsız olmuştum. Ve kıvırcık saçları gözüme batıyordu.
''Cidden böyle mi devam edeceğiz?''
Sitemli bir şekilde sorduğumda omuz silkmekle yetinmişti. Gözlerimi sabır dilercesine kapayıp açtığımda bundan zevk aldığını fark etmiştim.
