Chapter 14

381 48 4
                                    

-Kian Lawley-

Μεταφέρω τα πραγματα της μέσα στο σπίτι. Εκείνη βγαίνει απο το αυτοκίνητο λίγο διστακτικά.

Κ:Είσαι καλά;
Sp:Νομιζω.
Κ:Νομίζεις; Εχεις κάτι;
Sp:Απλα...εμ..Δεν είχα ποτε κανονική ανθρώπινη επαφή τα τελευταια χρόνια και..νιώθω λίγο άβολα.
Κ:Μην ανυσηχεις η μητέρα μου γνωρίζει και δέχτηκε να σε φιλοξενήσει. Και η αδερφή μου το γνωρίζει.
Sp:Έχεις αδερφή;
Κ:Ναι. Μοιάζει λίγο με εσένα.
Sp:Τι εννοεις;
Κ:Το παίζει cool, και παντα με ειρωνεύεται.
Sp:Ναι μονο που εγώ δεν το παίζω.
Κ:Οτι πεις.
Sp:Kian!
K:Οκ οκ. Έτοιμη;
Sp:Υποθέτω.
Κ:Μην ανυσηχεις είμαι εγώ εδώ;

Μπαίνουμε μέσα στο σπίτι μου. Η Spench περπατάει δίπλα μου διστακτικά. Θέλω να της κρατήσω το χερι για να την ηρεμησω αλλά ξέρω οτι θα το αρνηθεί. Έτσι είναι αυτή. Βρίσκω την μητέρα μου στην κουζίνα να μαγειρεύει και την αδερφή μου όπως πάντα στο τραπέζι με το κινητό της.

Mrs.L:Izzi, ασε το τηλέφωνο σου λίγο κάτω.
Ι(issabel):Ελα ρε μαμά μιλάω με τον Kendall.
Mrs.L:Ποιος είναι ο Kendall;
I:Ένας καινούργιος.
K:Σου αρέσει σωστα;
Ι:Kian, πόση ωρα είσαι δω;
Κ:Όχι πολύ.
Ι:Μάλιστα. Και όχι δεν μου αρέσει. Απλά θα ήθελα να κάνω παρέα με αγορι.
Κ:Και οι φιλοι μου;
Ι:Σιγά μην ήθελαν να κανουν παρέα με την αδερφή του κολλητου τους.
Κ:Issi! Και ο JC τι είναι για σένα; Μάλλον δεν το καταλαβαίνεις αλλά σε έχει αδυναμία.
Ι:Αλήθεια; :")
Κ:Ναι.:)
Ι:Κιουτ.
Κ:Ξέρω. Παραλίγο να ξεχαστω. Απο δω η Spencher, το κορίτσι που θα φιλοξενησουμε για λίγο καιρό. Spencher, απο δω η μητέρα μου και η αδερφή μου, Issabelle.
I:Καλυτερα να με φωνάζεις Issi. Χαρηκα Spencher. Μου αρέσει το στυλ σου.
Sp:Εμ..ευ..χαριστω. Issi!
Mrs.L:Κορίτσι μου καλώς ήρθες στο σπίτι των Lawley. Σίγουρα θα είσαι κουρασμένη. Θες να φας μιας και είναι έτοιμο το φαγητο και μετα να πας να ξαπλωσεις;
Sp:Κανένα προβλημα..αν δεν σας βάζω σε κόπο.
Mrs.L:Κανένα πρόβλημα κορίτσι μου. Ανυπομονουσα να σε γνωρίσω. Ο Kian μου μιλάει συνέχεια για σένα.
Κ:Μαμά. Κόψε κάτι.
Mrs.L:Καλά ντε. Άντε σερβιριστητε.

Αφού η μητέρα μου έβαλε την κρεατοπιτα στα πιάτα μας καθισαμε στο τραπέζι και αρχίσαμε να τρώμε. Η Spencher ηταν σιωπηλή. Μάλλον ηταν ακόμη λίγο αμήχανη.

Κ:Λοιπόν, εγώ τελείωσα. Spench, τελειώσες;
Ι:Spench?
K:Σκάσε ρε!
Sp:Ναι τελειωσα. Πολύ ωραία η κρεατοπιτα mrs. Lawley.
Mrs.L:Ευχαριστώ χρυσο μου!
Κ:Ελα πάμε να σου δείξω τον ξενώνα.

Την συνοδευω μέχρι επάνω στο δωμάτιο που θα έμενε. Ηταν σιωπηλή ακόμα, και έμοιαζε σκεπτική.

Κ:Είσαι καλα;
Sp:...
K:Αν δεν θες να μου πεις οκ. Μπορω να σου κάνω μια ερώτηση;
Sp:Υποθέτω.
Κ:Γιατί μου ειπες ψέμματα οτι οι γονεις σου ζουν;
Sp:Σου έχει πει κανεις να μην γίνεσαι τοσο διακριτικός;
Κ:Συγνώμη. Θες να σε αφήσω να ξεκούραστες;
Sp:Ναι.

Την βλέπω να ξαπλώνει και να σκέφτεται ακόμα. Μοιάζει ακόμα και να είναι έτοιμη να βουρκωσει. Τι της έχει συμβεί; Και τοτε μου ήρθε μια τέλεια ιδέα.

_____________________________
Hi babies! Vote and comment!❤ Also happy birthday JC!!! :") Να τον χαιρόμαστε.

Twitter: @tzooo_
Ask.fm: @MrsHoran1Danna

|✖Psycho✖|Kian LawleyDonde viven las historias. Descúbrelo ahora