12 Sihirli Kağıt Parçası

Saat 24:00

Tanıdığım herkesin bu gece birileriyle bir yerlerde olduğunu biliyorum. Ama ben yalnızım. Hiçbir daveti kabul etmedim. Bu gece yalnız kalmalıyım. Hayatımda yanlış giden her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünmeli ve çözüm yolları bulmalıyım. Zaten doğru giden ne var ki?

Saat neredeyse on iki oldu. Birkaç dakika sonra yeni bir yılla buluşacağım ve bu yılın ikinci doğumum olmasını istiyorum. Bir şeyler yapmalıyım, yapmalıyım ki artık hayatımdaki her şey düzene girsin. İşte bu gece yalnız kalmamın tek nedeni bu ama ne yapmam gerektiğini hiç bilmiyorum.

"Evet, evet buldum."

İçine gömüldüğü koltuğundan kalktı. Fazla büyük sayılmayacak beyaz bir kağıt, makas ve kalemle bütün gece oturduğu koltuğa geri döndü. Acele ediyordu. Yeni yıla girmeden bunu halletmesi gerektiğini düşünüyordu. Yapamazsa sanki bir daha yapamayacakmış hissi vardı içinde. Kağıdı dikkatsizce on iki parçaya böldü. Aslında yaptığı hiçbir şeyin özensiz olmasına izin vermezdi. Ama şimdi acelesi vardı. Kestiği on iki parça kağıdı önüne dizdi. Bir süre kağıtlar ona, o da kağıtlara baktı. Hemen ardından kalemi ve kestiği ilk kağıt parçasını eline aldı. İlk parçaya 'ev' yazdı. Kağıdı sehpanın üzerine düzgünce yerleştirdikten sonra ikinci kağıda 'zeynep' yani kendi ismini yazdı. Köklü bir değişimden geçmesi gerektiğine inanıyordu. Ve sırasıyla kağıtlara, gardırop, hobi, aile, arkadaş, iş ve hayatında neyin değişmesini istiyorsa hepsini yazdı. Aklına gelen her şeyi yazmış olmasına rağmen iki parça boş kağıt kalmıştı ellerinde. Hayatını yoluna sokarken bu boş iki kağıdın da kendilerine bir yer bulacağını düşündü. Birkaç dakika sonra buluşacağı yeni yılda hayatını, küçükken hayalini kurduğu şekle sokacaktı. Kağıtların her birine belki de gereğinden fazla yoğunlaşarak baktı ve söz verdi "Her şey yoluna girecek! Hayatım yoluna girecek!.."