Hey, i order you..BE MINE

33

"NOOOOOOO~!"

"I love him, " iyak ni Chloe.

"I dont love you." Childish na sagot ni Brent bago lumabas ng room na yun.

"Nooo!" iyak ni Chloe ." i love him.why..why...Dapat.. dapat namatay na lang ako.."

"D-dont say that!" Saway ko. asan si tita? asan si papa? Chloe needs them right now. "Brent..he.."

"He doesnt love me anymore!! I want to die, !!" iyak nya pa. "I want to die!!"

Lumunok ako, feeling ko tuyong tuyo kasi yung lalamunan ko."K-ka-kakausapin k-ko sya kaya.. w-wag ka nang umiyak..Magiging kayo ulit."

"You will? Promise that you wont steal him away?" medyo kumalma na sabi nya, tiningala ang mukha ko.

"P-promise." mahinang sagot ko. I promise.

--

Nakatitig ako sa cellphone ko. Nandito ako sa kwarto ko ngayon dahil dumating si tita kanina at pinauwi ako matapos ifamiliarize si Chloe sa kanya.

Ang bilis ng mga pangyayari. Isang araw na ang lumipas at hindi pa nila ako pinapatawag sa hospital. Pero tumawag si Chloe sa akin, tinatanong kung nakausap ko na daw ba si Brent.

Kaya nakatitig ako sa phone ko. Tatawagan ko sya. Mula kasi kahapon ay hindi ko na sya nakausap at hindi nya ginulo ang buhay ko.

I dialled his phone number.

krrrrng krrrrng krrrrng~

"Brent, hello!"

"Wow. Youre calling me." malamig na sabi nya. Ramdam ko yun kahit sa boses lang nya.

"O-oo.. at..."

"Remember my parent's garden?" tanong nya.

Tumango ako. "Ah, oo. bakit?"

"Meet me there after 20 minutes." utos nya.

"W-what, bakit--"

"I'm absolute, dont fucking defy me."

Pagkatapos nun ay binaba nya na ang tawag. Ako naman, walang choice. may sasabihin din kasi ako sa kanya.

Tumayo na ako at nagbihis, pagkatapos ay nagtaxi na lang papunta doon. After 15 minutes, nandun na ako, sa tapat ng pinto na nakabukas. Nandito na ba sya?

Tumuloy ako at ibang iba pala ang itsura ng lugar na ito kapag gabi. Ang ganda ng liwanag mula sa mga lamps at kung anu ano pa. at sumasayaw yung fountain.

Nakita ko agad sa Brent malapit sa fountain, nakaupo, parang malalim ang iniisip at..

"Nababasa ka na!" sigaw ko at lumapit. He heard me, dahil mula sa pagkakayuki ay nagtaas sya ng tingin sa mukha ko and ... bakit parang bigong bigo sya, ni hindi nya alintana na basang basa na sya. And as if para pakisamahan sya, narinig ko na bumuhos ang malakas na ulan sa salamin na bubong ng garden na to.

"Do you have anything you want to say to me..?" tanong nya, mahina ang boses, malamig.

How did he know? Bumuntong hininga ako."About chloe..."

He bit his lower lip tensely and frowned. first time kung makita na gawin nya yun.

"You want me to pretend as her boyfriend, right?"

Unti unti akong tumango.

"I'm often labeled mean and cold.." mahinang sabi nya bago salubungin ang mata ko, napaurong ako, sobrang intense ng ekspresyon ng cold nyang mata. Galit, lungkot, love, halo halo "But damn. Why are you even colder? Youre freezing my heart, Sham." sigh nya, na para bang nilalamig talaga. Tumayo sya pagkatapos ay bigla akong niyakap ng mahigpit, nabasa na din tuloy ako. "Why cant you atleast care about me?!" halos pasigaw na sabi nya, sumubsob sa balikat ko, humihigpit ang yakap sa akin."You care about Main, you care about shallaine, you care about lanze and chloe and you fuckin care about my damn phone BUT WHY CANT YOU CARE ABOUT ME?!"