No Love Allowed

Hoofdstuk 12 ~ Laxeerpillen

Oke, sorry dat het zo lang duurde, maar ik heb het best wel druk ook al is het vakantie. Maar hier is hoofdstuk 12 xxKarlijn ^^

***

Ik kijk naar het bord eten wat Sarah net voor mijn neus neer heeft gezet. Alleen van de geur moet ik al bijna overgeven. En het is zo veel… Ik kijk vol afkeer naar het bord.

‘Je moet wel iets eten, anders gebeurd hetzelfde als bij Honya’, zegt Sarah. Oké, dan spuug ik het straks wel weer uit… Ik neem een hapje. Ze wil me echt vetmesten he… Ik begrijp het niet, als ik gewoon niet wil eten moet ze zich daar maar bij neerleggen. En niet zo zeiken en me dwingen. Ik kijk haar boos aan terwijl ik nog een hapje neem. Dan schuif ik het bord weg.

‘Je mag weer gaan’, zegt ze. Alsof ik niet zelf weg kon gaan. Het is dat ik niet wil eindigen als Honya, maar anders was ik allang weggegaan. Opeens voel ik me heel misselijk. Ik loop snel naar de toiletten. Getver, dit is zo vies. Ik geef drie keer achter elkaar over. Echt ranzig dit. Ik loop de toiletten weer uit.

‘Dit werkt beter’, zegt iemand en ik krijg een doosje pillen in mijn handen geduwd. Het zijn laxeerpillen… Ik heb gehoord dat het heel slecht voor je is, maar als ik ermee kan afvallen. Ik wil gewoon zo graag mijn doel halen. Na die 10 kilo stop ik er weer mee. Zo erg kan het niet zijn toch? Ik loop naar mijn kamer. Ik lees de bijsluiter door, er staat dat je er 2 per dag mag nemen. Ik stop er meteen 2 in mijn mond en spoel ze weg met wat water. Dan ga ik naar Sabine toe. Er moet toch een manier zijn om ervoor te zorgen dat ze weet wat James heeft gedaan. Ik loop haar kamer in. Ze zit huilend op haar bed.

‘Sabine, wat is er?’ vraag ik. Ze kijkt me aan. Haar mascara is helemaal uitgelopen.

‘Je had gelijk’, zegt ze. ‘Ik had je moeten geloven. Hij was degene die Honya in elkaar had geslagen, toch? Toen ik hem ermee confronteerde werd hij boos en zei dat het uit is… Ik ben zo dom Yara. Vooral omdat ik jou niet geloofde.’ Er rolt een traan over mijn wang.

‘Liefde maakt blind, zullen we maar zeggen’, zeg ik. ‘En het is niet erg. Ik zou het ook niet geloven, denk ik. Wat een lul, dat hij je zomaar dumpt. Alleen omdat je achter de waarheid bent gekomen. Niet dat jij hem anders niet zelf gedumpt had, maar alsnog.’

‘Inderdaad’, zegt Sabine, maar aan haar ogen zie ik dat als James zou zeggen dat hij haar nog steeds leuk vindt, ze opnieuw dezelfde fout zou maken. Alleen maar omdat ze hem stiekem nog heel erg leuk vindt. Tja, daar kan ze zelf niets aan doen he… Dan opeens krijg ik heel erge buikpijn.

‘Ik ga weer naar mijn eigen kamer’, zeg ik snel. Dan sta ik op en loop de kamer uit. Ik ga op mijn bed liggen. Zou dit een van de bijwerkingen zijn van die laxeerpillen? Misschien moet ik er even wat meer over opzoeken… Maar niet nu, want dan moet ik weer naar die computers enzo. Ik vraag wel of Isis er wat over opzoekt. Ugh, ik haat die laxeerpillen nu al… Maar ik kan nu wel weer normaal eten, het komt er toch allemaal weer uit.

Isis was meteen gekomen toen ik haar ge-sms’t had.

‘Ben je helemaal gek geworden? Die dingen zijn gevaarlijk!’ roept ze. ‘Straks kom je nog in het ziekenhuis ofzo…’ Ze pakt de laxeerpillen. Ik kijk haar aan, maar weet dat ze ze niet terug gaat geven. Dan haal ik morgen wel weer nieuwe ofzo…

‘Beloof me dat je ze niet meer gebruikt’, zegt Isis. Ik heb nog nooit echt tegen Isis gelogen, maar één keer moet de eerste keer zijn toch?

‘Ik beloof het’, zeg ik zacht en zucht even. Het ergste is het om te zien dat ze me geloofd…

‘Mooi zo’, zegt ze en staat dan op. We waren op mijn bed gaan zitten.

‘Dan ga ik maar weer, denk ik’, zegt ze. Ik heb nog steeds heel erg buikpijn, maar laat het niet merken. Of dat probeer ik. Volgens mij lukt het niet helemaal.