The Casanova's Baby! (Underconstruction)

Chapter 6 - Let's be honest.

I'm walking towards the valley of sadness. 

"Uy! Mommy!" Sigaw ng isang babae. Nagulat ako dun. Paglingon ko si Caryl lang pala. That girl. -_-

I just gave her a popular death glare. 

"Shut up nga Sanchez. Baka may makarinig pa sa'yo." Sabi ko sa kanya. 

Bigla siyang Lumingon lingon kung saan-saan at napatakip sa kanyang bibig. Then, she rushed towards me.

"Oops! sorry best." Sabi niya sabay ngiti at naka V sign pa. Gago talaga itong babaeng ito. "At tsaka, narinig na nila yun kasi nga sumigaw ako. Pero di na nila yun papansinin." Dagdag pa niya. Tong babaeng to talaga. 

"Basta sa susunod mag-ingat nalang tayo. Alam ko na ito matatago sa kanila habang buhay. Pero complicado pa ang lahat para malaman nila." Seryoso kong sabi sa kanya..

"Ok po Ms. Santiago. Mag-iingat na po." sabi niya ng naka-salute. 

"Dapat lang." Sagot ko naman. "Samahan mo nga ako sa locker best. May kukunin lang ako." Dagdag ko.

"Sure Ma'am Santiago." Siya. Naka-salute mode parin. Muntanga talaga tong bestfriend ko.

Naglakad na kaming dalawa patungong locker area. Nagtata-talak pa rin siya. Di na na-ubusan ng sasabihin ehh. -_-

"Best! Bilisan mo diyan. Na-iihi na ako." Pag mamadali ni Caryl sa akin. Nandito na kasi kami sa locker area. May hinahanap lang ako. Saan na ba iyon. Aish.

"Una ka na lang muna best. Hinahanap ko pa yung notebook ko sa Trigo." Sabi ko habang nag hahanap pa rin. Tapos umalis na siya.

Saan na ba iyon. Aish. Ba't ngayon ka pa nawala? Baka na-iwanan ko sa bahay. -_-

Hanap 

Hanap

Hanap

Oh Ayun.. 

"Gotcha! Nakita rin kita. Phew." Sabi ko habang hawak-hawak ko yung notebook ko. Ewan ko ba bakit ko pa ito hinahanap? Wala naman kaming assignments. Baliw.

Time Check! 7:31 AM. Ok. May 30 minutes pa ako. 

Pag talikod ko. Nahagilap ng mga mata ko ang di ka-aya-ayang tanawin. Si Christian. 

He's leaning the wall while staring at my perfection. 

Napatigil ako dahil sa presenya niya. He's staring at me, and it intimidates me. Ang mga ipis sa tiyan ko ayan na naman. 

"Can we talk?" He said breaking the silence that filled the ambiance. 

"Sure!" I said while trying my best not to stutter. 

Para akong giniginaw because my body is shaking.

Naka-upo kaming dalawa. Di kalayuan sa locker area.

"Ok ka na ba?" Tanong niya sa akin habang nakatingin sa kanyang mga sapatos o nakayuko. He's sitting at my side.

"Ok naman ako. Bakit?" Sagot ko sa kanya. A cold answer.

"Sorry pala kahapon ha?" Sabi niya.

"Ayos lang yon sa akin." Ako.

"Ang gago ko talaga. Di ko talaga na pigilan sarili ko. Sorry talaga Rae." He said. He's damn sincere. Nakatingin na siya sa akin. Makikita mo sa kanyang mga mata na sincere siya sa kanyang sinabi.

"Kalimutan na lang natin yung nangyari. Nangyari na yun, wala na tayong magagawa. And besides, Past is past ika nga nila." Sabi ko sa kanya.

After kong sabihin iyon. Biglang nag ring ang bell. Nagpapahiwatig na s-start na ang classes.