Exit

10.

Voorzichtig liet ik haar van mijn rug zakken. Met een 'oef' kwam ze op de grond. Angstig ging ze naast me staan. "HANDEN OMHOOG" Galmde de luidspreker door het, normaal zo stille bos. Braaf tilde ze beide handen omhoog. Ik grijnsde en ritste langzaam mijn jas open, mijn hand gleed mijn jas in. Ik wist dat ze dachten dat ik een pistool ging trekken. Van achter werd ik aangevallen door een bewaker, door de verassing wankel ik maar bleef dan toch op mijn voeten staan. Ik lachte hardop. "Dude ik heb niks" zei ik door het lachen heen en tilde nu ook mijn beide handen op.

Ze bewaker gromde en sloeg me in de boeien. Victoria die me met wijde ogen aan staarde kwam weer in beweging. Ze duwde me en lachte bitter voordat zij ook in de boeien werd geslagen. Er kwamen 4bewakers uit de bosjes wat mij alleen maar meer deed lachen, maar Victoria's blik verslechterde. Wanneer ze naar me keek knipoogde ik haar bemoedigend toe. "Wacht maar tot jullie voor Wolf staan" grijnste de bewaker achter mij terwijl hij mij een duw in de rug geeft. Ik kraakte mijn nek aan één kant "laat maar komen".

~~

We werden het kantoor van Wolf ingeduwd. Ik plofte nonchalant op een van de grote stoelen aan in de hoek. Victoria bleef braaf, als zij was, staan. Ze rechte haar rug, terwijl haar verfijnde handjes nogsteeds in de boeien zaten. Een typische rokershoest verstoorde mijn gestaar naar Victoria. Iets wat ik dag en nacht kon blijven doen. Ik schraapte mijn keel om mijn gedachtes weg te vagen.

"Zayn idioot Malik" bromde de stem van Wolf. "Ouwe vriend van me" grijnsde ik terug, en likte mijn lippen uitdagend af. "Haal je verdomd luie gat uit mijn stoel" hij klonk gevaarlijk. Nu pas keek hij op uit zijn papieren en blies de rook van zijn sigaar uit. Heel langzaam stond ik op. "Jij, Zayn Malik-" alweer noemde hij mijn volledige naam. "-brengt mijn gehele gebouw in rep en roer, je sleept er een meisje in mee-" hij beet op zijn tanden van ergernis. " EN ZAYN MALIK IK KRIJG SCHOON GENOEG VAN JOU KLOTE GEDRAG!" Schreeuwde hij door het, inmiddels al blauw van de rook staande kantoor.

Dreigend stond hij op en liep met grote stappen naar mij toe. Mijn ogen waren donker geworden, ik voelde het. "Jongens zoals jij horen hier niet. Maar hoera voor de verzorgingsstaat van Nederland. Anders zat je nu in de gevangenis tussen alle mislukte misbaksels, zoals jij" spuugde hij uit. Ik volgde zijn bewegingen nauwkeurig, terwijl ik mijn lichaamstemperatuur voelde stijgen.

"H-Het was mijn idee". Victoria was ik alweer vergeten. Wolf keek zo verrast als ik en liep naar haar toe. "Ach popje, neem het niet voor hem op. Jij bent nog niet verpest" fluisterde hij hard in haar oor. Zijn vieze worsten vingers gleden naar haar kaaklijn. Victoria ademde scherp in en draaide haar hoofd weg. "Blijf met je verdomme poten van haar af" ik beende naar ze toe. En trok haar half achter mij. In hoeverre dat ging met mijn handen nogsteeds in de boeien. "Ach kijk iemand heeft een zwak voor het mooie meisje. Hoe naïef" grijnsde hij bitter.

Voor een halve minuut was het muisstil. Met een vlakke hand haalde Wolf vol uit op mijn wang. Een pijnscheut schoot door mijn gezicht, vooral omdat het zo onverwachts was. Fuck. Ik maakte mijn lichaam groot en negeerde de brandende pijn en waarschijnlijk rode plek op mijn wang. "Je slaat als een wijf" zei ik opmerkend rustig. Zijn ogen vormde als spleetjes. "HAAL ZE MIJN KANTOOR UITT ! EN JULLIE KRIJGEN EEN MAAND LANGER !" Schreeuwde Wolf tegen de bewakers. Ik voelde haar achter me verkrimpen.

"Jammer, ik had nog wel een sigaartje met je willen roken" grijnsde ik. Twee bewakers stormde het kantoor in en trok ons de gangen in. Ze duwde ons ruw richting de cellen. Daar aangekomen klikte ze onze boeien uit en duwde ons ook de cel in. Ze klikte de deuren vast en voor ik het wist waren ze weg. Ik draaide mijn polsen, die de vrijheid maar al te fijn vonden.

Nu pas zag ik de tranen in Victoria's ogen. "Hey, het is niet zo erg. Een maandje is zo voorbij" probeerde ik haar gerust te stellen. "Het spijt me" fluisterde ze. "We hebben elkaar nog" ik pakte voorzichtig haar kleine handjes. Ik had medelijden met haar. Waar de boeien hadden gezeten zaten grote rode kringen. Ze zag het nu ook en keek er beteuterd naar. "Wassen met zeep en smeer er vaseline op, dan is het morgen weg". Ze keek me dankbaar aan. Haar haar lag verward en haar blik stond dof. Maar toch bleef ze bloed mooi en vreselijk schattig.

"Ga maar slapen, anders ben je morgen zo moe" knipoogde ik naar haar. Ze ging even met haar hand naar de rode plek die Wolf had achtergelaten op mijn linkerwang. Zodra haar vingers de plek raakte kneep ik mijn ogen dicht. Ze keek bezorgd. "Het is niks" glimlachte ik kort. Ze knikte. "Slaapwel Zayn" lachte ze zwak.
Ik gaf haar een kusje op haar voorhoofd.

Ze liep naar haar bed en ik deed hetzelfde. Ik haalde een hand door mijn haar en kroop toen in bed.

_____________________
Heeey allemaal. Weer een hoofdstuk. Het was niet super spannend of speciaal maar ik hoop dat jullie hem alsnog leuk vinden. Lieeefs