Hoşgeldin Geçmiş

Türk Okulu

      Fırat yeni okuluna başlayacaktı.Bu
sabah farklı bir evde uyanmıştı.Bu sabah farklı bir ülkede uyanmıştı. Bu sabah farklı bir şehirde farklı bir hayata uyanmıştı. Kahvaltı yapacaktı aşağı indi. Kahvaltı masasında herşey vardı ,bir kuş sütü eksikti derler ya işte söz yerindeyse onu yaşıyordu.

      Okul  sadece Türklerin öğrenci- lerin okuduğu büyük bir özel okuldu.
Okulun öğrencileri çok başarılı ve her sene bilim olimpiyatlarından şampiyon olarak dönüyordu.Fırat okula yabancıydı.Okul servisi geldi. Servise  bindi yolculuk 15 dakika sürdü. Servisten indi , yeni okuluna baktı. Eski okuluna nazaran çok fazla büyük ve çok yeniydi.Okula girmek için sabırsızlanıyordu.Onu kapıda okulun müdürü yardımcısı karşıladı.

-Hoşgeldin Fırat. Yeni okulun burası önce sana okulu gezdireyim sonra senle biraz konuşalım.

-Peki efendim.

Müdür yardımcısı Fırat 'a tüm okulu gezdirmeye başladı. Okulda havuzdan tutun, spor salonu, sinema salonu , tiyatro salonu vs. Herşey mevcuttu sınıflar bilgisayarlı son teknoloji donanıma sahipti. Fırat çok sevmişti okulu. Sıra sınıfındaydı. Iceri girdi içeride bir öğretmen vardı.
Müdür yardımcısı:

  - Iyi dersler hocam, sizi biriyle tanıştırmak isttiyorum.Okulumuzun yeni öğrencisi Fırat  artık bu sınıfta sizinle beraber.

    Fırat arka sıralardan birine oturdu.
Yanındaki çocuk :

-Merhaba benim adım Metin.

-Merhaba ben de Fırat memnun oldum.

-Ben de istersen teneffüste biraz sohbet edelim.

-Tabiki sevinirim.

      Herkes ders boyu göz ucuyla ona baktı. Yeni gelmişti okula.Yabancı gibi hissediyordu kendini. Zaten yabancı olduğu bir ülkede yabancı olduğu bir ortamdaydı.Bir an herseyi zilin çalmasiyla unuttu.Başına bir kaç arkadaş geldi , yani yeni arkadaşları belkide ömür boyu ayrilmayacağı insanlardı.Sevecan bir tavırla hepsini selamladı hepsiyle tek tek tanıştı.Biri vardı ki aralarında gözü birden ona çarptı."Merhaba ben Pelin"dedi.Bu kıza kalbi birden ısınmıştı.Bu kızda onu kendine yakın hissettiren birşey vardı.Bu kız Melis 'e çok benziyordu.
Ona da direk Melis 'i hatirlatmıştı.
Gözleri doldu,yutkunamadı. Fırat da
kendini tanıttı.Kız çok pozitif birine benziyordu herşeyi zaman gösterecekti.

         Okuldan çıkış vakti geldi. Zil çaldı.Servise bindi. Yine 15 dakikada vardı eve. Eski günleri hatırladı. Her gün okula gitmek için 6 km yol yürürdü. Şimdi  servisle gidiyordu.
Hep annesi küçük bir evde tek başına beklerdi. Şimdi eve geldiğinde kocaman bir villa vardı karşısında. 
Evde yardımcılar vardı. Sıcacık bir evdeydi.Eve geldi. Hayatının her önemli anını sözlere döktüğü bir defteri vardı. Açtı defterini;

         "Zamanla değişmeyen tek şey güneşin doğup batmasıymış.Güneş mutlaka bir gün üzerinizde doğacaktır. Karanlıkta korkup üşümeyin.Aydınlanıp ısınacağınız günü bekleyin,o gün yakındır."

     Işığı kapattı. Yattı. Güneş onun üzerine doğmuştu artık.