Seçimsiz Aşk (Kai)

18.Bölüm

Bay Lee ve menajer Park'ın dedikleri hala kulağımdaydı.Ne yapmam gerekiyordu ki? Tek yaptığım şey yatağımda oturup ağlamaktı.Kai'ye böyle bir kötülük yapamazdım ama ondan ayrılamazdım da.Ayrılmayı şu ana kadar hiç düşünmemiştim. Düşüncesi bile bu kadar kötüyken onunla gerçekten ayrılacak mıydım?Berbat hissediyordum.Ne yapmam gerekiyor en ufak bir fikrim yoktu.Soo Min yanıma gelip bana sarılmıştı."Üzülme her şey yoluna girer"

"Nasıl?Nasıl girecek?Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum.Soo Min bana bir şey söyle hiç bir şey düşünemiyorum"

"Bilmiyorum ama ayrılmayın ama ayrılmış gibi yapın?"

"Kai böyle bir şeyi kabul etmez.Bay Lee sadece ayrılmamızı istemiyor ki Kang Dae ile çıkmamı da istiyor"

"Bay Lee'nin bu kada kötü olabileceğini bilmiyordum. Gerçekten de çok bencilce davranıyor"Ağlıyordum, sadece ağlıyordum.

"Şimdi ne yapacağım?Ne diyeceğim Bay Lee'ye Kai'ye?"

"Bilmiyorum ama Kai ile konuşsan iyi olur.Dünden beri seni sorup duruyor"

Kapı çalmıştı ve Soo Min açmaya gitmişti.Bende başımı dizlerimin üstüne koyup ağlıyordum.Odamın kapısı kapanmıştı.Başımı kaldırıp baktığımda Kai'yi görmüştüm."Kai" Hemen ayağa kalkıp Kai'ye sarılmıştım. O da sımsıkı bir şekilde sarılmıştı.

"Seni çok özledim"

"Bende"Kai'yi gördüğümde daha fazla ağlamaya başlamıştım.

"Ağlama artık"

"Şimdi ne olacak peki?Ayrılacak mıyız?" Kai bana cevap vermemişti. Sadece gözlerime bakıyordu.

Derin bir nefes alarak konuşmuştu. "Sanırım öyle olacak" Kelimeleri söylerken yüzüme bakmıyordu ben ise donmuş bir şekilde ona bakıyordum. Onun böyle bir karar vermesi benim daha da kötü ağlamama sebep olmuştu.

"Ne?G-gerçekten ayrılacak mıyız?"

"Başka çaremiz yok Eun Mi"O da dokunsam ağlayacaktı, biliyordum o da beni düşünüyordu ama yinede böyle bir karar vermesi..

"Kai sen.. Herkesten beklerdim ama senden bu cevabı beklemezdim, nasıl? Seni nasıl bırakmamı beklersin?"

"Peki ya ben?O Lee Soo Man denen adam eğer ayrılmazsak seni şirketten atacağını söyledi. Anlamıyor musun bir kez daha benim yüzümden hayallerinden olmanı istemiyorum. Bu sefer başka bir şansın olamayabilir"

"Ama yinede biz birlikte oluruz"Kai gelip sarılmıştı.

"Üzgünüm Eun Mi başka çarem yok"Hala daha ayrılmak mı istiyordu? Nasıl! Nasıl yapacaktık bunu? Onu deliler gibi her şeyden çok severken nasıl ayrılacaktım.

Göz yaşlarımı silip gözünün içine bakmıştım. "Pekala o zaman burada bitirelim"Çizik bir sesle de konuşsam sonunda söyleyebilmiştim. "Şimdi git lütfen" Kai bir şey diyememişti, belli etmemeye çalışsa da içi ağlıyordu. Gözlerini benden ayırıp yavaş yavaş odadan dışarı çıkmıştı.O çıktığı an yere yıkılmıştım. En son istediğim şey olmuştu. Kai ayrılmak istiyordu. Yerde saatlerce ağlamıştım. Soo Min arada geliyordu ve teselli etmeye çalışıp gidiyordu. O da Young Ho ile çıktığı için kendini suçlu hissediyordu. Ağlamam dinmiyordu. Aksine sanki yüzyıllarca göz yaşı biriktirmişim gibi akıyordu. O perişanlıkla yerde uyuya kalmıştım.

* * * * * * * * * * * * *

Gözlerimi açtığımda saat daha 7 olmamıştı. Herhalde Soo Min beni yatağa kaldırmıştı. Ağlamaktan gözlerim şişmiş, başım çatlıyordu. Banyoya girip küveti doldurmuştum. Küvetin içine girip rahatlamaya çalışıyordum ama her Kai ile ayrılmış olmam aklıma geldiğinde daha çok ağlayasım geliyordu. Derin bir nefes alıp akan bir kaç göz yaşımı sildim. Kai ile ayrılsam da hayat devam ediyordu, dünyanın sonu gelmemişti. Bu yüzden şu andan itibaren kendimi sadece dansa adayacaktım. Yarım saat sonra küvetten çıkmıştım.Altıma kot pantolon giyip üzerime de kot bir tişört giymiştim. Göz altlarımı kremlerle kapayıp parlatıcı sürmüştüm. Mavi spor ayakkabılarımı da giyip mutfağa gitmiştim. Soo Min yine güzel bir kahvaltı hazırlamıştı."Günaydın"

"Günaydın"

"Nasılsın?"

"İyiyim"

"Gerçekten soruyorum.Nasılsın?"

Masaya oturup Soo Min'e bakmıştım. "İyiyim. Ağlamakla bir şey elde edilmiyor bugün de şirkete gidip ayrıldığımızı söyleyeceğim"

"Ne?Ciddi misin?"

"Neden ciddi olmayayım? Biz ayrıldık ve bunu da saklamanın bir anlamı yok"

"Eun Mi"

"Soo Min gerçekten iyiyim ben. Kai'den ayrılmam hayatın devam ettiği gerçeğini değiştirmiyor, evet ayrıldık. Ve tek ayrılan biz de değiliz binlerce, milyonlarca kişi sevgili olup ayrılıyor"

"Peki Kai'yi görmen sorun olmayacak mı?"

"İlk başlarda belki biraz zorlanırım ama gittikçe iyi olmaya çalışırım"

"Ne olursa olsun ben senin yanındayım biliyorsun değil mi?"

"Biliyorum" Soo Min ile sıkıca sarılmıştık. "Hadi artık kahvaltımızı yapalım yoksa geç kalacağız"

"Pekala"

Soo Min ile kahvaltı yapıp aşağı inmiştik.Young Ho ile Kang Dae de aşağıdaydı. Bizim gelmemizle servisin gelmesi hemen hemen aynıydı. Hemen binip en köşeye oturmuştum.

"Nasılsın?"Young Ho karşıma geçip bana bakıyordu.

"İyiyim"

"Çok çabuk toparlandın gerçekten iyi misin?"

"Gerçekten iyiyim"Young Ho'yu tatmin edecek şekilde gülmüştüm.Hiç içimden gelmiyordu gülmek, zorla gülüyordum. Ama en azından dışarıdan iyi görünmem lazımdı.

Şirkete geldiğimiz de derin bir iç çektim. Şimdi bu kararı Bay Lee'ye söylemem lazımdı. Yukarı çıkarken Taemin'i görmüştüm. Bana bakıyordu ben ise tebessüm edip yoluma devam etmiştim. Bay Lee'nin odasının olduğu kata geldiğimde Sehun ve Luhan'ı görmüştüm. "Selam"

"Merhaba"

"Nasılsın?"

"İyiyim"

"Eun Mi gerçekten soruyorum, nasılsın?"

"Ben gerçekten iyiyim" İkiside gözümün içine bakıyordu. Onlarada tebessüm edip Bay Lee'nin odasına girdim. Odada Kai,EXO'nun menajeri ve bizim menajerimiz vardı.

"Gel Eun Mi"

"Merhaba"

"Sanırım hala daha aynı fikirdesiniz?" Bay Lee ne demek istiyordu?

"Hangi fikir?"

"Birlikte olma fikriniz"

"Hayır biz ayrılma kararı aldık"

"Kai?"

"Sadece şansımı denedim"Kai belirsiz konuşmuştu. Ne o bana bakıyordu ne de ben ona.

"Şansını denedin ha? Bu iş çocuk oyuncağı gibi mi duruyor?"

"Doğru çocuk oyuncağı değil ne de olsa çocuklar bu kadar alçak olamazlar"

"Kai!Yeter artık.Anlıyorum sinirlisin ama ben senin patronunum bunu da unutma"

"Bay Lee biz ayrıldık"Araya girdiğimde Kai bana bakmıştı. Anlayabiliyordum, ama ben ona bakamıyordum.

"Bu kararın için seni tebrik ederim Eun Mi. Mantıklı bi karar"

"Kararı ben vermedim. Kai verdi" Kai ayağa kalkmıştı. Bana bakıyordu ben ise hala Bay Lee'ye. Kapıyı sertçe vurup dışarı çıktığında içim gitmişti. Bu kadar zor mu olacaktı? Onu nasıl sevmiyor gibi yapabilirdim ki?

Bay Lee mutlu bir şekilde koltuğuna yaslanmıştı. "Peki bu sorunu hallettiğimize göre şimdi Kang Dae'yi çağırın"