Seçimsiz Aşk (Kai)

19.Bölüm

"Peki bu sorunu hallettiğimize göre şimdi Kang Dae'yi çağırın"

"Bay Lee benim bir şartım var. Sizin şirketiniz daha çok ön plana çıksın diye kendimi başkasıyla çıkıyormuş gibi göstermeyeceğim. Kai ile ayrıldık ama Kang Dae ile çıkmayacağım"

"Eun Mi"

"Eğer ısrar ederseniz istifa edip yaptığınız şeyleri internete koyar, herkesin öğrenmesini sağlarım"

"Sen! Sen beni tehdit mi ediyorsun?"

"Nasıl anlamak isterseniz" Çok ciddi konuşuyordum. Ama dediklerimde son derece ciddiydim de.

"Çık dışarı.Hemen çık dışarı!" Dışarı çıktığımda göz yaşlarıma engel olamadım. Koşarak çatı katına çıkmıştım. Yine sanki göz yaşlarım hiç bitmeyecek gibi akıyordu. Kendime engel olamıyordum. Kai'yi her gördüğüm an içim gidiyordu. Nasıl olacaktı nasıl devam ettirecektim bunu? Bir ses duymamla hemen arkama baktım ama kimse yoktu. Göz yaşlarımı silip aşağıya inmeye karar verdim.

* * * * * * * * * * * * * *
Kai-

"Her şey eskisi gibi olacak biraz daha sabredin"

"Ne eskisi gibi olacak Sehun? Bay Lee kararından döner mi sanıyorsun?"

"Kai bak"

"Ben Eun Mi'ye gidip ayrılalım dedim! Ayrılalım! Şimdi gidip ben ayrılmak istemiyorum yapamıyorum mu diyeceğim?"

"Sen sadece Eun Mi'yi düşündün" Sehun,Luhan hyung,Chanyeol hyung,Baekhyun hyung,Chen hyung ve diğer hyunglar hepsi en az benim kadar üzülmüşlerdi. Araç geldiğinde hepimiz araçlara binmiştik. Eskiden hiç biri susmaz hep espriler yaparlardı. Şimdi ise hepsi üzgün ve sessiz bir şekilde oturuyorlardı.

Şirkete gider gitmez Bay Lee'nin yanına çıktım. Sehun ve Luhan hyungda benimle gelmişti. Diğerleri pratik odasına gidip bizi bekliyorlardı. Odaya girdiğimde Menajer Park ve bizim menajerimizi gördüm.

"Hoşgeldin Kai"

"Eun Mi ile ayrılmayacağız"

Bay Lee bir iç çekip bana baktı."Peki ne yapacaksınız? Gerçekten birlikte mi olabileceğinize mi inanıyorsunuz?"

"Evet"

"Yapma Kai. 2haftalık hevesiniz için tüm kariyerini, fanlarını kaybedeceksin"

"Umrumda değil"

"Umrunda değil ha? Ne kadar da değiştin birden? Daha geçen gün kendini geliştirmek için gecelere kadar çalışan Kai gitmiş, aşık aptal bir Kai gelmiş"

Bay Lee'nin bu dediğine gülmüştüm. "Ben bu dünyaya bu ruhla bir kere geliyorum. Hayat dediğin ne ki? Siz 1 saniye sonra ne olacağını biliyor musunuz yada başkası? Belkide öleceksiniz ama hala popülerlik düşünüyorsunuz. Ben Eun Mi'ye aşığım ve onunla da ayrılmayacağız"

O sırada kapı çalmıştı ve Eun Mi içeri girmişti. "Gel Eun Mi"

"Merhaba"

"Sanırım hala daha aynı fikirdesiniz?"

"Hangi fikir?"

"Birlikte olma fikriniz"

"Hayır biz ayrılma kararı aldık"

"Kai?"

"Sadece şansımı denedim"

"Şansını denedin ha? Bu iş çocuk oyuncağı gibi mi duruyor?"

"Doğru çocuk oyuncağı değil ne de olsa çocuklar bu kadar alçak olamazlar"

"Kai!Yeter artık.Anlıyorum sinirlisin ama ben senin patronunum bunu da unutma"

"Bay Lee biz ayrıldık" Eun Mi konuştuğunda ona bakmıştım. Ama o bana bakmıyordu. Onu öyle görmeye dayanamıyordum ve şimdi de ayrıldık demesi beni bitirmişti..

"Bu kararın için seni tebrik ederim Eun Mi. Mantıklı bi karar"

"Kararı ben vermedim. Kai verdi" Bunu demesiyle içim kopmuştu. Ben o kararı isteyerek mi vermiştim? Seni çok seviyorum diye sarılmak istiyordum. Onu çok seviyordum, ayrılmamız yetmezmiş gibi bir de benim yüzümden ayrılmış olmamız içimi kanatıyordu. Sinirlenip kapıyı sertçe vurup çıkmıştım. Sehun ve Luhan hyung galiba her şeyi duygulardı. Sırtıma hafifçe vurup beni teselli etmeye çalışıyorlardı. İçim içimi yerken ne yapabilirdim ki? Çatı katına gidip olanları düşünüyordum. Eun Mi ile ayrılmamız tek sebep değildi. Bir de şimdi o Kang Dae denen çocukla sevgili olacaklardı. Onlar sevgili rolü yaparken ben ne yapacaktım? Biri gelmişti. Hemen saklandım çünkü yüzüme ellediğimde bir kaç göz yaşı vardı ve bunların belli olmasını istemiyordum. Kim olduğuna bakma gereği duymamıştım. Ağlama sesi geliyordu ve bu Eun Mi'nin sesiydi. Gizlice başımı uzatıp baktığımda gerçekten onu görmüştüm. O da benim gibi paramparçaydı. Ayağımın yanındaki şişeye yanlışlıkla vurduğumda Eun Mi bu tarafa bakmıştı. Hemen geri çekilmiştim. O da çok durmadan gitmişti.

Aşağıya indiğimde yine o adamı görmüştüm. Eun Mi'nin amcasını ve yanında biri daha vardı.Bana doğru geliyorlardı yanındaki adamın Eun Mi'nin babası olabileceğini düşündüm."Merhaba" Nedensizce panik yapmıştım.

"Merhaba"

"Ben yeğenimi arıyorum da ismi Kim Eun Mi yeni stajyer, onu nerede bulabilirim biliyor musun?"

"Şey pratik odalarına bakabilirsiniz orada olabilir"

"Peki pratik odaları ne tarafta?"

"2.katta isterseniz sizi onların odasına götüreyim"

"Teşekkürler evlat çok iyi olur"

"O halde buyrun" Adam iyi birine benziyordu. Yanında ki yani Eun Mi'nin babası diye düşündüğüm adam da iyi birine benziyordu. Onları KEYS yazan odaya getirdiğimde içeride Kang Dae ile Eun Mi oturuyordu. Eun Mi beni gördüğüne şaşırmıştı ve yanımda ki kişileri gördüğüne de.

"Eun Mi"

"David amca, baba?"Gerçekten de o kişi babasıydı. Koşarak onlara sarılmıştı. Anlaşılan babasına çok düşkündü.

"Seni almaya geldik"

"Almaya mı?"

"Evet!Annende seni çok özledi ve bu yanımda ki yaşlı baban da seni çok özlemiş ama gelmeye hep çekiniyorlarmış bende babanı aldım ve buraya getirdim şimdi de seni annene götüreceğim"

"Bende gelmek çok isterim ama önce menajerimize sormamız lazım"

"Tamam o zaman ona sormaya gidelim" Adam Eun Mi'nin omzuna kolunu atıp önden yürüyorlardı.

"Bu arada teşekkür ederiz evlat sen iyi birine benziyorsun" Eun Mi'nin babası benimle konuştuğunda salaklaşmıştım.

"N-ne demek efendim" Eğilmiştim. Babası da tebessüm edip gitmişti. Tekrar kalktığımda babasıyla Eun Mi'ye baktım. Gerçekten benziyorlardı. Ve adam çok iyi biriydi. Bir an onunla Eun Mi'nin erkek arkadaşı olarak tanışmak istedim. Ama sonra bunun imkansızlığını hatırladım..