Baby's Breath

*10. Bölüm*

Bir tatlışlık yapıp yeni bölümü erken yayınlayayım dedim *^* İyi okumalar~

Chanyeol tamamen iyileşip taburcu olmuştu ama hala ateşi vardı ve yükselebilirdi,ama neyse ki gün be gün azalıyordu.Baekhyun'un deyimiyle doktor 'Suho' ( kısaca koruyucu melek demekti; biraz vıcık bir isimdi belki ama uyuyordu ),Chanyeol için baya bir dinlenme vakti,düzenli yemekler ve sevgi verilmesini önerip Chanyeol'u yolladı.

Malum geceden,Baekhyun'un,Chanyeol çöküşteyken odadan çıktığı geceden sonra,ikili normal bir şekilde iletişim kuramamıştı çünkü garipti.Gerçi Chanyeol eve geldiğinde tekrar enerjik happy virus moduna girmişti,Baekhyun ise hala travmayı atlatmaya çalışıyordu.Bir şekilde,Chanyeol'un göz yaşı döktüğünü görmek onu birçok açıdan etkilemişti.Bir sebepten ötürü kalbi ağrımıştı ve rahatsız edici yanık,o uyuduktan sonra bile geçmemişti.

"Anne,Chanyeol okula gitmeyeceğini söylüyor,"dedi Baekhyun üniformasını iliklerken.Diğer günlerin aksine,Chanyeol onun her hareketini taklit etmiyor ve düğmeleri yanlış iliklemiyordu.Baekhyun hep tüm düğmeleri açıp düzgün bir şekilde tekrar iliklemek zorunda kalırdı.

Kadın dosyaları ayırmayı bıraktı ve saçını kulağının arkasına attı."Neden?Chanyeol okulu seviyor."Baekhyun'un hiçbir fikri yokmuş gibi konuşmuştu."Onunla tekrar kavga etmedin,değil mi Baekhyun?Yeminlen,ona hep iyi davranmanı söylüyorum,zaten şey olana kadar pek vakti yok,şey—"

"Atılana kadar mı?"Baekhyun onun cümlesini sakin bir bakışla tamamladı,"Biliyorum."

Yetişkinlerin Chanyeol'un okul planını tartıştıklarını duymuştu.Madem engelli öğrenciler için yapılmıştı,okul neden Chanyeol'un özel eğitim sınıfında kalmasına izin vermiyordu anlayamıyordu.Baekhyun ayakkabı bağcıklarını bağlamak için durdu ama tam kapıdan çıkacakken duyduğu çarpma sesiyle tekrar durakladı.Saçları berbat,üniforması dağılmış ve yüzünde şeytani bir sırıtış olan dana Chanyeol'un odasından çıkıp gelmesi uzun sürmedi.

"Ah,harika,tatlım okulda iyi zaman geçir,tamam mı?Futbol pratiği sırasında Baekhyun'un yanında bekle!"Baekhyun'un annesi Chanyeol'un gözünün kenarlarındaki çapakları silerken cıvıldıyordu.

Baekhyun,annesi sanki okulun ilk günüymüş gibi Chanyeol'u uğurlarken çoktan dışarı çıkmıştı.Annesinin ona genç bir delikanlı yerine bebek şeklinde davranması rahatsız edici bir durumdu.Tamam,Chanyeol'un kafası yedi yaşındaki bir çocuğunki gibi çalışıyordu ama Baekhyun herkes onun seviyesindeyken bıraksaydı nasıl ilerleyip,öğreneceklerini merak ediyordu.Ayrıca,o meraklıydı.

Baekhyun,Chanyeol'un kendisinin yanında uyuya kaldığını fark edememişti ama ikisi de okula gelene kadar bir şey demedi.

Tenefüste,sınıftaki bazı öğrenciler makyaj denemesi yaptığı için çoğu kişi dışarı çıkmıştı,Baekhyun'un arkadaşları ise Chochopie paylaştıkları dar koridorda,test sorularının cevaplarını karşılaştırıyordu.Baekhyun ise,tabii ki de kafası bir karış havada hayal kuruyordu,konudan çok etrafında olan şeylerle ilgileniyordu.

"Hey,bebelak Baek,ondördüncü soruyu ne yaptın?Bağımsızlık çanı ile ilgili olan soruyu?"diye sordu Jongin.

"Ha?"tekrar gerçekliğe döndü,"Oh.Galiba cevap üç numara."

Sehun inledi."Şaka mısın sen ya?Tam hocaya verirken diğer şıkkı işaretlemiştim."

Diğerleri pis pis sırıttı.

Baekhyun Chocopiesının marşmelovlu yerini çiğnedi ve olaylar varmış gibi görünen sol tarafına baktı.

Solundaki kişilerden biri Yixingdi,akıcı bir şekilde Korece konuşan,Çinli bir öğrenciydi ( birinci sınıfta transfer olmuştu ).Çocuk kulaklıkları arasında yaşıyordu.Önceki dönemde Yixing'in yazı yazma yarışmasında ikinci olduğundan başka onun hakkında pek bir şey bilmiyordu.O da üçüncü olmuştu.