Baby's Breath

*11. Bölüm*

Baekhyun Chanyeol'un hayatı boyunca hiç sokak şiddeti görmediği için şu an içinde bulundukları durumu anlamakta zorluk çektiğini hissetti.Şu an istediği son şey Chanyeol'un panik yapmasıydı,gözleri en yakınındaki çocuğa kilitlendiği sırada,kardeşini birkaç adım geri itti."Kaç,Chanyeol," dedi bir kez daha,bunu daha yüksek sesle söyleyememesi cidden hayal kırıklığıydı ve Chanyeol kıpırdamıyordu.

"Kaç!"bu sefer spor çantasını en yakındaki çocuğun üzerine fırlatarak,bağırdı.Şansına,Chanyeol tam zamanında koşmuştu.Ama ne yazık ki o,hemen yakalanmış ve yere itilmişti.Baekhyun haykırarak Chanyeol'a koşmaya devam etmesini söylemeye devam etti,ama diyaframına tekme yediğinde akciğerlerindeki oksijen hemen onu terk edivermişti.Tüm bedeni acı ile kıvrıldı.

o(｀ω' )o

Chanyeol yarı yolda koşmayı bıraktı,gözleri sulanmıştı.Bir tarafı dehşete düştüğü için onu kaçmaya zorluyordu,kaçarsa yardım çağırırdı.Sonra diğer tarafı onu Baekhyun'un yardıma ihtiyacı olduğu konusunda onu ikna etti ve işine yarayabilecek silah benzeri bir şey var mı diye etrafa bakındı.Ne yaptığı hakkında hiçbir fikri yoktu; tek bildiği şey Baekhyun'un zor zamanlar geçirdiği ve ona ihtiyacı olduğuydu.

o(｀ω' )o

"Bir bacağını kırsak mı?"diye kıkırdadı Jeon-Il çocuklarından biri.Dairedeki çocuklar Baekhyun'u ayakta duramayacak kadar dövmüşlerdi.İçlerinden birisi bacağını aldı,yan çevirdi ve lider tahta değnekle hassas kemiğe vurarken bekledi.

Tahtadan kiriş bacağına indiğinde,Baekhyun çığlık attı.Kemik kırılmadı ancak titredi ve Baekhyun ikinci darbeyi aldığında dizlerinin gideceğini biliyordu.Tahta kiriş görüş alanına girdiğinde,gözlerini sımsıkı yumdu.Gürültülü bir takırtı oldu ama acı yoktu.

Her şey çok hızlı gelişti,etrafındaki topluluk ardı ardına dağılıyordu.Chanyeol arkasında,elinde eski bir tuğla ile duruyordu.Ne yaptığını fark ettiğinde,elindekini düşürüverdi.Civardaki evlerden ayaklanmanın ne olduğunu görmek için kafalarını kapılar ve pencerelerden çıkaranlar olunca Jeon-Il çocukları hemen dağıldı.Bir bayan çoktan polisi aramıştı,belaya sarınmış sokağa çıkmasın diye çocuğunu içeriye çekiştiriyordu.

Baekhyun dikkatini çocuktan ayırdı ve tekrar baştan aşağıya titreyen Chanyeol'a baktı,büyük ihtimalle başka bir insanı incittiği gerçeği şimdi aklına gelmişti."Chanyeol,"derin nefesleri arasında kekeliyordu,"Sorun değil,git buradan.Polisler geliyor."Olabildiği en sakin haliyle konuşmaya çalışmıştı çünkü durumun nerelere gelebileceğini ve Jeon-Il çocukları öldü mü kaldı mı hiçbir fikri yoktu.

Tek bildiği şey yakından gelen siren seslerini duyduğunda her şey için çok geç olduğuydu.Üç araba dar sokağa park etti ve polis memurları onları tutuklamak için yanlarında bitti.Hardal sarısı üniformalı çocuk sedyeye yüklendi,arabanın tekinin arkasına yüklenmişti.Polis memurları Chanyeol'u arkadan kelepçelediler."Onu korkutmayın!"diye bağırdı polis memurları Chanyeol'u arabaya sertçe itip ceplerini karıştırırken.

Chanyeol dehşete düşmüştü,kesinlikle dehşete düşmüştü,ama polisler onu arabaya tıkarken hiç merhamet göstermediler.

o(｀ω' )o

"Yani,demek istediğin şu Jeon-Il çocuklarının bacağınla uğraştığı ve buradaki arkadaşın seni kurtardığı mı?"

"Üvey kardeşim,"diye düzeltti Baekhyun sessizce,loş ışıktan ve sorgu odasının havasını solumaktan rahatsız olmuştu.Hayatında ilk defa kemerinde silah takılı olan bir polis memuru ile konuşuyordu.Sol bacağının titremesini durduramıyordu,en azından o bacağı etten hamura dönüşmemişti,sağ bacağı ise acil durum tahtaları ve antibiyotik spreylerle düzeltilmişti.