Single Ladies (book 2): Destiny Cruz [on hold]

Chapter 8-Confuse

Destiny’s POV

From my eyes his gaze goes down to my lips. Napalunok ako, i don’t know why but right now i feel so much self conscious.

GHAAAAD! Ano ba itsura ko ngayon? Maayos ba hair ko? ang out fit ko type kaya nya? What about my make up? Light lang ako magpinta ng mukha kaya baka nabura na! OMG!!! bat naman kase bigla bigla syang sumusulpot! Di pa ako prepared!

>__<

His eye goes down and down....

..and down...

Biglang ragasa ng kaba sa dibdib ko. Ngayon lang ako natense ng ganito dahil sa titig ng isang lalaki.Shit Destiny tingin pa lang ganyan ka na pano kung kausapin ka nya or hawakan OR halikan ka nya..

Naexcite naman ako sa idea na yon...^///^

Stop it dirty mind!

Sa paraan ng pagtitig nya pakiramdam ko isa akong munting inosenteng kandila na unti unting natutunaw.

Patuloy na bumaba yung titig nya sakin...

And then stop...freeze.

Ngumiti sya ng napaka makahulugan at para bang nasisiyahan sya sa nakikita nya. teka..

Yumuko ako para tingnan kung san sya nakatingin..

>__<

What the FU--DGE!

Takte! Yung legs ko expose na expose na! super higpit na pala ng pagkakalapirot ko sa skirt ko kaya nalilis ng sobra!

After 1 century....

“hi” *smirk* bumalik sa mata ko yung titig nya.

“h-hello” inayos ko yung sarili ko sabay ngiti.....ngiting alanganin.

“it’s sad to be alone. Would you mind if i’ll join you?” umayos sya ng upo paharap sakin

“n-no i-it’s ok” bigla akong nakaramdan ng hiya. Pero kung tatabihan nya ko ngayon aba..it’s my pleasure really! ^_^

“you look familiar”

 natatandaan nya ko? WOW!

“yeah nagkita na tayo last time sa Quiapo i smile at you, and you smile back”

parang ganito ^______^

*silence*

“Quiapo?”

“yeah actually last last week pa yata yon” kumunot yung noo nya habang nakatingin sakin. Nyak mukang di na nya maalala.

“pffft—haha baka kamukha ko lang hindi ako nagagawi don sorry miss?”

“ahm Destiny...Destiny Cruz” pakilala ko.

“oh watta name..” sounds sarcastic pero hindi ko pinansin “..im Jake Abracosa” inabot ko yung kamay nya.

Geez! Naramdaman ko yung milyong boltahe ng kuryenteng dumaloy sa katawan ko. ganun pa man ayoko ng bumitaw...

Ayoko!

“uhm—“

“yes?”

“yung kamay ko..” sabay hablot ng kamay nya.

“s-sorry”  =_=’’

“it’s ok i understand well everyone wants to touch me and sanay na ko.” he said arrogantly.

Yabang!

Infairness may iyayabang naman sya..and hey! I will make sure one of these days ako nalang ang may karapatang humawak sayo >;)