Evlenmeye Karşıyım Ben~The Vamps Fan-fiction

"Can We Dance"

Sabah kalktığımda Brad hala uyuyordu.Bu çocuk ne kadar uykucu ya!Dünbmü?Anlatmama gerek yok.Herneyse.Bugün dönüyorduk.Bavulları hazırlamaya başladım.Brad'in giyiceği giysileri hazırladım ve diğer tüm şeyleri bavula tıktım.Uçağımız 1 deydi.Ve saat 11.00'dı.Brad'i acilen uyandırdım kahvaltımızı ettik.Konuştuk uzun süre.Düşününce çok seviyorum onu.Bir insanın oksijene ihtiyacı vardı.Benimde Brad'e herkes mutsuz olduğumu sanıyordu.Yanılıyorlardı.Mutluydum.Ve evlenmek bana artık normal geliyordu.Ama hala tek bir iş yapmıyordum.Yemekler hariç.Onun dışında haftada 1 hizmetli geliyor ve evimizi temizliyordu.Paris'ten sonra çocukların yanına gidicektik.Bu beni hem sevindiriyor hem üzüyordu.Dostalarımızın yanına gidiyorduk ama buradan ayrılıyorduk.Keşke ikisi bir arada olsaydı.Kahvaltıdan sonra yukarı çıktık ve valizleri aşşağı indirdik.

"Brad.Acele etmeliyiz!"

"Sakin ol güzelim.Yetişiriz bir saat var daha."

Dediği gibi oldu yetiştik.İngiltere'ye geri dönüyorduk.Özlemişim!Yol boyunca Brad'in göğsünde uyudum.Brad ne yaptı fikrim yok.İndiğimizde çocuklar bizi bekliyorlardı.Koşa koşa sarıldım onlara.Sonra Connor'a aldığım M&M leri verdim.Tristan'a drumstick James'a...Neden bilmiyorum ama üstünde resmi olan t-shirt'ü verdim.Brad'in söylediğine göre Can We Dance'ten sonra çok ünlü olmuşlar.

"Brad sizi özlememiş çocuklar!"

"Brook yalancı seni.Bir eve gidelim!"

Arabaya koştum ve en arkaya oturdum.Öne James vr Tristan oturdu.Geldiğimizde eve girmek için koştum.Ama anahtar bende değildi!Niye koştum ki.

"James!Anahtarı gönder."

James anahtarı attı.Saçmalamayın tabiiki tutamadım.Beceremem öyle şeyleri ben!Her neyse kapıyı açıp eve girdim ve mutfağa geçtim.Şuanlık kahvaltıyla idare etsinler!Çünkü hiçbir şey yok dolapta!Akşamda pizza söyleriz!!Omletleri hazırlamaya koyuldum.Ben yemezdim.Herkese minik ve birer tane hazırladım.Sonra salata yaptım.Salata nedenini bilmiyorum canım çekti.Hepsine nescafe yaptım!Bunlar olurken onlar içeride konuşuyorlardı.Ben mutfak kapısını kitlemiştim.Eminim Brad şaşıracaktı.Normalde evlenmek istemeyen ben bir anda hamarat kesilmiştim!Evlilik beni değiştiriyor!

"Çocuklar hadi gelin."

Hepsi tek tek geldi.Bir bana birde yemeğe baktılar.Ben onlar aval aval bakarken salata yemeye başladım.Onlarda kendilerine geldiklerinde yemek yemek için oturdular.Yemek yerken güküyor sohbet ediyorduk.Evde kahkaha sesleri yankılanıyordu.Konuşmayı bürakıp onları izledim.Çok iyi arkadaşlardı.Benim hiç böyle arkadaşım olmamıştı.Gülümsedim.

"Brook!!Daldın."

"Pardon Tris!Bir şey düşünüyordum."

"Brook keman çalıyormuşsun."

"Evet Connor.Hala evde olması lazım.Tabii taşınırken annemler verdiyse."

"Dinlemek isterim."

"Bende sizi dinlemek isterim!Hadi Can We Dance'i söyleyin!"

Stüdyo gibi bir odaya geçtik.Tris davulun başına oturdu.Connor bas gitarını James elektro gitarını aldı!Çok heycanlıydım.Gözlerimi kapamak istedim.Ama yapmadım.İzlemek istiyordum.Brad'in sesi muhteşemdi.Şarkının nakaratına sesim yetmesede katılıyordum.Olsun.Eğlendim.Sanırım en mutlu günümdü bugün.Brad'e sarıldım.Aşşağü indik beraber.Çok yorgundum.Aşşağı indiğimizde başımı Brad'in kucağına koydum.Ve gözlerim daha fazla dayanamadı.