"Kavga"

265 31 3
                                    

Sabah kalktığımda Brad yanımdaydı.Elleri çok kötü morarmış ve şişmişti.Ona hala sinirliydim.Umarasamadım.Yataktan kalkıp üstümü giydim ve Alice'e bakmaya aşşağı indim.Uyuduğunu görünce rahatladım ve aşşağı inip 'yalnız' kahvaltı ettim.Toparladıktan sonra Alice ağlamaya başlamıştı bile.Yanına gidip karnını doyurdum altını değiştirdim ve James'in aldığı t-shirtü giydirdim.Bebek arabasına bıraktım ve sürmeye başladım.Biraz Alice'i parka götürdükten sonra ani kararla Tris'i aradım.

"Tris müsaitsen benim evin oradaki parka gelir misin?"

"Tabii.Beş dakikaya oradayım."

"Mümkünse kimse bilmesin."

"Tamam.Geliyorum."

Telefonumda hiç cevapsız çağrı yoktu ve bu beni üzmüştü.En azından merak edebilirdi.Ama ona bile izin vermek istemedim ve telefonumu kapattım.
Tris uzaktan görünmeye başladığında elimi salladım ve geldi yanıma oturdu.Biraz Alice ile oynadı ve kucağında Alice varken bana döndü.

"Ne oldu Brook?"

Ona her şeyi anlattım.Ve ağlamaya başladım.

"Ya beni aldatıyorsa Tris?Ne yaparım ben?Zaten Alice daha küçük."

"Seni aldattığını düşünmüyorum.Ama belkide kafa dinlemek istemiştir.Biz erkekler arada böyle kaçamaklar yapabiliriz."

"11'e kadar bekledim Tris."

"Bence sil gözyaşlarını ve Brad ile konuş.Belkide bir şey olmuştur.Öğrenmeden yargılama."

"Bu konuşmayı kims bilmesin Tris.Çok teşekkür ederim."

"Siz gülün yeter.Bende sana gelirim ama evlenince."

Söylediği üzerine kahkaha attım ve sarıldık.Alice'i arabaya koyup yürümeye başladım.10 dakika sonra evdeydim.Zile bastım.Brad aniden kapıyı açtı.

"Seni ne kadar aradım biliyor musun?"

Bağırmıştı.Bağırmasına karşın gayet sakin bir şekilde cevap verdim.

"Sadece parka gittik."

"Özür dilerim.Fazla bağırdım.Geç içeri."

İçeri geçtim.Sorgulama sırası bendeydi.

"Brad dün neredeydin?"

"Stüdyo kaydım vardı dedim ya."

"11'e kadar mı?"

"Bazen uzayabiliyor."

"Yalan söylüyorsun.James'i saat 6 civarlarında aramıştım ve 2 saat öncr bittiğini söylemiştim.Neden yalan
söylüyorsun?İlişkimiz yalan olması gerektirmeyecek yeni.Beni aldatman çok erken olmadı mı sence?"

"Seni aldatmadım.Brook!"

"Ne o zaman?Ne istiyorsun?Amacın ne?Dün yalnız başıma yatağa girdim ve bu bana koydu anladın mı?!"

"Sana sürpriz yapacaktım ve biriyle itiştim.Karakolda bitti olay ve sana haber vermedim çünkü üzüleceğini biliyordum."

"Doğruluğuna nasıl inanıyım."

"Ellerim ne halde görmüyor musun?"

"Pekala.Bir daha ne olursa olsun bana haber ver."

Ardından kavgamız bitti.Bana haber vermeliydi.Hala minik şüphelerim vardı.Tüm gün normal geçti ve yarın onu takip etme kararı aldım.Bakalım bizimki neyin peşinde?

Evlenmeye Karşıyım Ben~The Vamps Fan-fictionHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin