Evlenmeye Karşıyım Ben~The Vamps Fan-fiction

"Sen Üzülme"

Sabahın 5'inde midemin bulanmasıyla kalktım.İçimde ne varsa kustum.Kriz mi geçiriyordum?Kriz geçirdiğim olmuştu.14 yaşında kaldıramayacağım şeyler yaşamıştım.Kimse yoktu o zmanlar.Demi'nin sesiyle huzuru buluyordum.Bu yaşıma geldim hala Lovatictim.Aslında 10 yaşımdan beri Lovatictim.Brad gelmiş olmalıydı.Beni bu halde görmesini istemiyordum.Titrememe rağmen kalktım.Elimi yıkadım yatağa oturduğum anda deli gibi ağlamaya başladım.Evin içini hıçkırıklarım ve Brad'in bağırışları dolduruyordu.Brad hala ne olduğunu anlayamamıştı.Son çare olarak sarıldı yavaş yavaş sakinleşmiştim.Gözlerimi kapattım ve Brad'e sarıldım.İzin almak için aramalıydım.Bunu aklıma not ettim.Ve uykuya bıraktım kendimi.
###
Sabah kalktığımda saat 13.45'ti.Tabii hala sabah değildi ama...Brad televizyon izliyordu.

"İyi misin?"

"İyiyim.İşi aramam lazım."

"Ben aradım 1 hafta izinlisin."

"Sağol Brad."

Tabiiki konuşmayı bölen kusmamdı.Tanrım!!Midem zaten boştu.Artık mide sıvımı kusmaya başladım. (Bu gerçek bir şey her yediğini kusuyorsun sonundada mide sıvını)

"Hadi doktora gitmeliyiz."

Beni kucağına aldı.Yalvarmalarım sonucu pijamayla gitmekten kurtuldum.Pantolunu giydim üzerine bur t-shirt.Brad saçımı taramama bile izin vermedi.Beni sürekli kucağında taşıdı.Sonunda beni koltuğa bıraktı ve yanıma oturdu.İkide bir bana bakıyordu.Düşünün bir insan milyon kere size bakıyor.Rahatsız oldum tabiiki.Ne kadar kocamda olsa.Gülümsedim.Burkuk bir gülümsedi.

"Brooklyn Simpson"

Çağrılmamız üzerine içeri girdik.Beni muyane ettiği süre boyunca kumse konuşmadı.Sadece doktorun komutlarına uydum.

"Bir şey gözükmüyor.Ama kadın doğuma yönlendiricem sizi."

Aman tanrım olamaz!!Yoksa...!Yok canım.Belkide hiçbir açıklaması yoktur.Sadece midem hazımsızlık yaptı.Dimi?Doktora gittik.İlk bizi içeri aldılar.Tanrım bundan kurtulmak istiyorum ve eve gitmek istiyorum.Gerçekten hastanelerden nefret ederim!!Ben bunları düşünürken doktorun söylediğiyle şok oldum.

"Tebrikler.Hamilesiniz."

Çocuk istemiyordum.Ben çocuk bakamam.Benim hayallerim var.Bir işim var.Brad'e baktığımda şok olmuştu.Ondan aşşağı kalır yanım yoktu.Daha çok gencim ve ben bunca okumayı.Izdırabı ve inek lakabını iğrenç bir bebeğe bakmak için çekmedim.Odadan çıktığımızda sessizce arabaya ilerledik ve hiç ses çıkarmadık.Kimse konuşmadı eve girdiğimizde içimdekileri atmak istiyordum.Yol boyunca tuttuğum gözyaşlarını bıraktım.

"Brad ben çocuk istemiyorum.Ben bunca sene bir çocuğa bakmak için okumadım.Bir çocuğa bak için inek damgamsı yemedim."

"Sakin ol bitanem!!"

"Brad.İstemiyorum.İğrenç bir bebeğe bakmak istemiyorum."

"Gerekirse aldırırsın.Tamam mı?Hatta esirgeme kurumuna veririz sakin ol.Sen üzülme."

"Tamam."