Merhaba sevdiğim..
Sensiz geçen bu ilkbahar, biliyorum yine beklemediğinim, ve yine sevemediğin. .
Ben ki alışkın değilim sensiz uyku tutturabildiğim gecelere. .
Bu saatler yine sana doğru, ve yine sen doluyum. .
Tabii yine habersizsin olup bitenden. .!
Ve her vakit olduğu gibi, yine bu gece de sen de ağırlandı yüreğim. .
Bütün yükümü hafifletmek isteyipte, anlatılması güç olan bir zamandayım. .
Sensizken verdiğim savaşlar yordu minik bedenimi. .
Ve dağ gibi birikmişliğim var en derinlerde. .
Tutar yönü kalmadı artık gecelerimin. .
Henüz geç değil vakit, üstelik yanlızda değilim. .
Yeni doldurduğum çayım, seni dile getirdiğim kalemim, ve her mısrası sen dolu defterim eşlik ediyor bana..
Aklıma düşen sen , ve bu son deyip kendimi avuttuģum son zehrimi içiyorum. .
Gün çoktan batmış, sen gibi acısını çıkarıyor geceden. .
Mevsim desen , yokluğuna alışamadığım bu ilkbahar. .
Gülüşün geldi yine aklıma, ağlamayla karışık bi tebessüm kondurdum geçmiş zamana..
Ve biliyomusun sevdiğim, Bu bahar öyle özlem dolu ki!! Sensiz geçmek bilmeyen bu ilk bahar. .
Öylesine özledim ki ; sen'li yaşanan hikayemi. . Huzurlu geçirdiğim günleri öyle özledim ki..
Keşke gecmeseymis, keşke bitmeseymis. .
Hani acımasız mevsimler ugramayacaktı ya bize ?
Hani ayrılık mevsimi son bahardı. .
Bi başıma sensiz , cok ağır bu mevsim..
Bir yandan dalındaki yapraklara acımayan rüzgar, diğer yanda gökten düştü düşecek damlalar..
Sahi ?
Üşütürmüydü ilk mevsim bu kadar? !
Çok olmadı sevdiğim. ..
Yokluğunda kapıma gelen bu, ILKBAHAR...
Melike Bodur / şiir gecesi
