Acıyı yarım bırakırsan, mutluluğu tamamlayamazsın derler..
Bir insan; geriye dönüp baktığında en çok neyi görür?
Geçen yıllarımı?
Acıtan yaralarımı?
Ben daha çok o yıllarda, geçip gidenleri görüyorum.. Yalanlarla kendini karartan zavallıları. .
Verilen sözleri cesaret edip, tutamayanları ve bir bir yutanları. .
Sensiz yaşayamam deyip te , arkasına bile bakmadan çekip gidenleri..
Ömrümün sonuna dek seni seveceğim deyip te ;
Sevmeyi unutup bir ömür geçirenleri görüyorum. .!
Biz de derin yaralar bırakanların unutulması zor biliyorum. .
Kimi yara açıp gitti..
Kimi ise , o yarayı tekrar kanatıp. .
Düşlerimden bir bir düşüşlerim oldu benim..
Bi çok kez ölüme terkedenim oldu bu semtte..
Tek bir adama bi çok kez ölmüşlügüm, cezamı bi çok kez yanlızlığımla ödediğim oldu benim. .
Belki ;
Aşkın eşi benzeri olmayan rüyasına kaptırmıştım kendimi..
Belki de içimi ısıtan, kabul olmuş dua sevincim sanmıştım seni..!
Nasıl anlatılır ki ; bu Araf..
Seninleyken yuva gibiydi içim..
Her sabahım, bayram havası..
Her gecemse, mavi düşler rüyasıydı. .
Bu tat, bu his , hayallerimin gerçek oluşunun habercisi. . Aşık olmanın verdiği, tarifsiz heyecanı gibiydi..
Zaman zaman, yalandan da olsa süslü sözlerinin, gerçek oluşu gibi büyülü rüyasına kaptırmıştım kendimi..
Öyle ya;
Nereden bileceksin ki bu masalında yalandan süslenmiş olduğunu..
Ben sadece istemiştim. . Istemistim ki , gercek/sahici olsun. .
Bilmeliydim dimi! Geldiğin gibi , bir gidişininde olacağını. .
Sahi?
Madem ki gidecektin. . Derin yaralar, büyük hasarlar bırakacaktın bende; Neden geldin ?
Yaşadığım bu şehrin hiç bir anlamı kalmadı artık. .!
Ve ben;
'Aşk yuvam' diye bir bir adım attığım bu semte, 'NEFRETİM ' deyip geçiyorum sayende..
Sen'li geçen bütün anlarım, şimdilerde Zarar Ziyanım. .
Ve sen Adam..!
Sana bir kez söz hakkı versem.. verdiğin sözlerini tutacağını söylermisin?
Verdiğin sözleri , ettiğin yeminleri, Hatırlarmısın? Bir bir..
Merhaba demeden, elveda'lara alıstırdın onca zaman..
Öyle ya , kim bilir?
Merhaban bile olamayan kadını, hatırlamakta güçlük çekersin. .
Bi vakit olsun hatırlasanda. .!
Diyebilirmisin ki?
İşte yüzünden gülüsleri eksik olmayan, ama kahkahalarını öldürdüğüm Kadın bu! diye..
Ben artık Aşk'ı sana bırakıp, sensizliği seçiyorum. .
Ardından senin gibi yaşamayı beceremedim ben bu hayatı. .
Başka kollara yokluğumu teslim ederek, cesetimi taşıtmayı göze alamadım. .
Başkalarının 'umutlarına' hiç 'unut' diyemedim..
Kimsenin güneşine, Gölge etmedim. .!
Ömür denen hayatı, ölüm diye yaşatmadım kimseye..!
Geç te olsa anladım ki..
Ben sen gibi olamazdım..
Sen Adam !
Şimdi bana sen bi ÖMÜR.. Başkalarına kucak açıp her sarıldığında üşüyen bir gönül, dokunduğun her ten kadar, bir can borçlusun. .
Bunları alacaklarımdan düş Adam..!
Ben Sensizde iyiyim. .
Hesabımız mahşere. .
Benim biraz ihtiyacım var sevilmeye,
Bir de halim yok artık yeni gitmelere..
Melike Bodur / şiir gecesi
23.08.2011
#wattys2015
