Lumipas ang mga araw. Okay naman kami. Wala namang mali except sa hinalang naiwan ng sinabi sa amin ni ate Julie.
Dahil sa ang bagong Bahay namin ay nasa dulo at bandang sulok pa, ugali na naming ibukas lahat ng pinto. Pati sa may veranda. Yun kasi ang sabi sa probinsya namin para raw pumasok ang swerte.
Sumapit ang gabi. Sakto naubusan na kami ng tubig. Nagpadeliver na lang kami. Buti at merong malapit lang na tubigan dito. Blessing talaga itong bahay na to!
Dumating na ang inorder naming tubig. Palibhasa mga teenager lang kami at si Tita Lang ang kasama namin sa bahay, kagulo kami.
Pero nakuha ang atensyon ko sa isang matandang intsik na kasama sa nag deliver ng tubig. Kausap sya ni tita at
?
takot na takot na pinagmamasdan ang Bahay.
