ZAMANSIZ

3.Bölüm

Bu bölümün ilk şarkısını tam istediğim bir şarkı olarak belirledim umarım beğenirsiniz.

13YIL SONRA...

Artık çok yorulmuştum hergün ünüversiteye gidip şu nalet edebiyat dersini anlatmaktan tiksinmiştim. bu mesleği bile o yapıyo diye yapıyodum yoksa alakam yoktu eskiden. Ama malesefki artık o yoktu onsuz 13 sene yaşamıştım tam 13 sene kalbime başka bi erkek için açmamıştım. Siz sevdğiniz adamı kolay kalbinizden atabilirmisin eyer gerçekten seviyorsanız bok atarsınız bu aşkın bi kurallıydı bende kurraları bilmeden bu oyuna başlamıştım yüzümdeki her çizgi onun bana bıraktığı izlerdi. Eski o güzel zamanlarımızı çok özlemiştim onun eksikliğini vicudumdakı her hücre hissediyodu . 

Bu nalet ünüversitiye gitemem lazımdı bir öğretmen olarak saçımı alttan topuz yapıp ustume sıyah kalem etek ve beyaz bi gömlek giyniştim yüzümde sıfır makyaj.

Okulun kapısına geldiğimde önümde birsürü genç vardı aslında bakarsanız o gençlerin herbirinde çok acılı hikayeler vardı sadadece biraz hissetmemiz yeterli. Aslında hayatım bu kadar sıkıcı degildi benimde çok güzel ama çok acıılı bir hikayem vardı.

Sınıfın kapısndan içeri girdiğimde tüm öğrencilerin aklı bir karış havadaydı. Çantamı sert bir şekilde masaya bıraktığımda o yüksek sesi duyan çocuklar hepsi sıralarına geçerken hepsi bana pür dikkat bakıyolardı.

*Bu günki konumuz olarak herkes önüne bir kağıt çıkarsın ve en mutlu olduğu anları yazmasını istiyorum ve bu kağıtları hayatınızdaki en değer vermediğiniz kişiye vermenizi istiyorum* dedikten sonra çocuklar değişik özlerle bana bakıyolardı masama oturup onları izliyodum hepsi yazdıkları güzel şeylere sırıtarak bakıyolardı. Öğrenciler yazdıkları yazıları çantalarına koyup en sevmedikleri kişilere vericeklerdi ödevlerdi buydu.  Zil çaldığında öğrencilerin hepsi sınıftan çıktı. Bende sınıfta bekleyip dosyalarımı düzenledim ders zili çaldığında öğrenciler sınıfa girdiler. Bu sefer hepsinin bana bakmadı için elimdeki tahta kalemi masaya serçe vurdum...

13 YIL ÖNCE...