WILLING VICTIM

2. Fail

"I'm sorry Mr. Sandoval there's nothing I can do about this."

"Shit! Akala ko ba okay? Bakit biglang hindi na pwede?!" Sigaw ko sa abogado ko.

"Mr. Sandoval nakasaad sa last will ng lolo nyo na kapag naghiwalay kayo ni Mrs. Sandoval ay mapapawalang bisa rin ang mana nyo."

"Wala na bang ibang paraan?"

"Meron naman. Kailangan mo lang mapapayag si Mrs. Sandoval na parehas kayong gustong mapa-null and void ang kasal nyong dalawa."

"Well. I can do that. I am sure na papayag sya."

"Let's see."

----------

"Miss, Mr. Sandoval wants to see you." Napatigil ako sa ginagawa ko.

"Okay, let him in."

Mga ilang saglit lang ay nasa loob na sya. Well, as usual he's always looking good kahit naka casual lang sya.

"What do you want?" Walang ganang sabi ko.

"Why so serious, my wife?" Nakangising saad nito.

Ang kapal ng mukha! Wife daw.

"Can you stop calling me your wife? What do you want? I'm busy."

"Bakit ba ang sungit mo? Gusto ko lang kumustahin ka."

"Okay ako. Pwede ka nang umalis." Hindi ko sya pinapansin, pinagpatuloy ko lang ang ginagawa ko.

"Pwede ba Gail, can you talk to me properly?"

"We are talking prop----" napatigil ako ng nag ring ang telophone it's a call from my secretary."Excuse me." Paunmanhin ko sa kanya tsaka sinagot ang tawag.

"Hello?"

"Mam. Eugene is here. Hinatid po sya ng teacher nya. Wala daw po kasing sumundo." Damn. She forgot. What to do? Hindi sya pwedeng makita ni Luis.

"Okay. Ahmmm, Mercedes? Can--can you..." Bwisit pinipilit kong kumalma dahil nakatingin sa kanya si Luis. Hindi ako makatingin sa kanya ng diretso sa kanya. "Bring him to the cafeteria please baka nagugutom na sya."

"Okay mam." She ended the call.

"Are you okay? Who is it?"

"A client."

"Bakit hindi mo sya pinaakyat?"

"Because you're here." She smirk.

"So what? Don't tell me it's your boyfriend at ayaw mong mapang-abot kami?"

"Pwede ba Luis? Wala akong panahon sa mga kalokohan mo. Just get out!"

"This is interesting, I know you're hiding something. Gail, why don't you just sign the papers? Nang ganun, you can marry the man you like? And nope, don't worry I'm not jealous." Tumawa ito ng pagak. Ang feeling din ng lalaking ito.

Kumukulo nanaman ang dugo nya. Anong palagay nya sa akin? Kaladkaring babae. Kahit pa matagal na akong gusto ni Jake at nililigawan ay hindi ko sya sinagot dahil alam kong may asawang tao pa rin ako. Hindi ako katulad nya.

"Just get out! I don't want to see you face again!!!!!" Nanggigil na sabi nya. Kinuha nya ang isang envelope sa drawer nya."What? This is what you want. Okay." Inilabas nya ang papel at pinirmahan ang dapat pirmahan pagkatapos at inihagis nya ito.

"What the hell is happening to you?! I'm just joking."

"Well, IT.IS.NOT.FUNNY! Nakuha mo na gusto mo. Pwede ka nang umalis and I am leaving this comapany too."

Hindi ito nagsalita at tuluyan na ring umalis.

---------

Bakit ba ang sensitive nya, nagbibiro lang naman ako. Nakaramdam ako ng gutom kaya dumiretso ako sa cafeteria. Hindi pa nga pala ako kumakain simula kanina.

Some of the employee are looking at me intently. Maybe some of them kilala ako. Hindi ko nalang sila pinansin.

Pagkatapos ko mag-order ay naghanap na ako ng upuan. Someone caught my attention. A boy who is crying like a baby Nagwawala na sya at pinaghahampas ang lamesa.

"I want my mom!"

Nakita kong pilit syang pinapatahan ng isang babae. Wait , I know her. She is Gail's secretary.

"Eugene. Dadating na ang mommy mo. Tinawagan ko na sya." Sabi nito sa bata.

"No. I want her right now!" Supladong sabi nito.

"Eugene naman eh. May kausap lang mommy mo. Baba na din yun. Kaya wag ka nang makulit, okay? Look oh nakatingin na sila sayong lahat."

Umupo ako hindi kalayuan sa kanila.

I wonder kung sinong nanay nya. Siguro isa sa mga employee. Hindi ko na sila pinansin kumain nalang ako ng tahimik.

"Mam! Buti andito na po kayo. Kanino pa po sya nagwawala at hinahanap kayo."

"Eugene, anak stop crying na mommy is here." Napatigil ako sa pagsubo at lumingon sa kanila.

Anak?

-----------

Nagmamadaling bumababa ako a minute bago umalis si Luis. Naalala ko bigla si Eugene baka may nangyari kaya hinatid sya ng Teacher. Dapat mamaya ko pa sya susunduin.

"Eugene, baby andito na si mommy." Ito na nga sinasabi ko. Ganun naman talaga ang mga bata kapag first day of school.

"Mommy!"

"Mommy is here , stop crying na."pinahid ko ang luha nya at pinunasan ang pawis nya.

"Mam, pinapasabi po nung teacher na hindi na daw po nya kayo mahihintay. Hinatid lang daw po talaga nya si Eugene dito." Si Cedes.

"Naku. Ganun ba? Nakakahiya naman sa kanya."

"Mukha naman pong mabait yung teacher. Ang sabi po nya dapat po siguro sasamahan nyo muna si Eugene sa school."

"Don't worry Eugene simula bukas sasamahan ka ni Mommy sa school."

"Mam?" Si Mercedes. Alam kong nagtataka sya sa sinabi ko.

"May bago na kayong boss sa mga susunod na araw."

"Ha? Sino naman po. Atsaka mam, biglaan po ata."

"Nakilala mo na sya. Yung lalaking pumupunta sa office ko. Bakit? Hindi ka ba natutuwa?" Biro ko sa kanya.

"Si mam talaga. Nalulungkot po ako. Naging boss ko po kayo sa loob ng limang taon. Kahit po sinusungitan nyo ako minsan natutuwa pa rin po akong kayo ang naging boss ko, marami po akong natutunan sa buhay dahil sa inyo."

"Sino ba yun mam? Kapatid nyo po ba yun? Or...."

"I'm his husband."

Nanigas ako sa kinauupuan ko. Shit. Kanina pa ba sya dyan? Narinig nya ba lahat. Fuck. Si Eugene kasama ko. Makikita nya si Eugene or nakita na nya si Eugene?

"Asawa?" Si Cedes.

.........