"Kids I'm home---" Natigilan ito. Nakatalikod ako mula sa kanya kaya hindi ko nakikita ang expression ng mukha nya.
"Daddy!" Halos patakbong pinuntahan sya ng mga bata. Mabilis ang paghinga ko, I calm myself dahil baka atakihin nanaman ako ng asthma.
Nilakasan ko ang loob ko para harapin sya. Natigilan sya ng makita ako.
"Hi, I'm Dra. Natasha Romanova." Nagpapasalamat ako na nasabi ko iyon ng hindi nauutal.
He didn't say anything, he was just staring at me. Kumunot ang noo nya at hindi ko rin mabasa ang iniisip nya. Nagdasal ako na sana ay hindi nya ako makilala o hindi sya nito makahalata.
"Daddy are you okay?" Tumingin naman si Luis kay Addision at ngumiti.
"Y-yes, baby." Nalipat naman uli ang atensyon nito saakin. He's giving this cold expression. "Hi, I'm Luis Sandoval. Nice meeting you..."
"Natasha. Natasha Romanova." Inabot ko ang kamay ko para makipagkamay. Tinanggap naman nya ito. Sa sobrang kaba ko ay binawi ko kaagad ito. Kumunot naman ang noo nya.
"How's the kids."
"Napansin ko na hindi healthy ang kinakain nila. They need eat proper foods like veggies, I also recommend steam fish wag masyadong fried..." Napahito ako dahil napansin kong titig na titig sya saakin. Na-conscious tuloy ako bigla dahil baka may dumi ako sa mukha. Napansin nya tumahimik ako kaya umubo sya kuwari.
"O-okay, I will hire a nutritionist para mabantayan ang mga kinakain nila. Anythings else?" Ngumiti sya. Lumabas ang mapuputi at pantay nyang ngipin. Bumilis naman ang pintig ng puso ko. Bakit ganito? Para naman akong teenager na nginitian ng crush nya.
"Y-you're blushing. Okay ka lang ba?"
"H-ha?" Hinawakan ko naman ang pisngi. "K-kasi m-mainit." Nakunwari naman akong pinapaypay ko ang kamay ko kahit fully air-conditioned ang buong kwarto.
I look at my watch. "L-late na pala, I'll go ahead." Kinuha ko na ang mga gamit ko. Iniabot naman nya saakin ang stethoscope ko. "Thanks." Nagmamadali naman ako, hindi ko rin alam kung bakit. Para kasing hindi na ako makakatagal sa iisang kwarto kasama sya kahit pa kasama namin ang kambal. I don't know.. but I feel very intimidated by him. And I hate to admit it in myself.
"Hatid na kita." Napahinto naman ako. Umiling ako.
"Kasama ko yung driver ko."
"I see. Maybe next time." I gave him a smile. It was not pa-sweet, it is indeed my natural smile. Sinaway ko ang sarili ko. I should fake it.
___________________
LUIS' POV
My heart flatters every time she do such things that reminds me of Gail. Though they both have the same beautiful face. There is something with the way she smiles and looks at me. Parang kilala nya ako at kilala ko sya kahit alam ko sa sarili ko na ito ang unang beses na nagkita kami.
Hindi ako matahimik kaya naman tinawagan ko ang Private investigator ko. Pumunta ako sa terrace kumunot ang noon ko ng makita ko si Natasha. Akala ko umuwi na sya? She was talking to...Eugene. But why? Pinagmasdan ko lang sila. Knowing my son, he hates everyone including me. Simula ng lumipat kami sa Greece ay nag-iba na sya.
He thinks that I'm the one who destroy our family when in the fact that it was his mom, not me. Inilayo ko lang sila sa masamang babaeng yun! He never listen to my explanation.
I can't hear them pero nakikita kong sinisigawan ni Eugene si Natasha. Pagkatapos noon ay nakita kong tumakbo si Eugene. Nakita nya ang pag-iyak ni Natasha. Why the hell is she crying?! He was clueless. Nahihiwagaan na talaga sya sa babaeng ito.
BINABASA MO ANG
WILLING VICTIM
Non-FictionMatapos nyang makuha ang gusto nya iniwan nya ako after that night. Hindi ako nasaktan sa ginawa nya sa akin physically.Nasaktan ako dahil iniwan nya ako... 5 years had past at muli syang nagbalik. Pero nagulat sya sa pagbabago ko. Binigay ko ang ko...
