Camille's POV
Di ko alam kung ano ang gagawin ko, Wala na akong pake sa luha na bumubuhos galing sa mga mata ko. Ang sakit'sakit makita ang taong minahal mo nang sobra tapos Tino-two timer ka pala. Ba't ganito? Bakit ang unfair ng pag-ibig?
Urgh. Bahala na nga. Pumunta ako sa Harapan nila at
"Hi! Ako pala yung girlfriend niya, yung girlfriend nyang tanga *sob* at ikaw Alfredo, kapal rin nanh mukha mo no? Sarap mong painumin ng Muriatic Acid pero kapag mahal mo talaga yung isang tao, di mo magagawa yung mga bagay na makakasakit sa damdamin niya, at ikaw babae, ingatan mo sya ha? Huwag kang magpaloko sakanya kung ayaw mong magaya sakin, Sorry sa disturbo ha? Sige alis nako" Paiyak kong sabi.
Wala na akong pakialam sa kanila, tumakbo lang ako ng takbo, bahal muna sila Mary. Gusto kong lumayo, gusto kong mapag-isa. Sheems. Ang aga pa naman oh.
Pumara ako ng taxi at pumunta sa Golden Hotel. Check-in muna ako dun. Habang nasa byahe ako, di ko maiwasang umiyak.
"Ma'am okay lang po ba kayo?" sabi ni Kuya Driver.
"Sa tingin nyo po ba kuya, okay lang ako?" Sarcastic kong sabi sa kanya.
"Sorry ma'am, hulaan ko, broken hearted ka no?" Sabi ni kuya habang in-on nya yung radio at nagplay ng sad song. Tumangon naman ako.
"Iha, ang bata'bata mo pa para magka'boyfriend, sa pananamit mo, mukhang nasa trese ka pa o katorse, alam mo? Noong kasing-edad mo pa ako? May nagawa akong disgrasya, Nabuntis ko yung girlfriend ko, ngayon, tignan mo ako? 25 na ako, taxi driver, may dalawang anak na ako. Kaya iha, mag-aral ka nang mabuti ha? Swerte ka kasi nakapag-aral ka, importante and edukasyon kaysa pag-ibig iha. Aanhin anh pag-ibig kung wala namang napapala, Kaya mag-aral ka ng mabuti. Oh nandito na tayo, ingat ka." sabi ni kuya.
"Kuya heto po oh 1000, ibili mo yan ng gatas sa anak mo, malapit narin po yung Klase, makakatulong po ito kahit kaunti lang po." sabi ko kay kuya.
"Naku, maraming salamat po! May God Bless you more!" Nakangising sabi ni Kuya na halata sa kanyang mata ang saya.
"Sige po! Salamat po!" Pahabol ko kay Kuya.
Nag-check in agad ako at pumunta sa room, Room 308 . Urgh. Pumunta ako sa bintana at isinigaw yung mga nararandaman dito sa puso ko.
"URGH! BAKIT ANG UNFAIR NG PAG-IBIG? MAHAL MO YUNG TAO, MAHAL KA RIN NYA, PERO BAKIT MAY MINAHAL SYANG IBA? ANO BANG MERON AKO NA WALA SAKANYA? KA-SEXYHAN? UBOD NG HARINANG BINUHUSAN? NAGPA'PLASTIC SURGERY? PABEBE? FEELER? GGSS? URGHHH! I HATE THAT GIRL! PLASTIC NUNG BABAENG YUN! SOBRANG PLASTIC! PA'SMILE SMILE TAWA-TAWA, MUKHA NAMANG ASO! BWST. KUNG WALANG BATAS NA PWEDENG SUMIRA NG MUKHA GINAWA KO NA! URGH! SANA DI KO NALANG KITA NAKILALA! KAINIS KA! AYOKO SAYO! ANG PANGIT MO! NA-REALIZE KO NA ANG PANGIT MO PWEH! KINATI KA SIGURO! ANG MGA LALAKING KUMAKABET BAGAY SAKANILA IKINAKABET SA KAHOY AT SABIHIN ANG DAPAT SABIHIN! URGH!"
Di ko nakaya at umiyak na ako. :'( Ang sakit pala magmahal ng todo.
-------
@blessiemention a user
BINABASA MO ANG
Error 201: Forever not found
Teen FictionIsa ka ba sa mga taong nasaktan? Napaasa? Hopeless romantic? Na-stuck sa taong di ka naman mahal? Nag-assume dahil sa matatamis niyang text pero as a friend ka pala niya? Pinagtripan? Kung isa ka dun, makakarelate ka dito.
