Mary's POV
"Naalala mo pa yung nangyari few years ago?" Napabuntong'hininga ako sa sinabi ni tito.
"Sa dinami-daming nangyari sa nakaraan tito, di ko po alam"
"Naku iha, spill it"
"Ang alin po tito? 'Tong plema ko?" Sagot ko pang'iwas iyak tito naman eh!
"Hay naku, sige na nga. Diba ako yung doctor ng ex mo iha, may aaminin ako sayo, di mo yun boyfriend iha, si Xander yun"
"Naku naku tito, nagkakamali ka, si Clark yun"
Ngumiti si Tito, TAE naiiyak na nga ako eh ngiti'ngiti pa. Nakakatoung'ins eh.
"Iiyak mo na kasi yan" napatawa pa na sabi ni tito.
"Alam ko kasi na ito na ang tamang panahon, tamang panahon na malaman mo ang totoo" Seryosong sabi ni tito. MAY PERIOD SI TITO KASI YUNG TOTOO BINALIKTAD NIYA.
"Tito naman eh, di to nakakatuwa, *tae na talaga ito, bumuhos na yung luha ko* alam mo naman yung pinagdaanan ko noon, ba't niyo pa pinaalala" Sagot ko kay tito na may halong inis. Siya naman kasi eh! Grr.
"Iha naman, ayokong masayang yang luha mo. Ayokong nakikita ang isang Mary na umiiyak kasi ang Mary na nakilala ko ay isang masiyahing bata. At 14 ka pa, mag15 ka na oh. Malapit na."
"Late ba talaga akong nag-aral o sakto lang? Kasi 15 years old third year na yan eh" curious kong sabi kay tito. Natawa naman sya. Nagjoke ba ako? Psh.
"Tito! Punta tayo sa Pizza Republic Horizon pleaaase? O sa Big flat bread nalang po tayo. Promise! Treat mo to, ikaw lilibre" Pinilit kong ngumiti habang sinasabi ko kay tito. Ang awkward kasi ng atmosphere dito eh.
Fast forward
----------------
Pizza Republic Horizon
"Dalawang Ham and Cheese please"
"Okay po sir"
Di ako makapaniwala sa sinabi ni tito. Totoo ba talaga iyon? O sadyang trip nya lang. Pero kailangan kong malaman ang katotohanan. Di kasi ako naniniwala ni tito kadalasan eh. Minsan trip lang kasi niya yun. Matalino na trip na jeje na may period na di ko alam.
Ano ba naman to oh! Kung kelan pa ako malapit nang magmove on, bumalik ulit siya. Ano ba naman to oh. Sabagay bata pa naman ako, marami pang mangyayari. Makalipas ang ilang oras, dejk lang. Ilang minuto dumating na yung forever ko!
Urgh! Si tito! Di ba sya nasasawang bumasa ng dyaryo? Pati ba naman dito, hmmm. Makiagaw pansin nga.
"Tito, ang dyaryo kagaya lang rin nyang pag-ibig. Pagkatapos yang gamitin ay tinatapon"
"Kumain ka na lang dyan"
"Sige ka tito, uubusin ko lahat to"
"Okay lang"
"Eh tito! Walang drinks!"
"Nakalimutan ko pala hehe, two drinks please" Mukhang siya yung boss ah. Galing!
"Okay sir"
Birthday pala ni manang ngayon! Wala akong gift, sa bahay ko nalang to kakainin!
"Tito! Diba pupunta ka sa bahay mamaya?" Nagmamadali kong sabi.
"Oo iha, dalhin mo to ha? Bibili ako ng gift para kay manang"
"Pero------"
Tumakbo ako lvl 1038390999999. Hay nako! Muntik ko nang makalimutan. Phew. Loner muna ako ngayon bahala muna sila Shella. Eh sa trip ko to. Foreveralone kasi ako. Nakasanayan na eh.
Makalipas ang ilang minuto, nakarating na ako! Saan? Sa Megan's boutique. Taena ang daming tao! Paano na eto? Eh mamaya pang gabi eh. Eh 2:30 na drama kasi tito eh. Nakakainis! Wait mamaya pang gabi, okay lang. Mamaya nalang ako bibili. Gagala nga lang ako.
Minsan, mas gusto kong mapag'isa. Kapag kapagisa lang ako eh may mga narerealize ako. Mga bagay na ako lang ang nakaka-alam. Mga bagay na di ko nalang ginawa, mga bagay na dapat kong pinagsisihan pero hindi ko nagawa. Mga bagay na kinakatakutan na may chance na mangyayari, mga bagay na ayaw mo ngunit pinipilit. Mga bagay na ayaw talaga.
Di ko namalayan nandito na pala ako sa simbahan.
Taena! Si Clark ba yun? O si Xander? O multo niya?
BINABASA MO ANG
Error 201: Forever not found
Novela JuvenilIsa ka ba sa mga taong nasaktan? Napaasa? Hopeless romantic? Na-stuck sa taong di ka naman mahal? Nag-assume dahil sa matatamis niyang text pero as a friend ka pala niya? Pinagtripan? Kung isa ka dun, makakarelate ka dito.
