Hayalimdeki ülke Güney Kore

Bölüm 10

Alarmım çalmaya başlamıştı. bugün büyük gündü artık Kore ye gidebilecektim hayalimdeki ülke ye gidecektim çok mutluydum.ama bir yandan üzgündüm ailem i bırakacaktım ve tek başıma yabancı bir ülkeye gidecektim . korkuyordum ama aynı zamanda da seviniyordum her şey güzel olacaktı bunu biliyordum.Kalktım yüzümü yıkayıp aşağıya indim herkes kalkmıştı saat daha erkendi şaşırdım nasıl uyanmışlardı her gün saat 12 de kalkan insan nasıl 8 de uyanmıştı .

kahvaltıya oturduk kahvaltımızı yapıp hazırlıkları yaptık valizime her şeyi koymuştum artık hazırdım. Kore ye gitmeme 7 saat vardı yola çıktık ateş çok huysuzlandı ilk önce ateş e narkoz verildi ve hava alanına doğru yola çıktık . uçağın kalkmasına 15 dakika kalmıştı herkes le vedalaştım Berfin le vedalaşırken ağladım oda ağladı onu çok özleyecektim onun gibi bir dost zor bulunur hakkını ödeyemezdim hiç birinin.hepsi çok iyi insanlardı uçağa bindim yerleştim ve pencereden el salladım Berfin hala ağlıyordu.

Uçak kalkmıştı çok heyecanlıydım her şey güzel olacaktı buna inanıyordum. ya umduğum gibi olmazsa ne yapacaktım uçak ta anons vermişlerdi herkes telefonunu kapatacaktı unuttuğumu hatırladım elime telefonu tam almışken annem aradı konuşmalı mıydım? telefonu bir yanım açmak istiyordu diğer yanım açma diyordu kararsızdım son bir kez konuşmak istiyordum. açtım

Annem:kızım ne yapıyorsun neden hiç aramadın seni çok merak ettik.

*:anne merak etseydin gelip beni götürürdüm ama ve gitmemi engeller din ama sen nişanlınla gezip tozmaktan bana fırsat bulamadın kapatıyorum bir daha lütfen arama

Annem:Kızım dur biraz daha sesini duyuyım seni çok özledim her şey için özür dilerim çok üzgünüm affet beni.

*:Kapatıyorum.

Telefonu onun yüzüne kapattım doğrumu yapmıştım bilmiyorum ama hak ediyordu beni hiç düşünmedi hiç sevmedi onun yüzünden çok zorluk çektim.

Yolculuk güzel geçiyordu peki ya ateş ne yapıyordu onu merak etmiştim oğlum benim yüzümden çok zorlanıyordu yolda giderken çok sıkılmıştım. defterimi çıkardım hiç değilse kafamdaki sorulardan kurtulmalıydım defterimi açıp biraz Korece çalışmaya başladım çok zor değildi temel şeyleri biliyordum zaten ama orada yaşamak için daha fazlası gerekiyordu. uçuk inmeye başlamıştı ne kadar çabuk gelmiştik gözlerime inanamıyordum ben şimdi Kore ye mi gelmiştim gerçekten inanılmazdı harika bir duyguydu yanımın boş olması da çok güzeldi yolculuk çok rahat geçmişti acaba ateş nasıldı.