Alec
Zodra ik begin te praten kijkt Valerie me verrast aan, ze had blijkbaar niet verwacht dat ik haar iets uit zou leggen. 'Nou, je ouders zijn vermoord. En... wacht je weet toch nog niet waarom je hier bent?' 'Uhmm... nee.' 'Owh, dan zal ik dat even uitleggen.' 'Dankje.' 'Je bent hier omdat...' Ik stop even voor de spanning. Valerie kijkt me aan met ogen zo groot als schoteltjes. 'Je wordt ervan verdacht dat jij je eigen ouders hebt vermoord.' 'WAT?!' Ik schrik van haar boze reactie. 'Ja... ze verdenken je er echt van dat jij je eigen ouders hebt vermoord.' Ik heb echt het idee dat Valerie op ontploffen staat, maar ineens begint ze te huilen. Als ik eerlijk ben heb ik liever dat ze boos is, maar ja... Tussen 2 uithalen door vraagt ze me om verder te gaan, dus dat doe ik dan maar. Ik heb er echt geen zin in om haar nog verdrietiger te maken, maar ze wil het zo graag weten!
Mister X
Ik ben Valerie en Alec in de gaten aan het houden. Het moet namelijk niet gebeuren dat Valerie dadelijk weet wie ik ben... Eigenlijk zou ik het haar wel moeten vertellen. Maar wat als er iets gebeurt... dan ben ik het haasje. Dat wil ik niet, dus ja, dan maar niet hè!
Ik voel dat ik afdwaal, dus ik schud mezelf snel even wakker. Ik zie dat Valerie schrikt van iets dat Alec zegt. Wat zou hij gezegd hebben? Zou hij verteld hebben wie ik ben?
Valerie
Hèhè, eindelijk wordt me hier iets uitgelegd. Maar dan schrik ik. Hoorde ik nou net goed wat Alec zei? Nee, dat kan niet. Nee. Het is gewoon niet mogelijk.
Noah
Ik word wakker. Mijn hoofd bonkt. Ik weet niet wat er is gebeurd. Owh, wacht, nu weet ik het weer. Snel schiet ik overeind. Valerie! Waar zou ze zijn? Ik hoop maar dat haar niks is overkomen. Ik sta op en loop naar mijn bed. Ik merk dat ik moe ben, misschien dat het komt van de klap... Achja, ik overleef het wel. Snel kruip ik in het bed. Ik lig nog maar net als ik in een diepe slaap val.
