Valerie
Oké, ik moet echt op onderzoek uit. Ik moet uitvinden door wie ik hier zit, waarom precies en wie mijn ouders heeft vermoord. Ik kijk Alec aan. Ergens heb ik medelijden met hem. Hij had een vriendin en die is hij kwijt, omdat ze zich niks meer herinnert. "Alec?" Hij kijkt op met waterige ogen. "Ja?" Ik adem diep in. "Ik wil dat je me helpt." Hij kijkt me raar aan. "Waarmee dan?" "Ik wil hier weg en ik wil bewijzen dat ik mijn ouders niet heb vermoord." "Oké... dat gaat moeilijk worden." "Uhm, hoezo?" "Jij herinnert je niks meer, correct?" "Ja..." "Hoe wil je dan bewijzen dat je jouw ouders niet hebt vermoord als je niet weet waar je op dat moment was?" Poef, weg hoop. "Jij kan uit deze gevangenis, toch Alec?" "Ja..." "Zoek alsjeblieft voor mij uit waar ik die avond was." "En hoe wil je dat ik dat ga doen?" "Uhm had ik een telefoon of iets van een computer?" "Ja, die liggen nog bij jou thuis. Wat wil je dat ik ermee ga doen?" "Ga al mijn gesprekken na en probeer uit te zoeken of ik iets had afgesproken die dag." "Ik zal het proberen." "Dankje." Poef, de hoop is terug. "Alec?" "Hmm?" "Mag ik een knuffel alsjeblieft?" Ik sla mijn ogen neer, bang voor zijn reactie. "Tuurlijk." Hij geeft me een tedere knuffel, precies wat ik even nodig had.
Mister X
Ik heb hun gesprek gehoord. Aan de ene kant wil ik Alec en Valerie het liefste helpen, maar ik mag het niet en kan het niet. Dus ik moet hen maar proberen tegen te houden.
Alec
Ik knuffel Valerie. Waarom? Omdat ze het vroeg. Maar waarom deed je het ook echt? Omdat ze het nodig had, dat was duidelijk te zien. Ik ga haar helpen hieruit te komen, al weet ik niet of het lukt. Waarschijnlijk heb ik wel hulp nodig van Noah, haar broer. Ik heb dus nog een hoop te doen.
Noah
Ik ben aan het trainen. Hoe train je in een cel? Push-ups. Squats. En die soort dingen. Ik probeer spieren te kweken om sterker te zijn en zodat ik Valerie kan beschermen. Waarschijnlijk ben ik hier nog wel eventjes zoet mee... Zo sterk was/ben ik namelijk niet.
