Abigail's POV
Nagising ako sa katok ng kapatid ko., naalala ko nanaman ang mga nalaman ko. nag sisisi ako. sobra! Pinag buksan ko siya.. From now on, magiging mabuti na akong kapatid, siguro ako naman talaga ang naging masama sa aming dalawa dahil sarili ko lang iniisip ko.
"good morning sistah, sabay na tayo pumasok"- bati sakin ng nakangiti kong kapatid.
ngumiti lang ako, naligo muna ako habang siya nag hihintay, sabay na kameng kumain, nandon din sila mommy, nahihiya ako.. natatakot akong magpakita sa kanila.
"Good Morning Anak, "sabay kiss samin ni mommy, kahit papano natuwa ako.. ito yong unang binati niya ako.
Nag- uusap- usap lang sila, wala akong ibang maisip kundi ang maging good sister sa kanya..
Hinatid kami ni daddy papuntang school, gaya ng dati, nakahawak nanaman siya sa kamay ko hanggang sa makarating kame sa room., lahat sila nag silapitan sa amin.
"abi, where have you been, 3 days kang nawala.. di ka din namin macontact.. san kaba galing huh ?"
usisa sakin ni Trishia,
"nag basayon lang kame, family bonding"- sagot naman ni Nicole
Di na sumagot si Trishia, mabuti naman wala ng silang gulo, away ko na na nag aaway- away sila. Natatakot na ako para sa Kapatid ko!.
[ N/A di muna ako nag uupdate dito.. My tinatapos lang kase akong kwento.. Suportahan niyo pa po ito.. Thank you so much]
![](https://img.wattpad.com/cover/4356861-288-k958651.jpg)
BINABASA MO ANG
Most Important [Completed]
Non-FictionAng buhay hindi permanente, iikot ito't pwedeng magbago ang lahat. Merong mga bagay na kailangan na masinsinang desisyon. Pero bakit merong mga bagay at pagkakataon na kailangan tayong mamili? Di na pwedeng lahat nalang umayon sa gusto natin? Bakit...