Most Important [Completed]

9. MI~ Most Important

Matagal na din ang lumipas, September na. HAPPY MOMENT BETWEEN MME AND BRYAN happy. So much.. BY the way, close na pala kame ni Trishia, actually isa na sya sa mga friends ko. Mabuti nga tumino, wala din naman na siyng pag asa. haha. Pero syempre Joka lang yon..

Pero close na talaga kame.. Maganda din naman siyang kaibigan MATARAY nga lang.. sobra..

*FLASHBACK*

After namin mag kausap ni Bryan, bumalik na kaming school.

"so ayos na pala kayo"- nilingon ko ang nag salita

"Yes, Thank YOu"- si Bryan na ang nagsalita

Nagtataka ako, bat siya nathank you? May naitulong ba?

"yang mataray mong girllet pag sabihan mo, baka sabunutan ko yan"= nag smirked pa ang loka

"Natakbugan kalang ata ei" Bryan

"AKO NATALBUGAN? nahiya naman ata aq sa balat  niya? Ang Trishia ng La salle natalbugan kamu? Nino ng Girlet mo? ang nice naman non Babe. Gusto mo samputalan ko?"- pambabanta niyang sabi

"sige subukan mo. yari ka sa mga student dito?. di mo ba alam na sikat to dito? pata ka sa kanila"-

Di na kumibo si Trishia, natakot ata.. Totoo naman baguhan siya ta wala siya kakampi dito.. Pero balak niya nga atang awayin ako, away ko pa naman sa away.. di ako marunong

"OK Peace .. hoy, kaibiganin mo ako kong away mong mawala si BRyan sayo? OK?

natawa nalang ako sa kanya, ibang klase siyang makipag kaibigan.. Pero ok gusto ko din naman siya, pero not because away kong mawala si Bryan but because I like Her attitude.. parang Brat.. haha

*END OF FLASHBACK*

"Hey Girly"- ginising ako sa tawag ng Pangit kong friend.

"wag mo kong binyagan, my pangalan na ako OK? wag epal."- pataray kong sabi

"at lumalaban kana din"-

"My problema kase ako, dumating na sila .. "

nanlaki din mga mata niya sa narinig niya, OO alam niya na ang tungkol sa problema ko. Willing daw siyang tulungan ako...:) natatakot ako sa pwedeng mangyari..tumawag sila kagabi at nakauwe na pala sila 1 week after. Nice diba? ngayon lang sakin sinabi. nakakatuwa talaga ang pamilya koo. kaya salamat nalang sa mga kaibigan ko at nandiyan sila lagi para sakin.

"Kelan pa?" tanong sakin ni Trishia

"Last Week pa DAw"

"Kelan mo pa nalaman?" tanong niya pa

"kagabi, tumawag sakin si daday, pinaalam na nandito na daw sila"

Alam ko na nalulungkot ako, nasasaktan ako sa mga nag yayari pero wala akong magagawa kong ganun sila sakin,. MAsanay nalang dapat ako

"pano reresbak na ba ako?"

sa mga ganyang salita niya parang lumuluwang ang pakiramdam ako, parang nag karoon ako ng kakampi.. salamat at naging kaibigan ko siya

"makilkipagkita ako sa kanila" sabi ko

"So anu gagawin mo? Paawa effect ka para mapansin ka? Tarayan mo ng bongang bonga"

patawa talaga siya kahit kailan,

" Bahala na.."- maikli kong sagot

_ gabi na, ito na ang kinatatakutan kong araw, ang makita ulit ang pamilya ko, natatakot ako sa mga naririnig ko. natatakot ako, natatakot akong sila pa ang pamilya ko.. pumunta ako sa bahay namin, alam kong nandon sila..

Beso- beso, welcome to me.. DUH, as if mangyayari yon, syempre hindi diba? alone nga ako right? wala manlang welcome, kaya syempre iwewelcome ko sarili ko.. para naman masaya.

PUmasok na ko, as usual nag kukwentuhan silang pamilya. lumapit na ako. di ko alam kong anu sasabihin ko.. tanging ngiti lang ang kaya ko.. Naiiyak na kase ako.

"Musta pag aral mo?"

nice question mommy, pwede bang -musta kana anak? , pumayak ka ah.. anu nangyari sayo? namiss ka namin.. ----- DUh, Asa pa ko  nun.

"maayos naman po."- sabay yuko na ako, wala ako masabi ei. si Nicole? hayon, katabi lang naman ng mommy ko.. sipsip na linta talaga.. (cute ng term ko no>?  nakuha ko lang yan kay trishia, yan na tawag namin kay Twin ng buhay ko.. haha)

"by the way anak, dito na pala mag aaral si Nicole, gusto ka daw niyang makasama, don nadin siya sa School mo mag aaral.. sana maging maayos kayo, sana maging kaibigan niya din mga kaibigan mo ok?" si daddy

kahit papano may kakampi ako,. pero Si Nicole gusto ako makasama? Deaf ba ko? Totoo dito siya? MY GOD, pano na ako.? problemang malaki

"bakit parang ayaw mo ata Abi"- si nicole, habang nakahawak  kay mommy, sige kaw na ang sipsip

"di naman sa ganun, kaso kalahatian na ng taon at huli kana sa mga lessons.." paliwanag ko, pero alam ko sa sarili ko na di talaga yon ang rason ko.

"naku naman Abigail, yan ba problema mo? matalino si Nicole kaya kahit kayang kaya niya yan, diba anak "sabay tingin kay Nicole, arayyyyy. sakit non. " oh baka naman iba talaga ang rason mo?" sabay tingin sakin na nagdududa

"ai . wala naman po akong tinatago sa inyo, saka po kong meron man, im sure wala naman po kayong pakialam  diba MOMMY?" Medyo pasigaw na ang pag bigakas ko ng moomy, dahil kong di ako sumigaw for sure iiyak na ako..

tumakbo na ako paayak sa kwarto ko,

"look mom, look Abi how she treat you, no breeding,. - ang epal kong kapatid nag eepal.. kahit kailan talaga

"Yan ba ang sinasabi mong mabait na anak HOn? naku, kaya di ko maisama- sama sa china, nakakahiya..

naiiyak ako sa mga naririnig mo, tuluyan  na akong tumakbo papasok sa room ko, ayaw ko ng marinig pa  mga sasabihin nila, nasasaktan ako.. di man lang ako pinag tanggol ni Daddy, kala ko pa naman kakampi ko siya, I was wrong..

............

abangan ang mag kambal..

sana magustuhan niyo..

IamSushiElla