KARANLIK

63 5 2
                                    

Yavaşça çöküyordu ayaklarım.Yağmur biraz daha artıyordu.Duvarlar artık tutunmama izin vermiyorlardı.Her aldığım nefes bir öncekine göre daha çok yakıyordu bedenimi.Hiçbirşey net değildi.Herşey bulanık ve belirsizdi.Üzerimde kandan ve yağmurdan ıslanmış kıyafetlerim bana daha çok ağırlık veriyordu.Yabancı olmadığım bir histi yorgunluk.Ama şimdi ayrı bir tonda gösteriyordu bana kendini.Yavaşça tükendiğime şahit oluyordum.
Zorlanarak tutundum duvara.Ağır kan kokusu zihnimi bulanıklaştırıyordu.Her defasında daha keskin bir şekilde alıyordum kokusunu...
"Gel buraya!Neredesin?"
Hayır!Lütfen yine başlama.
"Gel buraya, kaçamassın küçük orospu."
Yapma!Lütfen...
"Buradasın demek, nereye kalabileceğini zannediyorsun?"
Sus..!
"Özür dilerim.Bırak lütfen..."
"Yaptığının bedelini ödeyeceksin"
Sus artık...
"Özür dilerim.Çok özür dilerim"
"Yeter!Dayanamıyorum.Sus sus sus...Lanet olsun sus artık.Daha ne kadar devam edeceksin?Tükendim, öldüm.Farkında değil misin?Daha ne yapmamı istiyorsun?"
Sessiz sokakta çıkan tek sesti; çığlıklarım...Yapabildiğim kadar hızlanmaya çalıştım.Duvara tutuna tutuna ilerledim.Trafik tabelasına ulaştığımda durdum ve tutundum.Sokak lambalarından görebildiğim kadar yola baktım.
"Demek bana oyun oynamak ha!"
"Ne olur yapma!Yapma...Lütfen!"
Sol tarafımda beliren araba farlarına baktım.Şuan bana sunulmuş en mucizevi şeydi belki de.Susması için son şansımdı.Galiba yaptıklarım yeterince tatmin etmemişti.Yeterince yaklaştığında gözlerimi kapattım, derin bir nefes aldım.Ve yola adım attım.

Kısa biran ayaklarım yerden kesildi.Sonra soğukla tanışma ve...huzurlu bir uyku...

Merhaba arkadaşlar. Umarım beğenirsiniz.Desteğinize ihtiyacım var.Şuandan hepinize teşekkür ediyorum...

SİSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin