Bölüm 6

14 2 0
                                    

Başımı yumuşak ellerinin arasına almış beni uyandırmaya çalışıyordu . Uyanmıştım . Sadece gözlerimi açmaktan korkuyordum , o kadar. Çünkü en son gördüklerimi ve öğrendiklerimi kaldıramamış , bayılmıştım . Tekrar bayılabilirdim.

"Hadi ama Heaven. Uyan artık. Eğer buna bile dayanamıyorsan nasıl  yapacağız ? "

Daha önce böyle olağanüstü şeyler yaşamayı çok istemiştim. Ama demekki gerçekten ciddiye almıyormuşum . Şimdi işin ciddiyetini çok daha iyi anlıyordum.
Israrla gözlerimi açmıyordum. Onun daha başka  neler söyleyeceğini merak ediyordum . Bu biraz da hoşuma gidiyordu.

"İnsanlar neden bu kadar dayanıksız olurlar ki . Ah! Hata bende neden onu buraya getirdim ki.  Bunu asla ve asla yapmamalıydım . Aslında en başından beri vazgeçmeliydim .Daha fazlasına asla dayanamazsın Heaven. Seni bırakmamın zamanı geldi."

"Hayır ! Daha fazlasına dayanabilirim . Beni bırakma. " diyordum içimden . Dayanabilirdim , evet . Sonuçta zaten bir Tanrı 'nın olduğuna , meleklere ve şeytanlara inanıyordum . Tek fark onları görmeyişimdi . Buna bu kadar da büyük bir tepki vermemeliydim. Çünkü zaten onların olduğuna kendimi bildim bileli inanıyordum. Şimdi gözlerimi açmalıydım . Hazır mıydım?

"Hadi Heaven , lütfen ."

diyordu melek beni hafiften sarsarak . Gözlerimi açtım aniden. Onu görünce kalbim güm güm atmaya başladı ve tekrar kapattım gözlerimi. Hadi ama Heaven , güçlü ol.
Gözlerimi tekrar açtım ve başka taraflara bakmaya çalıştım . Kara duvarlardan gözlerimi ayırmayarak ,

"Uyanığım . "

dedim . Yavaşça ayağa kalktım.  O hala oturur bir vaziyette beni izliyordu . Ama hiç ona bakmıyordum . Çünkü ona bakmaktan korkuyordum . Bir yandan da bunu çok  istiyordum .
Hadi ama Heaven , cesaretli ol.
Başımı çevirip ayağa kalkmakta olan meleğe baktım . Ve kanatlarına.
Kanatları açık mavi  ve kadifeydi. Ve tüyleri hareket ediyordu . Sinir uçlarına benzetmiştim. Enerji doluydu. Kendisinin vücudu ise bir erkek vücuduydu . Ama o kadar yumuşak ve pürüzsüz bir erkek vücudu asla dünyada yoktu. Bunu biliyordum .
Aslında ben melekleri  her zaman güler yüzlü , beyaz kıyafetli kadınlara benzetirdim . Ve küçükken meleklerin nasıl çoğaldığını merak ederdim .
Hep bir melek olmak istemiştim. Çizgi filmlerdeki kanatlı perileri hep kıskanmıştım . Hep onlara özenmiştim . Uçmaya çalışmıştım ama her seferinde sülük gibi yere yapışmıştım .

"Ben dayanıklı bir insanım , melek."

dedim .

"Bu yüzden mi bayıldın? "

dedi hafif sırıtarak . Dişlerini inceledim . Mükemmel .

"Hey! Sen bunu başka bir kıza yapmış olsaydın daha buraya gelemeden korkudan  ölmüş olurdu."

dedim kendimi savunarak . Ciddileşti.

"Sadece şaka yapıyordum. Sen çok güçlüsün ."

dedi . Bunu daha önce bana kimse söylememişti . Daha önce kimse bana bu kadar ilgi göstermemişti , böyle bakmamıştı , beni desteklememişti  ve beni böyle bir yere getirmemişti. Etrafa dikkatle baktım . Duvarlar vardı ama ... sanki duman gibi bir şeydi. Sislerle kaplıydı . Bu duvarlara mı yaslanmıştım ben?

"Burası neresi melek ? "

"Bir zaman aralığı. "

"?"

"Yani zamanın durduğu bir yerdeyiz . Yani şuan dünya zamanına göre seni aldığım yerdesin . Anlatabildim mi ?"

"Evet ... Anladım."

Kafam karışmamıştı . Zaman durmuştu işte . Ama sadece bana mıydı yoksa tüm dünyanın mı zamanı durmuştu?

"Şimdi zaman sadece benim için mi durdu? "

"Evet . Sadece senin için . Benim için de hala devam ediyor . Nedeni benim başka bir boyutta yaşıyor olmam ."

"Anlıyorum ..."

dedim .Başka boyutlardaydık. Farklı yaşamlarımız vardı. O an hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını da anlamıştım. Onu her an isteyecektim ve  çoktan hayatıma adımını atmıştı.

"Rüyalarına girerek seni biraz alıştırmaya çalışmıştım . Hatırlıyor musun?  Sen çocukken de  rüyalarına  girerdim. Ve sen hep benim gibi olmayı isterdin. İçinde melek olan her şeyi deli gibi isterdin."

dedi. Yanakları kıvrılmış ve gözleri gülüşünden dolayı kısılmıştı. Hatırlamıştım o günleri...
O yaşlarımda hep içinde bir meleğin olduğu rüyalar görürdüm. Bazen de bir melek olduğumu ve ucunu göremediğim bir uçurumdan düştüğümü , kanatlarımı kullanamadığımı görürdüm .Bu tür kabusları bazen görüyordum . Ve  her seferinde de uyandığımda ateşim 40° yi bulmuş annem başımda çırpınıyor oluyordu.
Evet , ağlayarak uyanıyordum. "Olmadı anne , yapamadım! İttiler beni anne ! Uçamadım!" diye ağlıyordum her seferinde. Annem  çizgi filmleri suçlardı bu yüzden . Bana yasaklardı çizgi filmleri ama ben gizli  de olsa izlerdim.
İlkokulu bitirdikten sonra artık öyle rüyalar görmemeye başlamıştım . Bu yüzden tamamen aklımdan silinmişti o zamanlar. Çocukken unutmak daha kolay oluyordu.
Demek ki rüyalarımda gezinen bu melekti . Beni kendine alıştırmaya çalışıyordu. Aslında bunu başarmıştı . Çünkü şuan heyecandan kalbimin durmayışı bile buna kanıttı . Peki  o benim çocukluğumu bile nereden biliyordu ? Neden beni kendisine alıştırmak için çocukluğumdan bu yana rüyalarıma giriyordu?

"Peki beni neden kendine alıştırmak istiyorsun? Neden beni çocukluğumdan bu yana takip ettin? "

"Bir çocuğun beyni boş bir sayfa gibidir . Ne yazar , ne çizersen  hiç silinmez . Bu yüzden çocukluğunu seçtim . Ve seni bir süre rahat bıraktım . Hem  psikolojini rüyalarla bozmanı istemedim hem de senin olgunlaşmanı bekledim . "

Bu sözler bana bir denekmişim gibi hissettirmişti . Ayrıca asıl sorumun cevabını hala alamamıştım.

"Neden ? Ne yapacaktın ki beni?"

dedim ısrarla. Gözlerini benden kaçırdı.

"Gitmelisin . Ayrıca benim de işlerim var . "

diyerek konuyu başka yerlere çekmeye çalışıyordu . Israr etmedim . Çünkü er ya da geç öğrenecektim .

"Seni tekrar görecek miyim? "

"Evet . Ama düzenli bir zaman olmayacak . "

Bana doğru yürüyüp arkama geçti ve kollarını göbeğime dolayıp beni kavrayacak şekilde iyice sardı.  Biraz canım yanmıştı ama önemi yoktu.  Çünkü onunla aramda milimlerin bile olmayışı  karın kaslarımın yanmasına sebep oluyordu. Çok farklı bir histi . Ve tamamen güvendeydim.

"Bu ne anlama geliyor? Uçacak mıyız ? "

"Evet ,  meleksi özellikler..."

"Peki gelirken nasıl getirdin beni?"

"Kanatlarımla . "

"Ama bu şekilde gelmediğimin farkındayım ."

"Evet . Sırtımda geldin.  Yani , senin o şekli anlaman biraz uzun sürer ... "

dedi kıkırdayarak . Ama anlıyordum sadece kanatlarını arka taraftan kıvırmıştı . Yani böyle bir şey olmalıydı ?
Evet , anlamamıştım.
Ama onunla olmak dünyanın en güzel hissiydi .




KOVULMUŞLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin