MASUMİYET'İN BİTİŞ NOKTASI

《♡Bölüm 30♡》

muldimedya MEGIN

☆☆☆☆

"Başka gözLerle insanlara dokunsam"

"ben görünmez miyim?"

"aynı dilllerde konuşşam"

"yetmez miyim?"

"kendi hikayemi yazmaya çalışsam"

"ben yenilmez miyim"

"hiç değilse korkmam yalnızlıktan"

"kapat gözlerini..."

"seni görenler dağılsın "

"ahhh.."

"hala umudum yanında"

"başka gözlerle insanlara dokunsam"

"ben görünmez miyim"

"aynı dillerde konuşşam "

"yetmez mi"

"kendi hikayemi yazmaya çalışşam "

"ben yenilmez miyim?"

"hiç degılse"

"korkmam yalnızlıktan"

"kapat gözlerini.."

"seni görenler dağılsın"

"ahhh"

"kalmaz yalanlar kimseye bozmaz hayaller o zaman ahh hala umudum yanımda"

soner avcu-yalnızlıklar

Şarkıyı dınleyerek okumanızı tavsıye edıyorum :)

☆☆☆☆☆

Sabah olmuş her taraf aydınlanmıştı. Uykudan uyanan edım yatağından çıkmak istemiyordu. Bugün onun için çok zor geçecekti sadece onun için değil arkadaşı ve asmi içinde!

Edım düşünürken megın odaya girdi..

-"çok uyudun dostum kalkma vakti" dedi gülerek

Edım neredeyse ağlayacaktı kendini zor tutuyordu ve zorda olsa gülmeyi başarmıştı

-"e hadi kalkmıyor musun yoksa hasta mısın?"

-"hayır, hasta değilim sanırım fazla uyudum sersemlestim ondan olsa gerek."

-"tamam, o zaman elıt ve dean aşağıda bahçede kahvaltı yapıyor seni uyandırmaya gelmiştim hadi beraber aşağıya inelim."

-"üzerimi giydikten sonra hemen geliyorum"

-"tamam, o zaman ben gidiyorum"

Edım megın'ın yüzüne bakıyor bu mutluluğu kendinin bozacağını düşündükçe üzülüyordu. Üzerini giydi ve bahçeye çıktı.

-"bakın hele evimde kimler varmış" dedi edım

-"saat kaç oldu sen hala uyuyorsun megın aradı bizi davet etti çoktandır erkek erkeğe takılmıyorduk" dedi elıt

-"kendimi tuhaf hissetmeye başlamıştım doğrusu" dedi dean gülerek

Masada edım hariç bir kahkaha tufanı çıkmıştı. Edım dikkat çekmemek için gülümsemişti.

-"ben semily özledim ama" dedi megın

Edım kendini çok tuhaf hissetti bir anda kaskatı kesildi ve megına baktı..

-"her gün görüyorsun çok seviyor olmalısın" dedi dean