《♡Bölüm33♡》

37 2 0
                                    

muldimedya LİNA

☆☆☆☆

"Sevdiğin insanı  kaybetmek bi bakıma ruhunu kaybetmek gibi , bir an boşluğa düşersin yokluğu cok acı gelir zor gelsede zamanla alışırsın..KaybedişLerin sebebi sen isen vicdanınla baş başa kalırsın bir ömür boyu Keşkeler baslar sonra ve her keşke birer pişmanlıktır ve her pişmanlık yalnız hissettirir..

☆☆☆☆

Sabahın ışıkları cama vurdukça yatak da ki kanlar beliri veriyordu. Edım hiç uyumamış arkadaşına sarılıyor öylece duruyordu. Telefonu çalıyor ama edım kıpırdayamıyordu.

Saatler sonra kapının zil sesi duyuldu asmi ve esila içeriye girdi edımın odasına doğru ilerlediler


-"edım! Edım"

-"sanırım evde yok"dedi esila

-"aradım açmıyor telefonu yedek anahtarda olmasa eve giremeyecektik"

-"evet, megının odasına bakalım belki ikisi uyuyordur"

-"tamam"

Asmi ve esila megının odasına girdiklerinde gördükleri manzara karşısında ayakta durmakta zorlandılar yatağa yaklaştılar edım ağlıyor megına sarılıyordu megının öldüğü gören esila ve asmi büyük bir şokun etkisinde kalıyorlardı.

-"edım ne zamandan beri böylesin?"Dedi esila


Edım cevap vermiyordu.


Asmi ağlıyor edımın yüzüne bile bakamıyordu. Esila edıma yaklaştı onu megından ayırmak istedi ama yapamadı..

-"corciadan başkasıda var demek ki yeni bir uyarı geldiğine göre sadece corcia değildi! Her şey bitmişti kurtulduk kurtulmuştuk!" Dedi esila

-"kurtulamayacağız bizimde sonumuz gelecek!" Dedi asmi

-"ben biliyorum nasıl biteceğini!" Dedi edım

Esila ve asmi edıma baktı. Edım ayağa kalktı odasına gitti üzerini giydi ve megını kucağına alıp bahçeye indi cesedi arabaya koydu ve:

-"benimle gelin onu semilynin yanına gömeceğiz" dedi

Hepsi arabaya bindi ve evden uzaklaştı Saatler sonra ormanın içinde ağacın altında semilynin mezarının yanını kazmaya başladı edım açtığı çukura megını gömdü. Sonra kısa bir sessizlik beliriverdi ormanın uğultusundan başka bir şey duyulmuyordu.

-"asmi buraya kadar"dedi edım

-"ne buraya kadar?"

-"artık seni istemiyorum bu aşk sadece bize zarar vermekle kalmıyor!"

-"edım anlayamıyorum şimdi bu kararı neden verdin!"

-"sence de açık değil mi?"

-"edım seni seviyorum bunu bize yapma"

-"beni sevmen yâda benim seni sevmem her zaman bize zarar verdi biz durursak uyarıları gönderen kişide durur!"

-"hayır, bitemez bitmeyecek!"

Edım asmiye yaklaştı ve:

-"esilayı kaybetmek istiyorsan devam et!"Dedi

Asmi sustu esilaya baktı esila başını öne eğerek ağlamaya başladı.


-"arabaya binin eve gidiyoruz bundan sonra her şey düzelecek!"

MASUMİYET'İN BİTİŞ NOKTASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin